Αφήστε μας να δουλέψουμε! Είμαστε έξυπνοι
Υπάρχει μια βασική αρχή στη ζωή. Όταν τσακώνεται ένας βλάκας με έναν έξυπνο, πάντα φταίει ο έξυπνος.
Εμείς ως χώρα, ως οικονομία, ως πολίτες και επιχειρήσεις που έχουμε κι ανάγκη τα λεφτά, πρέπει να αποφασίσουμε αν είμαστε οι έξυπνοι ή οι βλάκες στον τσακωμό με τους Γερμανούς και γενικά με τους Ευρωπαίους.
Παράδειγμα: Η εταιρεία μου έχει καταφέρει μέσα στην κρίση να εξάγει τεχνολογία στη Γερμανία. Τον τελευταίο καιρό σε κάθε επικοινωνία με υποψήφιο πελάτη εκεί, σπαταλάω τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο για να μιλήσουμε για την Ελλάδα, τον Τσίπρα, τον Βαρουφάκη, τον Σόιμπλε, τη Μέρκελ κλπ. Δηλαδή σε ένα εργάσιμο οκτάωρο, 80 λεπτά, πάνε στο βρόντο. Το ίδιο κάνουν πολλοί ακόμη επιχειρηματίες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, που προσπαθούν να πουλήσουν την πραμάτεια τους. Αυτό δεν είναι δουλειά. Είναι χάσιμο χρόνου. Είναι φύρα.
Έχω συνομιλήσει με κομπλεξικούς, με ανοιχτόμυαλους, με λογικούς, με παράλογους ξένους. Το ζήτημα είναι ότι μιλάω μαζί τους, αλλά για ποιο θέμα; Για το υψωμένο δάχτυλο, για τον γιακά ή τη μύτη του Βαρουφάκη; Για τις γκριμάτσες του Σόιμπλε; Και να τσακώνομε κιόλας; Έ όχι δε το κάνω!
Κερδίζω την εμπιστοσύνη και την gravitas στο πρόσωπο μου και στην εθνική μου καταγωγή (αν αυτό έχει σημασία για κάποιους) με τα αποτελέσματα της πνευματικής δουλειάς, του οράματος και της αποφασιστικότητας που έχει μια ομάδα Ελλήνων εργαζομένων στην Ελλάδα, η οποία καταφέρνει και πουλάει στο εξωτερικό. Σαν κι εμάς υπάρχουν ακόμα πολλοί. Δεν είναι βέβαια εθνικό το ζήτημα και δε θα πρέπει να είναι, αλλά επιβάλλεται να πάρουμε μια απόφαση. Θα είμαστε οι έξυπνοι που ξέρουμε τι θέλουμε (λεφτά εν προκειμένω) ή οι βλάκες (θα κάνουμε λαϊκά δικαστήρια και εθνό-γλέντια για τους «την πούμε»);
Μπορούμε να είμαστε οι έξυπνοι. Ξέρουμε να είμαστε οι έξυπνοι και το έχουμε αποδείξει διαχρονικά στο επιχειρείν. Αν ακολουθήσουμε αυτή τη βασική αρχή, η οποία δεν είναι ταυτόσημη με υποταγή, αλλά με το συνδυασμό ξεκάθαρου στόχου, αναλυτικού σχεδιασμού, εξαντλητικής δουλειάς και έξυπνου τρόπου πώλησης, θα καταφέρουμε να πετύχουμε και να κερδίσουμε πολλά.
Η κεντρική πολιτική σκηνή μπορεί να θέσει ένα ελάχιστο πλαίσιο ήρεμης λειτουργίας (που φυσικά θα έχει αντιπαράθεση με άλλες κυβερνήσεις στην ΕΕ), ώστε η επιχειρηματικότητα να πετύχει πολλές μικρές, αλλά σημαντικές νίκες εμπιστοσύνης και οικονομικού αποτελέσματος.
Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς. Η εργασία είναι δικαίωμα και οφείλει ένα κράτος να το προασπίζεται. Δε λέω ότι πριν τα πράγματα ήταν μια χαρά. Η ανικανότητα του προηγούμενου δεν αφαιρεί το δικαίωμα της κριτικής στον επόμενο. Αντίθετα, από τον επόμενο έχεις προσδοκίες, αλλιώς θα μέναμε με τον προηγούμενο.
Αφήστε λοιπόν τον τσακωμό του βλάκα και αφήστε μας να δουλέψουμε!
