Αυτή η startup προσπαθεί να λύσει την επόμενη μεγάλη πρόκληση της οικονομίας του ηλεκτρισμού

της Sophie Mellor

Καθώς η ηλεκτρική επανάσταση, που εκτείνεται από τα αυτοκίνητα μέχρι τα σπίτια και τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, απογειώνεται, μια άλλη κρίση διαφαίνεται ήδη στο παρασκήνιο. Πού θα καταλήγει η μπαταρία όταν δεν θα τη χρειαζόμαστε πια;

Αυτό είναι το παράδοξο που τροφοδοτεί την Aceleron Energy, μία από μια σειρά startup εταιρειών που έχουν σχεδιαστεί για να δημιουργήσουν ένα δίκτυο που θα προσφέρει νέες, επαναχρησιμοποιημένες και επισκευασμένες μπαταρίες.

Η νεοσύστατη επιχείρηση, που ιδρύθηκε το 2015 στην πόλη Μπέρμιγχαμ της δυτικής Αγγλίας από τον Amrit Chandan και τον Carlton Cummins, εκμεταλλεύεται την έξαρση της κατασκευής μπαταριών για να υποστηρίξει την τεράστια ηλεκτροδότηση που απαιτείται για να μηδενιστούν οι καθαρές παγκόσμιες εκπομπές ρύπων έως το 2050.

Σύμφωνα με το σενάριο βάσει του οποίου ο κόσμος θα εκπληρώσει τη Συμφωνία του Παρισιού, οι μπαταρίες λιθίου μόνο για τα ελαφριάς χρήσης αυτοκίνητα θα πρέπει το 2030 να αυξηθούν 20 φορές σε σχέση με το 2019, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας.

Η βιομηχανία ανακύκλωσης αυτών των μπαταριών αναπτύσσεται επίσης με ταχείς ρυθμούς. Μια έκθεση έρευνας αγοράς της Research & Markets διαπίστωσε ότι ο τομέας είχε αξία 403 εκατομμυρίων δολαρίων το 2019, αλλά αναμένεται ότι θα υπερτριπλασιαστεί σε μέγεθος έως το 2027, καθώς αυξάνεται η ζήτηση για ηλεκτρικά οχήματα και άλλες υποδομές.

Η Aceleron, που ξεκίνησε ως μια επιχείρηση δύο ατόμων, κατέληξε να απασχολεί 30 υπαλλήλους με έσοδα 1 εκατομμύρια λίρες το 2020. Από το ξεκίνημά της πριν από έξι χρόνια, η εταιρεία έχει φτάσει πλέον να έχει αποτίμηση αξίας 50 εκατομμυρίων λιρών. Πέρυσι, η εταιρεία άντλησε 2 εκατομμύρια λίρες σε χρηματοδότηση επιχειρηματικών κεφαλαίων από τις βρετανικές Mercia Fund Management και BGF.

Η βιομηχανία μπαταριών μεγάλης κλίμακας, όπως και η αγορά των μικρών, καταναλωτικών μπαταριών για τηλεχειριστήρια και παιχνίδια, ήταν παραδοσιακά ένας κλάδος μιας στάσης. Τη μπαταρία την αγοράζεις, τη χρησιμοποιείς, αυτή τελειώνει κάποτε, και την πετάς. Όμως, καθώς οι μπαταρίες έχουν γίνει μεγαλύτερες και ισχυρότερες, αυτό το μοντέλο φαίνεται αναμφισβήτητα σπάταλο και μη βιώσιμο.

Στις μέρες μας, όταν οι μπαταρίες μεγάλης κλίμακας που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν οχήματα ή σπίτια θεωρούνται ότι έχουν τελειώσει, στην πραγματικότητα περίπου το 70% της ενέργειάς τους δεν έχει καταναλωθεί, σύμφωνα με την Aceleron Energy. Και από αυτές τις μπαταρίες που έχουν ακόμα ζωή, μόνο το 5% ανακυκλώνεται.

«Είναι κάπως σαν να οδηγείτε στον αυτοκινητόδρομο και κάτι να πηγαίνει στραβά με το όχημά σας», λέει ο Chandan. «Αυτό που κάνουμε αυτή τη στιγμή με τις μπαταρίες είναι το ίδιο με το να πετάμε το αυτοκίνητό μας αν κάτι πάει στραβά με αυτό, αντί να το επισκευάσουμε».

Αυτό το μοντέλο απόρριψης δεν έχει νόημα αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μπαταρίες που χρησιμοποιούνται μέσα σε αυτοκίνητα, σπίτια, κτίρια μεγάλης κλίμακας, υποστήριξη δικτύου, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα – έχουν όλες διαφορετικές απαιτήσεις, πράγμα που σημαίνει ότι μια μπαταρία που κρίθηκε άχρηστη για μια εφαρμογή μπορεί να είναι γεμάτη ζωή όταν πρόκειται για μια άλλη εφαρμογή.

Η Aceleron έχει αναπτύξει μια μπαταρία που μπορεί να επιδιορθώνεται, να συντηρείται και να επαναχρησιμοποιείται, σε νέες χρήσεις όπως, ας πούμε, οικιακές χρήσεις, όταν δεν είναι πλέον σε θέση να χρησιμοποιηθεί σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Αντί να πωλούν τις μπαταρίες μεμονωμένα, επιλέγουν συνεργάτες σε όλο τον κόσμο για να πωλούν τις μπαταρίες και να τις συντηρούν, όπως οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα Μπαρμπάντος και την Κένυα.

Η επιχείρηση ξεκίνησε ως μια συζήτηση κατά τη διάρκεια ενός μεσημεριανού γεύματος στα τέλη του 2015, αναφορικά με τα απορρίμματα μπαταριών που θα δημιουργούνταν από την έκρηξη των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Ο Chandan και ο Cummins συμφώνησαν ότι δεν υπήρχε ένας καλός τρόπος αντιμετώπισης των απορριμμάτων που προέρχονται από τις μπαταρίες που βρίσκονται στο τέλος του κύκλου ζωής τους και είδαν ότι η συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση για ανανεώσιμη ενέργεια δεν ευθυγραμμίζεται με το γραμμικό μοντέλο «παράγω, χρησιμοποιώ, πετάω».

Η νεαρή εταιρεία ξεκίνησε αποσυναρμολογώντας μπαταρίες λιθίου από διάφορους τομείς και προσπαθώντας να τις ανακυκλώσει. Αυτό όμως που ανακάλυψαν ήταν ότι οι μπαταρίες που χρησιμοποιούσαν οι τωρινοί ανταγωνιστές τους βασίζονταν σε τεχνολογίες μόνιμης συναρμολόγησης, όπως η σημειακή συγκόλληση και η κόλλα.

Για να τις αποσυναρμολογήσουν, «ήταν απλά επικίνδυνο ή πολύ απαιτητικό σε επίπεδο εργασίας», λέει ο Cummins. «Έτσι, αντί να προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε μόνο στην επαναχρησιμοποίηση των μπαταριών, αλλάξαμε τον προσανατολισμό της εταιρείας και αρχίσαμε να επικεντρωνόμαστε στην επανεφεύρεση του τρόπου συναρμολόγησης των μπαταριών συνολικά», προκειμένου να τις κάνουν πιο επαναχρησιμοποιήσιμες.

Οι μπαταρίες συναρμολογούνται με τη χρήση τεχνολογίας συμπίεσης, η οποία τοποθετεί τις μεμονωμένες κυψέλες καυσίμου σε ένα κύκλωμα χρησιμοποιώντας μια σειρά αφαιρούμενων συνδετήρων. Η δυνατότητα αποσυναρμολόγησης της μπαταρίας και αντικατάστασης και επιδιόρθωσης ορισμένων μεμονωμένων κυψελών καυσίμου επιτρέπει τη συντήρηση και αντικατάσταση της μπαταρίας καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής της.

Πρόκειται για ένα μοντέλο που είναι «παρόμοιο με το να φτιάχνεις ένα σάντουιτς», καταλήγει ο Chandal.