Αγκαλίτσες και φιλάκια… α λα γερμανο-ρωσικά
Σάλος... υποκρισίας στο Βερολίνο για τους εναγκαλισμούς Σρέντερ-Πούτιν, με «φόντο» την ουκρανική κρίση.
Τους συγγενείς δεν τους διαλέγεις, τους φίλους όμως μπορείς. Κι αυτό ισχύει για όλους, όπως π.χ. στην περίπτωση του Γερμανού πρώην Καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ, που την Δευτέρα γιόρτασε τα 70α γενέθλιά του, σε ένα πάρτι-έκπληξη που του οργάνωσαν στην Αγία Πετρούπολη τα στελέχη της γερμανορωσικής ενεργειακής κοινοπραξίας -και τα τελευταία 8 χρόνια εργοδότη του- Nord Stream AG.
Μεταξύ των υψηλών προσκεκλημένων ήταν και ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, με τον οποίο ο Σρέντερ απαθανατίστηκε σε θερμούς εναγκαλισμούς. Το ότι οι δυο τους είναι καλοί φίλοι δεν είναι βέβαια μυστικό.
Η σχέση τους δομήθηκε… ρούβλι-ρούβλι, από την εποχή που ο Σοσιαλδημοκράτης Γκέρχαρντ είχε στα χέρια του το «τιμόνι» της γερμανικής καγκελαρίας. Όμως, η συγκυρία ήταν -από επικοινωνιακής πλευράς τουλάχιστον- το λιγότερο τραγική!
Οι φιλικές… περιπτύξεις Σρέντερ και Πούτιν έγιναν την ίδια ώρα που η ΕΕ ανακοίνωνε την επιβολή νέων κυρώσεων κατά Ρώσων αξιωματούχων, ως «άσφαιρα» αντίποινα στην διαρκώς κλιμακούμενη ουκρανική κρίση, κι ενώ στο εξεγερμένο Σλαβιάνσκ οι Ουκρανοί ρωσόφωνοι αυτονομιστές του Ντονέτσκ κρατούσαν για τρίτη ημέρα ως «αιχμάλωτους πολέμου» επτά στρατιωτικούς παρατηρητές, εκ των οποίοι οι τέσσερις είναι Γερμανοί.
«Οι άνδρες μας κρατούνται σε ένα μπουντρούμι, με νερό και ψωμί, και ο Σρέντερ γιορτάζει σε αίθουσες δεξίωσης με σαμπάνια και χαβιάρι», ήταν το καυστικό σχόλιο του γ.γ. των Χριστιανοκοινωνιστών («αδελφού» κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών), Άντρεας Σόιερ. «Ως πρώην Καγκελάριος», πρόσθεσε, «φέρει τεράστια ευθύνη για την ειρήνη».
Ανάλογου ύφους ήταν τα σχόλια διαφόρων στελεχών του κόμματος της Μέρκελ. Έλα όμως που τώρα αποκαλύπτεται ότι στο εν λόγω πάρτι το παρόν έδωσε κι ένα δικό τους, επιφανές μάλιστα μέλος: ο Φίλιπ Μισεφέλντερ, Χριστιανοδημοκράτης βουλευτής κι εκπρόσωπος του κόμματος της Μέρκελ για θέματα εξωτερικής πολιτικής!
Όχι ότι το «στραπάτσο» ήταν μικρότερο για τους συγκυβερνώντες Γερμανούς Σοσιαλδημοκράτες: το κόμμα του ίδιου του Σρέντερ, δηλαδή! Ο πρώην επιτελάρχης του και νυν υπουργός Εξωτερικών, Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαγερ, προσπάθησε βέβαια να υποβαθμίσει το γεγονός. «Ο κ.Σρέντερ», αναφέρει σε ανακοίνωσή του, «δεν έχει κάποια κυβερνητική αρμοδιότητα και συνεπώς είναι ελεύθερος να αποφασίζει πότε και πού θα γιορτάσει τα γενέθλιά του»!
Για την «ταμπακιέρα» φυσικά τσιμουδιά! Για το γεγονός δηλαδή ότι ο πρώην Καγκελάριος κατέχει από το 2006 -αμέσως μετά την εκλογική ήττα του από την Μέρκελ- μία νευραλγική θέση για την γερμανική οικονομία: αυτή του προέδρου του ΔΣ της Nord Stream AG.
Πρόκειται για μία θυγατρική του ρωσικού ενεργειακού κολοσσού Gazprom, η οποία διαχειρίζεται τον ομώνυμο αγωγό φυσικού αερίου και τα δύο παρακλάδια του, μέσω των οποίων γίνεται απευθείας η μεταφορά ρωσικού αερίου στη Γερμανία, τροφοδοτώντας έτσι σταθερά την οικονομική ανάπτυξη της «ατμομηχανής» της ενωμένης -κατά τα λοιπά- Ευρώπης.
Ουδόλως τυχαία, η διαδρομή του Nord Stream -που έχει τεθεί σε πλήρη λειτουργικότητα από το 2012- αποφασίστηκε να περνά υποθαλάσσια μέσω της Βαλτικής Θάλασσας, παρακάμπτοντας έτσι τα εδάφη της Ουκρανίας, της Πολωνίας των χωρών της Βαλτικής.
Στον γερμανικό Τύπο ουδείς βέβαια σχολιάζει την υποκριτική στάση του Βερολίνου, παρά σχεδόν ομόφωνα επικρίνεται η στάση του Γκέρχαρντ Σρέντερ, επειδή «γελοιοποιεί την γερμανική εξωτερική πολιτική» ή -όπως σχολιάζει το Der Spiegel– «κάνει την Καγκελάριο Μέρκελ να δείχνει (πολιτικά) τρομερά καχεκτική».
Γι’ αυτό το τελευταίο, πάντως, έχει φροντίσει το ίδιο το Βερολίνο και ειδικά στην ουκρανική κρίση οι άτσαλοί του χειρισμοί. Εξαιτίας αυτών η Μέρκελ έχει πέσει -παραμονές των κρίσιμων ευρωεκλογών- στα «σχοινιά» του διπλωματικού ρινγκ μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, στριμωγμένη μεταξύ των ηγεμονικών φιλοδοξιών της χώρας της και των εγχώριων, πλήρως εξαρτώμενων από το ρωσικό φυσικό αέριο, ενεργειακών αναγκών!
Και υπό αυτήν την έννοια, επισημαίνει η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt «το κύμα αγανάκτησης είναι σε κάποιο βαθμό άστοχο. Το επιχείρημα ότι ο Σρέντερ οφείλει ως τέως καγκελάριος να συμπεριφέρεται με μεγαλύτερη αίσθηση του δημοσίου συμφέροντος δεν έχει πλέον καμία ισχύ. Κι αυτό γιατί είναι πλέον άνθρωπος του επιχειρηματικού κόσμου και ενεργεί ανάλογα».
«Όποιος πιστεύει ότι ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, εν μέσω της ουκρανικής κρίσης, θα απέκλινε από τη γραμμή του, θα πρέπει να πιστεύει και στον Άγιο Βασίλη», καταλήγει. Κι αυτή η «γραμμή» φυσικά δεν είναι αποκλειστικά προσωπική επιλογή.
Διαβάστε ακόμη:
Οι 15 Ρώσοι αξιωματούχοι στους οποίους επιβλήθηκαν νέες κυρώσεις
