Αλλαγή της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής ζητούν Ελλάδα και άλλα οκτώ κράτη
Οι υπουργοί Εσωτερικών και Μετανάστευσης της Αυστρίας, Βελγίου, Γερμανίας, Δανίας, Ελλάδας, Κύπρου, Λιθουανίας, Ολλανδίας και Τσεχίας, (Karl Nehammer, Sammy Mahdi, Horst Seehofer, Mattias Tesfaye, Νότης Μηταράκης, Νίκος Νουρής, Agnè Bilotaitè, Ankie Broekers-Knol και Jan Hamacek) με κοινή τους επιστολή ζητούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή «να αναλογιστεί την αλλαγή που έχει επέλθει στο μεταναστευτικό, καθώς κράτη εργαλειοποιούν μετανάστες», σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου. «Αυτή η αλλαγή απαιτεί μια διαφορετική πολιτική προσέγγιση», επισημαίνεται.
Μεταξύ άλλων, εστιάζουν «στην επίδειξη αλληλεγγύης προς τις χώρες που αντιμετωπίζουν τη μεταναστευτική κρίση, στην αποτροπή παράτυπων ροών προς την ΕΕ, σε ένα βιώσιμο και αποτελεσματικό Ευρωπαϊκό σύστημα μετανάστευσης και ασύλου που θα προσφέρει λύσεις ανθεκτικές σε κρίσεις, στη γεφύρωση διαφορών μεταξύ κρατών ως προς την εφαρμογή της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, καθώς και στην ενίσχυση των διπλωματικών προσπαθειών προς τις χώρες προέλευσης και διέλευσης παράνομων μεταναστών», αναφέρει η ανακοίνωση.
Στην επιστολή τονίζεται, ότι «τα κράτη-μέλη έχουν έρθει αντιμέτωπα με παράνομες αφίξεις μεταναστών που φάνηκαν να υποκινούνται από την χώρα διέλευσης, με προφανή σκοπό την εξυπηρέτηση συγκεκριμένου στόχου της εν λόγω χώρας. Αυτό το φαινόμενο φαίνεται να διογκώνεται και να γίνεται γρήγορα νέα τάση», συμπληρώνοντας πως χαιρετίζουν «τις προσπάθειες της Επιτροπής ως απάντηση στο πιο πρόσφατο συμβάν στη Λιθουανία, ωστόσο πρέπει να εξασφαλισθεί ότι η τάση αυτή θα ανακοπεί».
Επιπλέον, υπογραμμίζεται, πως «είναι σαφές ότι επιδιώξεις εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού βάζουν στο στόχαστρο την ΕΕ, την Συμφωνία Σένγκεν και το κοινό μας σύστημα μετανάστευσης και ασύλου. Επομένως, πιστεύουμε ότι χρειάζεται συλλογική δράση και συγκεκριμένα μέτρα από την ΕΕ». Επίσης, στην επιστολή γίνεται η εκτίμηση, ότι «οι τακτικές εργαλειοποίησης μπορεί να επηρεάσουν σοβαρά τις δυνατότητες των κρατών μελών να παράσχουν διεθνή προστασία, σύμφωνα τα κοινά μας ευρωπαϊκά πρότυπα, σε αυτούς που πραγματικά την έχουν ανάγκη».
