Αν νομίζετε ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος είναι αδιανόητος, διαβάστε αυτό…

Μπορούμε να φανταστούμε την ήττα; διερωτάται ο γεωπολιτικός αναλυτής Niall Ferguson, προσθέτοντας: «Ίσως να σκεφτόσασταν ότι, έχοντας χάσει πρόσφατα έναν ήσσονος σημασίας πόλεμο, οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους δεν θα δυσκολεύονταν να χωνέψουν τις συνέπειες της απώλειας ενός μεγάλου πολέμου. Σε κάθε περίπτωση, η ταπεινωτική εγκατάλειψη του Αφγανιστάν το 2021 έχει αποσταλεί με αξιοσημείωτη ταχύτητα στο βάθος του συλλογικού ασυνειδήτου».

Όπως επισημαίνει, «πιθανώς μια παρόμοια διαδικασία θα λάμβανε χώρα εάν ο ουκρανικός στρατός, έχοντας ξεμείνει από πυρομαχικά, θα έχανε τον πόλεμο από τους Ρώσους. Πριν από ένα χρόνο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ταξίδεψε στο Κίεβο και είπε στον Ουκρανό ηγέτη Ζελένσκι «Μας υπενθυμίζετε ότι η ελευθερία είναι ανεκτίμητη, αξίζει να παλεύεις όσο χρειαστεί. Και θα είμαστε μαζί σας, κύριε Πρόεδρε, για όσο χρόνο χρειαστεί». Αυτό αποδείχθηκε ότι σημαίνει: «Για όσο χρόνο χρειάζονται οι Ρεπουμπλικανοί να εκδιώξουν τον Πρόεδρο Μακάρθι και να διακόψουν τη βοήθεια προς την Ουκρανία».  

Και τι είδους αντίδραση θα υπάρξει εάν —ας πούμε, αργότερα φέτος— μάθουμε ότι το Ιράν κατασκεύασε επιτυχώς πυρηνικό όπλο, το οποίο θα χρησιμοποιήσει η Χεζμπολάχ κατά του Ισραήλ; Τότε οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν τα δικά τους πυρηνικά όπλα εναντίον του Ιράν για να σώσουν το Ισραήλ από την καταστροφή, όπως απειλούσαν πως θα το κάνουν κατά της Σοβιετικής Ένωσης το 1973, όταν η τελευταία σκεφτόταν να παρέμβει προς όφελος της αραβικής πλευράς στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ; Ή μήπως η Ουάσιγκτον θα εκδώσει άλλη μια από τις προειδοποιήσεις της προς το Ισραήλ να μην «κλιμακώσει» τον υπαρξιακό αγώνα του;

Ή τι θα συμβεί αν μάθουμε ότι η Ταϊβάν πολιορκείται από τον Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό της Κίνας και πως ο Αμερικανός πρόεδρος αποφάσισε από φόβο να μην ξεσπάσει Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος να μη στείλει εκστρατευτικό σώμα για την επιβολή της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και την παροχή όπλων και προμηθειών στο νησί;

Φυσικά, ελπίζουμε να μην πραγματοποιηθεί κανένα από αυτά τα ζοφερά σενάρια. Ωστόσο, αξίζει μια ιστορική αναδρομή… στις εκστρατευτικές προσπάθειες των ΗΠΑ. Το κόστος της ήττας τους στο Βιετνάμ το 1975 δεν το επωμίστηκαν οι Αμερικανοί, αλλά οι πολίτες του Νοτίου Βιετνάμ, όπως και το κόστος της ήττας στο Αφγανιστάν βαραίνει κυρίως τον αφγανικό λαό. Οι άνδρες και οι γυναίκες που υπηρέτησαν στους πρόσφατους πολέμους της Αμερικής ήταν ένα μικρό κλάσμα του πληθυσμού. Όσοι πέθαναν θάφτηκαν εδώ και πολύ καιρό. Όσοι υπέστησαν σοβαρό σωματικό ή ψυχικό τραυματισμό είναι εκτός οπτικού πεδίου και εκτός σκέψης.

Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι πράγματι πολύ δύσκολο να επαληθευτεί το εξής επιχείρημα: Εάν οι ΗΠΑ εγκαταλείψουν την Ουκρανία, το Ισραήλ ή/και την Ταϊβάν, θα υπάρξουν τρομερές συνέπειες και για τους Αμερικανούς και τον κόσμο. Και με τον όρο «τρομερές συνέπειες», εννοούμε κάτι πολύ χειρότερο από την 11η Σεπτεμβρίου.

Κάτω από ορισμένες συνθήκες, το να σκέφτεσαι την ήττα μπορεί να ρίξει το ηθικό σου. Αλλά μπορεί επίσης να σε βοηθήσει να εστιάσεις στην αποφυγή της. Οι Ουκρανοί δεν δυσκολεύονται να φανταστούν τι θα σήμαινε η ήττα. Έχουν δει τα πτώματα σκορπισμένα στους δρόμους της Μπούτσα. Γνωρίζουν τη φρίκη για την οποία είναι ικανός ο αποικιακός στρατός του Πούτιν. Ομοίως, οι περισσότεροι Ισραηλινοί κατανοούν πολύ καλά ότι η νίκη της Χαμάς και των υποστηρικτών της θα ήταν το προοίμιο για ένα δεύτερο Ολοκαύτωμα. Δεν θα ξεχάσουν ποτέ τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν την περασμένη 7η Οκτωβρίου». 

Αλλά λίγοι, αν όχι καθόλου, από τους υπόλοιπους πολίτες του κόσμου σκέφτονται έτσι.  Οι θαυμαστές του Doctor Who, της μακροβιότερης σειράς επιστημονικής φαντασίας της Βρετανίας, βλέπουν τακτικά την καταστροφή να πλήττει το Λονδίνο. Ανεξάρτητα από το πόσο περίεργοι είναι οι εξωγήινοι εισβολείς, υπάρχει πάντα κάποια νύξη στο Blitz, για να υπενθυμίσει στους θεατές ότι ο τρόμος μπορεί πράγματι να κατέβει από τους ουρανούς. Αλλά όταν οι Αμερικανοί παρακολούθησαν το Contagion (2011), λίγοι σκέφτηκαν πως μια πραγματική πανδημία μπορεί να σαρώσει τη γη. Θυμόμαστε ακόμα τη βαθιά απροθυμία ακόμη και καλά μορφωμένων ανθρώπων να πιστέψουν ότι η Covid-19 ήταν κάτι πολύ πιο σοβαρό από την εποχική γρίπη.

Η «ταινία»

Να, λοιπόν, η ταινία που κανείς δεν πρόκειται να γυρίσει. Κάποια στιγμή φέτος θα υπάρξει κινεζικός αποκλεισμός της Ταϊβάν. Ή ίσως η Βόρεια Κορέα να εκτοξεύσει πύραυλο εναντίον της Νότιας Κορέας. Αλλά ας πάμε στην Ταϊβάν. Το πρώτο πράγμα που θα εμφανιζόταν στην αίθουσα κρίσιμων καταστάσεων του Λευκού Οίκου θα ήταν ένα αίτημα από την κυβέρνηση της Ταϊβάν για μια αμερικανική ναυτική δύναμη, η οποία θα πρέπει να αποτελείται από τουλάχιστον δύο ομάδες κρούσης αεροπλανοφόρων και σημαντικό αριθμό επιθετικών υποβρυχίων.

Σημειώνεται πως μόνο ένα αεροπλανοφόρο βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στην Ερυθρά Θάλασσα, το «Αϊζενχάουερ». Το «Carl Vinson» και ο «Theodore Roosevelt» βρίσκονται στα ανοιχτά των Φιλιππίνων. Το «Ronald Reagan» βρίσκεται στα ιαπωνικά νερά.

Αλλά πριν καν ξεκινήσουν αυτά τα πλοία για τα στενά της Ταϊβάν, η Wall Street θα βρισκόταν σε κατάσταση πανικού. Οι μετοχές θα υποχωρούσαν κατά 20%. Η Apple θα μειωνόταν κατά 50% (επειδή μεγάλο μέρος των υλών που χρησιμοποιεί εξακολουθεί να κατασκευάζεται στην Κίνα). Η Nvidia επίσης (γιατί πολλά από τα τσιπ της κατασκευάζονται στην Ταϊβάν). Το δολάριο θα έκανε ράλι στις διεθνείς αγορές, όπως θα περίμενε κανείς σε κάθε κρίση, αλλά μπορεί κάλλιστα να υπάρξει μια γενική τραπεζική δυσλειτουργία παγκοσμίως, με κόσμο να παρατάσσεται στα ΑΤΜ.

Όπως και στην οικονομική κρίση και την πανδημία του Covid, μια τέτοια εξόρμηση για ρευστότητα μπορεί να προκαλέσει εκκλήσεις για ακόμη έναν γύρο ποσοτικής χαλάρωσης και μειώσεις επιτοκίων.

Τα πράγματα δεν θα γίνονταν ευκολότερα εάν η Κίνα ήταν σε θέση να επιτεθεί στις αμερικανικές ομάδες είτε με πυραύλους είτε με drone. Ο Αμερικανός πρόεδρος θα έπρεπε επίσης να πάρει μια γρήγορη απόφαση για το αν θα εγκρίνει τις ιαπωνικές επιθέσεις σε κινεζικές βάσεις . Ο πρόεδρος του Μικτού Επιτελείου θα του υπενθυμίσει ότι, σε περίπτωση πολέμου, οι ΗΠΑ θα ξεμείνουν από ορισμένα βασικά όπλα, ιδίως πυραύλους κατά πλοίων μεγάλου βεληνεκούς, εντός μιας εβδομάδας.

Και όλα αυτά θα συνέβαιναν -αν συνέβαιναν φέτος- εν μέσω εκλογών, με τον πιθανότατα Ρεπουμπλικανό υποψήφιο Ντόναλντ Τραμπ να επικρίνει τον Μπάιντεν είτε για την έναρξη ακόμη ενός «πολέμου» είτε για την αδυναμία να μην κάνει πόλεμο. Οποιαδήποτε επιτυχημένη κινεζική επιχείρηση διακοπής στις τηλεπικοινωνιακές υποδομές των ΗΠΑ θα έσπερνε παγκόσμιο χάος.

Κατόπιν το μόνο που θα πρέπει να φανταστείτε είναι η Αντιπρόεδρος Kamala Harris να ανακοινώνει μια νέα πολιτική για την επιστροφή των αμερικανικών στρατευμάτων στην πατρίδα. Θα ακολουθούσε απευθείας κάλυψη της άφιξης του προέδρου Xi Jinping στην Ταϊπέι. Τέλος, μια εβδομάδα αργότερα, οι υπουργοί Εξωτερικών της Κίνας, της Ρωσίας, του Ιράν και της Βόρειας Κορέας θα συναντιόντουσαν στο Πεκίνο για να ανακοινώσουν τον σχηματισμό της Μεγάλης Ευρασιατικής Σφαίρας Συν-ευημερίας.

Όλα αυτά μπορεί να σας φανούν ιδιότροπα ή φανταστικά. Αλλά είναι τόσο πιθανά όσο η επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ στις 7 Δεκεμβρίου 1941. Και πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν ήταν καθόλου ξεκάθαρο μέχρι τη D-Day, δυόμισι χρόνια αργότερα, ότι οι Σύμμαχοι θα κέρδιζαν τελικά τον Παγκόσμιο πόλεμο.

Αλλά αν δεν ανοίξετε τα μάτια σας στο εύλογο σενάριο της ήττας αυτήν τη στιγμή, τότε διατρέχετε τον κίνδυνο κάποια μέρα να χρειαστεί να βιώσετε έναν παγκόσμιο πόλεμο που μπορεί να φέρει μια οδυνηρή ήττα, καταλήγει ο Ferguson.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• «Παράθυρο» Χατζηδάκη για έκτακτο επίδομα το Πάσχα – Μήνυμα στους αγρότες για «μετριοπαθή γραμμή»
• «Κράχτης» στις αγορές οι μετοχές και τα ομόλογα της Ελλάδας – Προσφορές 60 δισ. ευρώ
• Τον Μάρτιο «κληρώνει» η ΕΚΤ για τα μειωμένα επιτόκια στην Ευρωζώνη