«Ανάκριση» Αβραμόπουλου για το μέλλον του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Ενώπιον της επιτροπής Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις μελλοντικές του προτεραιότητες μίλησε σήμερα ο προτεινόμενος Επίτροπος για τη Μετανάστευση, Δημήτρης Αβραμόπουλος.

Ο κ. Αβραμόπουλος φάνηκε να γνωρίζει σε βάθος τις λεπτομέρειες των θεμάτων που έχει κληθεί να αναλάβει από τον Ζαν – Κλοντ Γιουνκέρ και δήλωσε υπερήφανος που με τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μπορεί να γίνει ο πρώτος Επίτροπος της Ε.Ε με αρμοδιότητα την Μετανάστευση.

Ο προτεινόμενος Έλληνας Επίτροπος κλήθηκε να απαντήσει σε 45 ερωτήσεις επί τρεις ώρες. Ο κ. Αβραμόπουλος ανέπτυξε τις προτεραιότητές του ως μελλοντικό μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επικεντρώνοντας στη διαχείριση της μετανάστευσης και της παροχής ασύλου στο πλαίσιο μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής, καθώς και στην εξέλιξη της σταδιακής μετατροπής της Frontex σε μια πραγματική υπηρεσία φύλαξης των ευρωπαϊκών συνόρων.

Ο κ. Αβραμόπουλος εξέφρασε την πεποίθηση ότι δεν πρέπει να οικοδομηθεί μία «Ευρώπη φρούριο» και τόνισε «η ιστορία έχει αποδείξει ότι τα φρούρια που οικοδομήθηκαν για την αντιμετώπιση εξωτερικών απειλών κατέληξαν να είναι φρούρια που έκαναν σκλάβους αυτούς που ήθελαν να προστατεύσουν και τελικά οδήγησαν σε απομονωτισμό. Δεν είναι αυτή η εντολή της ΕΕ» και πρόσθεσε ότι αποστολή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε σχέση με τη μετανάστευση και τις εσωτερικές υποθέσεις είναι η διαφύλαξη της ασφάλειας και της δημοκρατίας, αλλά και ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Μεταναστευτικό
Αναφερόμενος στα κύματα μεταναστών που καταφτάνουν στα σύνορα της ΕΕ και στα «απεγνωσμένα άτομα που ξεκινούν μοιραία ταξίδια στη Μεσόγειο», ο κ. Αβραμόπουλος τόνισε ότι η ΕΕ πρέπει να αυξήσει την ικανότητά της να αντιμετωπίζει τις αιτήσεις ασύλου.

Όπως είπε, ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων επιδιώκουν προστασία εντός των συνόρων της ΕΕ, και είναι ευθύνη της Ένωσης να προσφέρει προστασία στους πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και από τις διώξεις. Δεσμεύτηκε δε να πείσει τα κράτη-μέλη της ΕΕ να δεχθούν περισσότερους πρόσφυγες από τρίτες χώρες. Όπως είπε, η δυνατότητα μετεγκατάστασης των προσφύγων είναι μια από τις πιο απτές πράξεις αλληλεγγύης έναντι τρίτων χωρών.

Σε ό,τι αφορά την παράνομη μετανάστευση, ο Δ. Αβραμόπουλος τόνισε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί με πλήρη σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα. Αυτό σημαίνει, είπε, ότι οι αιτούντες άσυλο που απορρίφθηκαν θα αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά και ταχέως. «Προτεραιότητα είναι», πρόσθεσε, «να τους βοηθούμε να επαναπατριστούν εθελουσίως, να ενισχύσουμε τη συνεργασία μας με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης και με όλους του διεθνείς και ΜΚΟ».

Ενίσχυση της Frontex
Στο σημείο αυτό ο Δ. Αβραμόπουλος τόνισε την ανάγκη να αξιοποιηθεί πλήρως η Frontex αλλά και να ενισχυθεί οικονομικά. Σημείωσε, ότι οι αρμοδιότητες της δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο στη φύλαξη των συνόρων, αλλά πως -κατά την άποψή του- σταδιακά θα πρέπει να διαδραματίσει και διασωστικό ρόλο, ενώ χρειάζεται πολύ καλή μελέτη και προετοιμασία προκειμένου να αναβαθμιστούν οι μηχανισμοί της.

Πρόσθεσε, δε, ότι ο αποτελεσματικός έλεγχος και η διαχείριση των συνόρων πρέπει να βασιστεί στη σύγχρονη τεχνολογία και να χρησιμοποιηθούν οι δυνατότητες που προσφέρουν οι ψηφιακές τεχνολογίες.

Μέτρα κατά της τρομοκρατίας
Ο κ. Αβραμόπουλος ανέφερε πως ο ρόλος της ΕΕ είναι να βοηθά τα κράτη-μέλη στην αντιμετώπιση της απειλής της τρομοκρατίας και ιδίως της επέλασης του στρατού του Ισλαμικού Κράτους. Χαρακτήρισε, δε, τη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί «καινούργιο φαινόμενο-παράγωγο της διεθνούς τρομοκρατίας».

Σε ερώτηση για τη στάση που πρέπει να τηρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι των εξτρεμιστών της ISIS, δεσμεύτηκε να αναλάβει πρωτοβουλίες, όπως π.χ. η ανταλλαγή πληροφοριών.

Τέλος ο Δ. Αβραμόπουλος δεσμεύτηκε ότι η Επιτροπή θα αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα και επιμονή τις νέες αυτές προκλήσεις και κατέληξε λέγοντας ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι χώρος ελπίδας, προόδου και ελευθερίας υπέρ όλων των πολιτών, κάτι το οποίο όπως είπε είναι για τον ίδιο «ηθική και πολιτική υποχρέωση».