Το αναψυκτικό που «τιμούν» στην Κρήτη
Το χανιώτικο αναψυκτικό "Γεράνι" άντεξε στον πόλεμο αλλά και στην κρίση.
Πάνω από ογδόντα χρόνια ιστορίας καταγράφει το κρητικό αναψυκτικό Γεράνι, δροσίζοντας όχι μόνο τους θαμώνες του νησιού αλλά και εκείνους που επιλέγουν να κατευνάσουν τη δίψα τους με αναψυκτικά ελληνικής προελεύσεως. Με καταβολές από την Κρήτη, η οικογένεια Αναγνωστάκη επεκτείνεται εκτός συνόρων και κάνει σταθερά βήματα στις αγορές του εξωτερικού.
Όλα ξεκίνησαν από τον Σοφοκλή Αναγνωστάκη, ο οποίος επιστρέφοντας από την Αμερική στην οποία είχε πάει ως μετανάστης, αποφασίζει να επιχειρήσει στον τόπο του ανοίγοντας αρχικά ένα καφενείο στο χωριό του, το Γεράνι Κυδωνίας Χανίων. Το αναψυκτικό θα λέγαμε ότι ήρθε ως φυσική εξέλιξη των αλχημειών που συνήθιζε να κάνει ο Σοφοκλής αναμειγνύοντας διάφορα συστατικά σε ένα καζάνι. Πειραματιζόταν φτιάχνοντας ροφήματα, τα οποία πρόσφερε στη συνέχεια στους πελάτες του. Πίσω το 1928, οι ανθρακούχες λεμονάδες και πορτοκαλάδες με τη μορφή που τις γνωρίζουμε σήμερα δεν ήταν ευρέως διαδεδομένες. Ήταν αναμφίβολα ένα καινοτόμο προϊόν. Η αντίδραση των κατοίκων και των διαβατών της περιοχής θύμιζε λίγο την περίπτωση της Coca Cola, καθώς τα αναψυκτικά του Σοφοκλή αντιμετωπίζονταν κυρίως ως ένα φάρμακο, που έκανε καλό στην δυσπεψία, ή ως εναλλακτικό εξωτικό αφέψημα.
Για περισσότερα από δέκα χρόνια οι κάτοικοι του Γερανίου και των γύρω περιοχών προμηθεύονταν από τον Σοφοκλή τις δημιουργίες του, τις οποίες και διένεμε καθημερινά με το γαϊδουράκι του. Λίγος χυμός μαζί με ζάχαρη και ανθρακούχο νερό τοποθετούνταν σε γυάλινα μπουκάλια, τα οποία καταναλώνονταν στη στιγμή. Και ενώ όλα πήγαιναν καλά, ξέσπασε ο πόλεμος και οι Ναζί έφτασαν στο Γεράνι. Οι Γερμανοί ανάγκασαν την οικογένεια να εγκαταλείψει το νησί αφήνοντας πίσω της το μυστικό των αναψυκτικών. Όμως το κεφάλαιο Γεράνι παρέμεινε ανοιχτό.
Μετά τον πόλεμο η οικογένεια επιστρέφει στα πάτρια εδάφη και αυτή τη φορά αναλαμβάνει καθήκοντα ο Μανώλης Αναγνωστάκης, ο γιος του Σοφοκλή. Στήνει από την αρχή την υποτυπώδη παραγωγική μονάδα του πατέρα του και ξαναφτιάχνει αναψυκτικά, δουλεύοντας παράλληλα και το καφενείο. Σταθμός στην ιστορία των αναψυκτικών Γεράνι ήταν το 1966, όταν η οικογένεια Αναγνωστάκη αποφάσισε να μεγαλώσει την επιχείρηση και να της προσδώσει μια άλλη μορφή. Από την αυλή του σπιτιού στο Γεράνι όλες οι δραστηριότητες μεταφέρονται πια στα Χανιά. Παρασκευάζονται μεγαλύτερες ποσότητες αναψυκτικού και διανέμονται στην πόλη και στις γύρω περιοχές.
Τα μεγέθη μεγαλώνουν σταδιακά και το 1987 το «Γεράνι» μετακομίζει ξανά στις νέες εγκαταστάσεις, όπου στεγάζεται μέχρι και σήμερα, έξω από τα Χανιά, στο δρόμο προς τη Σούδα. Η εντοπιότητα και το δέσιμο με το νησί είναι βασικό γνώρισμα των Κρητικών, γι’ αυτό και η οικογένεια Αναγνωστάκη διέθετε τα αναψυκτικά της αποκλειστικά και μονό στην περιοχή των Χανίων. Δεν υπολόγισε όμως τους επισκέπτες της πόλης, οι οποίοι μόλις τα δοκίμαζαν ζητούσαν αμέσως πληροφορίες αναφορικά με το που θα μπορούσαν να τα προμηθευτούν. Οι παραγγελίες και από την υπόλοιπη Ελλάδα ήταν γεγονός.
Σήμερα στο τιμόνι της οικογενειακής επιχείρησης βρίσκεται η τρίτη γενιά Αναγνωστάκηδων, με τον εγγονό Σοφοκλή να κρατάει τα ηνία και να συνεχίζει μια παράδοση αρκετών δεκαετιών.
Η εταιρεία έχει εξελιχθεί σε υπολογίσιμο περιφερειακό «παίκτη» της ελληνικής αγοράς, με ετήσιο τζίρο που ξεπερνά τα 2 εκατ. ευρώ, διανέμει τα προϊόντα της στην Κρήτη και σε μεγάλες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας, ενώ εξάγει τα αναψυκτικά της στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία.
Εκτός από το προϊόν Μπυράλ η εταιρεία παράγει και διαθέτει στην αγορά Λεμονάδα, Γκαζόζα, Πορτοκαλάδα, Σόδα, Lime και τόνικ.
Διαβάστε περισσότερα:
Τα ελληνικά αφεψήματα που «κόβουν την ανάσα»
