Ανάπτυξη θα έρθει μόνο αν αλλάξει «δέρμα» ο ΣΥΡΙΖΑ
Η αγορά μετά τις εκλογές. Σταθερότητα, ανάπτυξη ή πισωγύρισμα;
Tου Πάνου Μιχαλόπουλου
Αν παρατηρήσει κάποιος τα στατιστικά κατανομής των ψήφων σε κάθε κόμμα ανάλογα με την επαγγελματική ιδιότητα του/της ψηφοφόρου εύκολα βγάζει το συμπέρασμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε η βασική προτίμηση για τη διακυβέρνηση της χώρας.
Ειδικότερα, κέρδισε και την εμπιστοσύνη των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, δηλαδή του βασικού κορμού της ελληνικής αγοράς. Προεκλογικά αυτό φάνταζε πολύ πιο δύσκολο, καθώς το ψηφισμένο μνημόνιο έχει αρκετά μέτρα που θα πλήξουν την ήδη ταλαιπωρημένη παραγωγική τάξη της χώρας.
Τι είναι αυτό που τελικά μέτρησε, ώστε η επιχειρηματική κοινότητα να δώσει ακόμη μια ευκαιρία στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τι είναι αυτό που αναμένει;
Η αγορά αγαπάει πάνω από όλα τη σταθερότητα και ευελπιστεί για την ανάπτυξη. Πρώτα απ’ όλα σταθερότητα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τη μάχη του ερωτήματος «ποιο κόμμα εγγυάται περισσότερο τη σταθερότητα» για τους ακόλουθους λόγους:
1. Η βεβαιότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε σε εκλογές έχοντας δείξει στους ψηφοφόρους ότι θέλει το ευρώ, θα ακολουθήσει μνημόνιο και έχει αποβάλλει από το κόμμα και την κυβέρνηση εξτρεμιστικές απόψεις και πρόσωπα. Αυτό δείχνει ικανότητα προσαρμογής σε νέα δεδομένα και στιβαρή ηγεσία. Η αγορά τα εκτιμάει αυτά σε μεγάλο βαθμό.
2. Ο φόβος. Ο ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί σε κέντρα επιρροής αποφάσεων όπως είναι τα συνδικάτα και οι συντεχνίες. Η αγορά εκτίμησε ότι το μεταρρυθμιστικό κομμάτι του μνημονίου μόνο μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το περάσει, κάτι που λίγο ως πολύ δήλωναν και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Με άλλα λόγια ο φόβος να εφαρμοστεί ένα εκτεταμένο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα από μια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ, έχοντας απέναντί της τους συνδικαλιστές και τα προεδρεία των διάφορων επαγγελματιών, κατά την αγορά, ήταν μεγάλος όπως και το ρίσκο της αβεβαιότητας.
3. Η έλλειψη ιδεών. Η ΝΔ έκανε προεκλογική καμπάνια χωρίς να προτείνει κάτι νέο, αναμασώντας κάποια παλιά κλισέ, όπως το ΕΣΠΑ, και το χειρότερο όλων, δηλώνοντας ότι σε αυτές τις εκλογές «δεν υποσχόμαστε τίποτα, δεν δεσμευόμαστε για τίποτα». Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ τα είχε κάνει όλα ήδη όπως προαναφέρθηκα παραπάνω (σημείο 1).
Αυτά διασφαλίζουν, κατά την εκτίμηση της αγοράς, τη σταθερότητα. Η λογική του «better the devil you know». Όμως το στοίχημα για την ανάπτυξη δεν έχει κερδηθεί. Ειδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Κακά τα ψέματα, για να ορθοποδήσει η αγορά χρειάζεται να εισρεύσει, τουλάχιστον για τους επόμενους 18 μήνες, ένα ποσό της τάξεως των 100δισ. ευρώ από άμεσες επενδύσεις και διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτή είναι η μάχη της εμπιστοσύνης – κυρίως με το εξωτερικό θεσμικό και μη περιβάλλον. Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει τη μάχη πριν τις εκλογές, αλλά η αγορά ελπίζει ότι με την ψήφιση του τρίτου μνημονίου και την αποπομπή των «δραχμιστών» από τον ΣΥΡΙΖΑ, θα αρχίσει να αποκαθίσταται σταδιακά η εμπιστοσύνη.
Φτάνει μόνο αυτό; Όχι. Μόνο αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, όπως έχει ήδη συμφωνήσει, προχωρήσει άμεσα σε ιδιωτικοποίησεις, δομικές αλλαγές στις σπατάλες του δημοσίου και χτυπήσει τη φοροδιαφυγή, τότε μπορεί να αρχίσουμε να μιλάμε για ανάπτυξη.
Επιπλέον, η αγορά περιμένει να δει, τι γίνεται με την παράλογα υψηλή φορολόγηση, με τη γραφειοκρατία, με τον επαγγελματικό προστατευτισμό.
Αν δε παρθούν γενναίες αποφάσεις και σε αυτά τα θέματα, δηλαδή να αλλάξει για 2η φορά «δέρμα» ο ΣΥΡΙΖΑ, ανάπτυξη δεν έρχεται. Θα παραμείνουμε σε ένα καθεστώς επιφανειακής πολιτικής – κυρίως – σταθερότητας, η οποία όμως θα χαθεί μόλις τελειώσουν τα λεφτά από το μνημόνιο 3. Που θα σημάνει ένα πισωγύρισμα, το οποίο θα είναι μοιραίο αυτή τη φορά.
Η αγορά πήρε το ρίσκο της. Αναμένεται τώρα και η ανάληψη των ευθυνών από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα…
