Αναζητώντας τη χαμένη εμπιστοσύνη
Καλή η ηρεμία των αγορών, όμως τι γίνεται όταν αυτή συγκρούεται με το μέλλον των Ευρωπαίων;
Δεν είναι κοινό μυστικό: Όσο περνούν οι μέρες, όλο και περισσότεροι διεθνείς παράγοντες καταδεικνύουν πως οι φετινές ευρωεκλογές είναι μια «ελληνική υπόθεση». Είναι όμως αρκετά ασυνήθιστο να παρατηρούμε τις μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες του κόσμου να δημοσιεύουν πολιτικές αναλύσεις για το μέλλον και την πολιτική σταθερότητα της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κάθε τρεις και λίγο. Ιδιαίτερα αν θυμηθούμε ότι η τελευταία φορά που εκφράστηκε τόσο έντονο ενδιαφέρον για τη δική μας «αυλή», ήταν οι εθνικές εκλογές του 2012.
Η εξήγηση είναι απλή. Η οικονομική δομή και της ευρωζώνης αλλά και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος διέπεται από σχέσεις εμπιστοσύνης. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή νομισματική και πολιτική σταθερότητα τέθηκε υπό ανοιχτή αμφισβήτηση στις Κάννες το 2011 –όπως αποκάλυψαν οι Financial Times- καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως το δίλημμα των ελληνικών ευρωεκλογών έχει –εκ των πραγμάτων- δημοψηφισματικό χαρακτήρα.
Επειδή όμως στις ευρωεκλογές δεν ψηφίζει μόνο η Ελλάδα, καλό θα είναι να δει κάποιος το ζήτημα αυτό υπό το πρίσμα των πολιτικών εξελίξεων στην υπόλοιπη ήπειρο. Αγγλία και Γαλλία βλέπουν τους ακροδεξιούς ευρωσκεπτικιστές, υπό τους Νάιτζελ Φάρατζ και Μαρίν Λεπέν, να προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Η κεντρική και ανατολική Ευρώπη τοποθετεί στην πρώτη ή τη δεύτερη θέση των δημοσκοπήσεων καθαρά ρατσιστικά κόμματα με σαφή αντιευρωπαϊκό προσανατολισμό, πολλά από τα οποία έχουν ήδη συμμετάσχει –ή συμμετέχουν- σε κυβερνητικούς συνασπισμούς.
Μπορεί οι αναλύσεις για τους παράγοντες που θα κρίνουν τη συνέχιση της ευρωπαϊκής πολιτικής να εξαρτώνται από τις σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ αγορών, επενδυτών και κρατικών ομολόγων, όμως η εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην Ευρώπη έχει διαρραγεί κι αυτό αντικατοπτρίζεται στο γκρίζο χρώμα των τελικών προβλέψεων του Votewatch που δημοσιεύτηκε πριν από δύο μέρες. Όπου γκρι βάζουμε την ακροδεξιά, κι όπου ακροδεξιά τοποθετούμε τη χαμένη εμπιστοσύνη στην Ευρώπη.
Όλες οι φιλοευρωπαϊκές παρατάξεις οφείλουν να παραδεχθούν πως η -τριψήφιου αριθμού βουλευτών- εκπροσώπηση του γκρίζου στην Ευρωβουλή, είναι αποτέλεσμα μιας σειράς συλλογικών αποτυχιών. Καλό θα είναι λοιπόν να αποφασίσουν τουλάχιστον το βασικό: Ότι η παρτίδα πρέπει να διασωθεί μέσα από διαφανείς διαδικασίες. Οι σκιές των Καννών οφείλουν να ξεκαθαρίσουν άμεσα, και οι υπόνοιες που αναδείχθηκαν και στο πρόσφατο ευρω-debate περί επιλογής άλλου επικεφαλής της Κομισιόν εκτός της πεντάδας όπου γνωρίζουμε όλοι, θα είναι ίσως η τελευταία πράξη της Ευρώπης όπως θέλουμε να την ξέρουμε.
Διαβάστε ακόμη:
H Goldman Sachs προειδοποιεί… για την Ελλάδα
H Bank of America φοβάται πολιτικό «ατύχημα» στην Ελλάδα
«Σοκ για τις αγορές ευρεία νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές»
