Η ανησυχητική κατάρρευση του παγκόσμιου εμπορίου
Οι μειωμένες εξαγωγές από την Κίνα είναι η τελευταία αρνητική εξέλιξη για το διεθνές εμπόριο που προβληματίζει για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας.
του Κρίστοφερ Μάθιους
Οι κινεζικές εξαγωγές και εισαγωγές «γκρεμίστηκαν» τον Μάρτιο και η οικονομία της Κίνας δεν είναι η μόνη που παρουσιάζει επιβράδυνση.
Οι κινεζικές εξαγωγές υποχώρησαν κατά 6,6% τους τελευταίους 12 μήνες έως τον Μάρτιο, και ήταν στάσιμες κατά το έτος που έληξε τον Δεκέμβριο. Τα στοιχεία αυτά ήταν πολύ κάτω από την αύξηση 4% των εξαγωγών που πολλοί οικονομολόγοι ανέμεναν. Είναι αλήθεια ότι τα στοιχεία από την Κίνα μπορεί να είναι ευμετάβλητα και είναι δύσκολο να ερμηνευθούν. Μερικοί αποδίδουν την πτώση στην καταστολή των κινεζικών εταιρειών που χρησιμοποιούν τις εξαγωγές ως μέσο για να διαφύγουν τον οικονομικό έλεγχο. Ο Άντριου Τίλτον, οικονομολόγος της Goldman Sachs στην Ασία, απεκάλεσε αυτό ως «κύριο λόγο» για τη «βουτιά», σύμφωνα με την Wall Street Journal.
Οι αγορές της Ασίας φάνηκε να αγνοούν την έκθεση στην Κίνα αρχικά, ίσως πιστεύοντας ότι η πτώση οφειλόταν σε ελλιπή στοιχεία από την Κίνα, αλλά ο Κάρλ Βάινμπεργκ, επικεφαλής οικονομολόγος της High Frequency Economics, δεν είναι τόσο αισιόδοξος. Ισχυρίζεται ότι τα στοιχεία από την Κίνα είναι απλώς η τελευταία εξέλιξη σε μια σειρά από ανησυχητικά σημάδια ότι το παγκόσμιο εμπόριο είναι σε ύφεση.
Ο Βάινμπεργκ επισημαίνει μια ανωμαλία στα στοιχεία του εμπορίου, που απεικονίζεται στο παρακάτω διάγραμμα, το οποίο δείχνει «μια προφανή ιστορική συσχέτιση μεταξύ της παγκόσμιας βιομηχανικής παραγωγής και του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου».
Το πρόβλημα έγκειται στο ότι, ενώ η αύξηση των εξαγωγών δεν έχει πραγματικά ανακτηθεί στα επίπεδα προ της κρίσης, η βιομηχανική παραγωγή έχει παραμείνει κάπως ισχυρή. Αυτό δεν έχει πολύ νόημα, καθώς οι παραγωγοί πρέπει να πωλούν τα προϊόντα τους κάπου για να συντηρούν την οικονομική δραστηριότητα. «Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αναμένουμε ότι η ανωμαλία αυτή θα αντιστραφεί και ανησυχούμε ότι αυτό θα συμβεί μέσω της επαναφοράς στον ρυθμό της παραγωγής», γράφει ο Βάινμπεργκ.
Με άλλα λόγια, το παραπάνω διάγραμμα θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι ότι η βιομηχανική παραγωγή είναι «έτοιμη να πέσει από ένα γκρεμό», και τα στοιχεία από την Κίνα την περασμένη Πέμπτη είναι απλώς άλλο ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι αυτό θα συμβεί σύντομα.
Οπότε, πού αλλού υποφέρει το εμπόριο; Κυρίως στην Ευρώπη, όπου τόσο η Βρετανία όσο και η Γαλλία ανακοίνωσαν απογοητευτικά στοιχεία για τις εξαγωγές την περασμένη εβδομάδα. Τη διαφορά κάνει η Γερμανία, η οποία ανακοίνωσε πρόσφατα μια αύξηση 4,6% στις εξαγωγές σε σχέση με πέρυσι. Αλλά αυτό θα μπορούσε απλώς να είναι ένα σημάδι ότι η Ευρώπη δεν έχει καταφέρει να εξισορροπήσει την οικονομία της -μακριά από την υπερβολική εξάρτηση από τις γερμανικές εξαγωγές- καθώς η ευρωπαϊκή οικονομία ενισχύεται.
Τι να κάνουμε για αυτή την ύφεση στο εμπόριο; Ο Βάινμπεργκ προτείνει κίνητρα, γράφοντας: «Η πολιτική απάντηση είναι απλή: Ενισχύστε την οικονομική ανάπτυξη. Οι αναπτυσσόμενες οικονομίες εισάγουν περισσότερο, ενισχύοντας τις εξαγωγές των άλλων οικονομιών. Είναι τόσο απλό. Όσο η δημοσιονομική πολιτική σε πολλά μέρη του κόσμου παραμένει προσηλωμένη στη λιτότητα και η νομισματική πολιτική εξακολουθεί να μένει αναξιοποίητη, η παγκόσμια ζήτηση θα είναι ασθενής και το εμπόριο δεν θα ευδοκιμήσει».
Αυτό είναι πιο εύκολο στα λόγια παρά στην πράξη, φυσικά. Η Βρετανία και η Γαλλία παλεύουν κάτω από το βάρος του δημόσιου χρέους. Εν τω μεταξύ, η Κίνα φαίνεται να βάζει σε εφαρμογή τα σχέδια για να καταστήσει την οικονομία της πιο ανοικτή και φιλελεύθερη, πράγμα που σημαίνει ότι δε θα είναι σε θέση να καταφύγει στη συνήθη τακτική κινήτρων, όπως την υποτίμηση του νομίσματος και την άντληση φθηνού χρήματος στην οικονομία της χωρίς να αντιμετωπίσει αποσταθεροποιητικές συνέπειες.
Διαβάστε ακόμη:
Η παγκοσμιοποίηση σε οπισθοδρόμηση
