«Η Αρπαγή της Ελλάδας»: Πώς βλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ τις ιδιωτικοποιήσεις

Το τι θα κάνει η νέα κυβέρνηση για τις αποκρατικοποιήσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα που αφορούν την αγορά. Οι πρώτες δηλώσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για «στοπ» στην ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, αλλά και στη πώληση της «μικρής ΔΕΗ», δημιουργούν νευρικότητα στο ελληνικό χρηματιστήριο.

Ενδεικτικά η μετοχή του ΟΛΠ σήμερα σημειώνει πτώση της τάξης του 10% και η μετοχή του ΟΛΘ πτώση που αγγίζει το 12,5%.

Η ακύρωση της διαδικασίας της αποκρατικοποίησης του ΟΛΠ αναμένεται να οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια και στην ακύρωση της διαδικασίας αποκρατικοποίησης του ΟΛΘ.

Επίσης παραμένει ανοιχτό το τι θα πράξει η κυβέρνηση για τις αποκρατικοποιήσεις του Ελληνικού, των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, του Ιπποδρομιακού Στοιχήματος, κ.ά.

Αν και τα καθήκοντα και οι αρμοδιότητες των νέων μελών της κυβέρνησης δεν έχουν ξεκαθαρίσει, η υπουργοποίηση της βουλευτού του κυβερνώντος κόμματος, Νάντιας Βαλαβάνη, στο υπουργείο Οικονομικών, μάλλον δείχνει τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης για το πώς πρόκειται να κινηθεί.

Όπως είναι γνωστό η κ. Βαλαβάνη είναι κατά των αποκρατικοποιήσεων. Μάλιστα, μόλις μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές, παρουσίασε το βιβλίο της με τίτλο «Η αρπαγή της Ελλάδας» και με υπότιτλο «Χρέος και ιδιωτικοποιήσεις: Ένα κοινοβουλευτικό χρονικό».

Ενδεικτικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από τη παρουσίαση του βιβλίου της:

Αναλυτικότερα:

Η Ελλάδα, εδώ και πέντε χρόνια, βιώνει μια οδυνηρή μετάλλαξη του αρχέγονου μύθου της αρπαγής της Ευρώπης από τον ερωτοχτυπημένο Δία μεταμορφωμένο ταύρο: Γίνεται αυτή θύμα αρπαγής, με δράστη την «Ευρώπη» και άλλες «φίλιες» δυνάμεις. Μόνο που αυτή η αρπαγή δεν έχει γοητεία μύθου. Είναι η συστηματική λεηλασία και διάλυση της χώρας, της κυριαρχίας της, της ζωής του λαού της, του δημόσιου πλούτου της, με πρόσχημα ένα «απύθμενο» δημόσιο χρέος.

Το βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ, είναι ένα σύντομο, επίκαιρο και μάχιμο κοινοβουλευτικό χρονικό αυτής της «αρπαγής», που πηγάζει από το νεοφιλελεύθερο δόγμα της «εσωτερικής υποτίμησης» δημόσιων και ιδιωτικών περιουσιακών στοιχείων και της ίδιας της ζωής των ανθρώπων ως άνεργων αλλά και ως εργαζόμενων, και καταλήγει στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων: Το σκανδαλώδες ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, η ανάκτησή του ελέγχου του οποίου, σύμφωνα με τη συγγραφέα, καθίσταται όρος επιβίωσης της κοινωνίας και της χώρας. Βασισμένο στις κοινοβουλευτικές, κυρίως, παρεμβάσεις της Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νάντιας Βαλαβάνη −σήμερα υποψήφιας Βουλευτή στη Β΄ Αθηνών− από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι και το τέλος του 2014, το βιβλίο χωρίζεται σε πέντε κεφάλαια.

Στο πρώτο κεφάλαιο («Πολλαπλασιάζοντας την κοινωνική καταστροφή») αναλύεται η νεοφιλελεύθερη στρατηγική της «εσωτερικής υποτίμησης», η οποία στην Ελλάδα πήρε την ακραία, «πειραματική» μορφή των Μνημονίων, ενώ σε όλη την Ε.Ε. απέκτησε τη διάσταση της «συντονισμένης» λιτότητας, με εργαλείο το Σύμφωνο Σταθερότητας και τις πολλές «επικαιροποιήσεις» του από το 2010 και μετά. Αποτέλεσμα: Μια Ευρώπη χρόνια παγιδευμένη στο αδιέξοδο της μηδενικής ανάπτυξης, της μαζικής ανεργίας και φτώχειας και σήμερα, επιπλέον, του αποπληθωρισμού. Εδώ αναλύεται και ο ειδικός ρόλος της «ομολογίας» του ΔΝΤ για τους «λάθος» δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές που καταβαράθρωσαν τις χώρες σε «Πρόγραμμα» και, περισσότερο απ’ όλες, την Ελλάδα, η καταγγελία των οποίων στη Βουλή από τη Νάντια Βαλαβάνη, τον Οκτώβριο του 2012, έμενε για μήνες αναπάντητη από τα κυβερνητικά στελέχη, μέχρις ότου, καθυστερημένα, «ανακαλύψουν την Αμερική» μόλις στις αρχές του 2013 και αφού είχε προηγηθεί διεθνής σάλος.

Στο δεύτερο κεφάλαιο («Τα οικονομικά του Μαρκησίου ντε Σαντ»), αναλύεται ο ρόλος του κρατικού χρέους ως εργαλείου αποικιοποίησης της Ελλάδας και αναδιανομής του κοινωνικού πλούτου «από τους κάτω» προς τους «έξω και πάνω». Εδώ ξεχωριστή σημασία έχει η έγκαιρη αποκάλυψη, με πρόκληση από τη Νάντια Βαλαβάνη του Όλι Ρεν στο Βίλνιους τον Οκτώβριο του 2013, ο οποίος και επιβεβαίωσε τη μεταμνημονιακή «φυλακή χρέους» που είχε ετοιμαστεί λίγους μήνες πριν για τις χώρες σε δανειακό πρόγραμμα (κανονισμοί «two pack» για την ενισχυμένη επιτήρησή τους έως βαθιά μέσα στον 21ο αιώνα − μέχρι την αποπληρωμή του 75% του χρέους τους). Κι ακόμη, ο αληθινός χαρακτήρας του «πρωτογενούς πλεονάσματος», που προορίζεται να απομυζεί μόνιμα κάθε ικμάδα της οικονομίας για να «τροφοδοτεί» ένα ακόρεστο, μη βιώσιμο χρέος.

Στο τρίτο κεφάλαιο («Όλα για πούλημα ή πώς να διαλύσετε μια χώρα») αναπτύσσεται −από θεωρητική, ιστορική αλλά και πολιτική σκοπιά, με βάση την τρέχουσα εμπειρία της χώρας−, η καταστροφική συνάρτηση χρέους και γενικής εκποίησης της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας του Δημοσίου, με το ΤΑΙΠΕΔ σε πρωτοφανή ρόλο «μεσίτη» ενός κράτους προς πώληση.

Το τέταρτο κεφάλαιο («Τα αποτυπώματα της λεηλασίας») είναι ένας αναλυτικός απολογισμός των ιδιωτικοποιήσεων στους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, στους οποίους το κράτος διέθετε συμμετοχή, περιουσιακά στοιχεία, αλλά και συνταγματική υποχρέωση παροχής δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών: Από την εθνική άμυνα μέχρι το νερό και από την ενέργεια μέχρι το «χρυσοφόρο» τζόγο.

Τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο («Η Ελλάδα ως οικόπεδο προς μεταβίβαση») παρατίθεται ο εξοργιστικός απολογισμός της εν εξελίξει εκποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

Με τιμήματα τόσο εξευτελιστικά και διαδικασίες τόσο σκανδαλώδεις, ώστε να καθιστούν αναπόφευκτη την παρέμβαση της Δικαιοσύνης και μονόδρομο την επανεξέταση των συμβάσεων πώλησης από οποιαδήποτε κυβέρνηση φιλοδοξεί, κατ’ ελάχιστον, να αποκαταστήσει λειτουργία κράτους δικαίου στη χώρα, βάζοντας τέλος στο καθεστώς «έκτακτης μνημονιακής ανάγκης».

Το βιβλίο της Νάντιας Βαλαβάνη Η Αρπαγή της Ελλάδας συμπεριλαμβάνει μια επιλογή από ομιλίες, παρεμβάσεις, ερωτήσεις στη Βουλή, δηλώσεις και άρθρα στα ΜΜΕ για ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο τόσο της σημερινής πολιτικής σύγκρουσης όσο και της αυριανής κυβέρνησης, με μικρές προσαρμογές για τις ανάγκες της ανάγνωσης, και μερικά αναγκαία ένθετα κείμενα και σημειώσεις επικαιροποίησης ως προς τις εξελίξεις έως το τέλος του 2014.