Capital Economics: Σε πορεία ανάπτυξης η ευρωπαϊκή περιφέρεια – Οι 3 παράγοντες που στηρίζουν την υπεραπόδοση
- 09/01/2025, 12:25
- SHARE
Η οικονομική ανάκαμψη της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία) συνεχίζει να υπερέχει σε σχέση με τις χώρες του πυρήνα (Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία), σύμφωνα με την Capital Economics.
Τρεις βασικοί παράγοντες διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο: η αυξημένη μετανάστευση, η άνθηση του τουρισμού και τα κονδύλια του προγράμματος Next Generation EU (NGEU).
Κινητήριες δυνάμεις
Η μετανάστευση έχει ενισχύσει την απασχόληση στις χώρες της περιφέρειας. Από το 2022, χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία εφαρμόζουν πολιτικές που διευκολύνουν την εισροή εργαζομένων, οδηγώντας σε ταχύτερη οικονομική ανάπτυξη.
Παράλληλα, ο τουριστικός τομέας, ιδιαίτερα μετά την πανδημία, συμβάλλει σημαντικά στο ΑΕΠ των χωρών αυτών. Οι τουριστικές εισπράξεις αυξήθηκαν από το 3% στο 5% του ΑΕΠ το διάστημα 2021-2024, ενώ προβλέπεται περαιτέρω αύξηση με ρυθμό 3% ετησίως, παρά τη μικρή επιβράδυνση που αναμένεται το 2025.
Τα κονδύλια του NGEU, που αντιστοιχούν σε περίπου 10% του ΑΕΠ της περιφέρειας, ενισχύουν τις επενδύσεις. Μέχρι σήμερα, έχει εκταμιευθεί το 40% των ποσών, με τις χώρες να προσπαθούν να αξιοποιήσουν το σύνολο των χρηματοδοτήσεων έως το 2026.
Προβλέψεις και προκλήσεις
Η Capital Economics εκτιμά ότι το ΑΕΠ της περιφέρειας θα αυξηθεί κατά 1,5% το 2025 και 1,3% το 2026, ξεπερνώντας τον πυρήνα, όπου η ανάπτυξη προβλέπεται στο 0,8%-0,9%. Η Ελλάδα αναμένεται να σημειώσει αύξηση 2% το 2025 και 1,9% το 2026, ενώ η Ισπανία προβλέπεται να ηγηθεί της περιφέρειας, λόγω ισχυρής κατανάλωσης και μετανάστευσης.
Ωστόσο, η σύγκλιση με τα βιοτικά επίπεδα του πυρήνα παραμένει δύσκολη. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στις χώρες του Νότου δεν αυξάνεται με ρυθμούς πολύ ταχύτερους από αυτούς του πυρήνα, ενώ το επίπεδο διαβίωσης σε σχέση με τη Γερμανία παραμένει χειρότερο από την περίοδο πριν την οικονομική κρίση.
Παρότι οι οικονομίες της περιφέρειας συνεχίζουν να παρουσιάζουν εντυπωσιακή ανθεκτικότητα, η επίτευξη πλήρους σύγκλισης με τον πυρήνα της Ευρώπης απαιτεί μεγαλύτερη μεταρρυθμιστική προσπάθεια και διαρθρωτική ανάπτυξη.