Χαμηλοί φόροι, περισσότερες μεταρρυθμίσεις και μοντέρνο κράτος, το τρίπτυχο της πολιτικής του Κυριάκου Μητσοτάκη
Χαμηλότερους φόρους, ταχύτερες μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό τους κράτους αναδεικνύει ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, ως κεντρικά σημεία της πολιτικής που θα εφαρμόσει, εφόσον κερδίσει τις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Σε εκτενή συνέντευξή του στην γερμανική οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt», ο κ. Μητσοτάκης τονίζει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη «μετα-λαϊκιστική» εποχή και προαναγγέλλει μια πολιτική φιλική προς τις επενδύσεις, με στόχο την ανάπτυξη και την δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας, ενώ τονίζει ότι, ακόμη και σε περίπτωση αυτοδυναμίας, θα αναζητήσει πολιτική συναίνεση με κόμματα και κοινωνικές ομάδες.
Η οδός Πειραιώς, μπορεί να είναι γεμάτη βιοτεχνίες και βενζινάδικα -όχι ακριβώς η καλύτερη πλευρά της ελληνικής πρωτεύουσας- αλλά ο πρόεδρος της συντηρητικο-φιλελεύθερης αντιπολίτευσης «έχει καλές προοπτικές να μετακομίσει στο Μέγαρο Μαξίμου-την πρώτη διεύθυνση της Ελλάδας και έδρα του πρωθυπουργού της χώρας, σήμερα ακόμη του Αλέξη Τσίπρα. Εάν όμως οι δημοσκοπήσεις δικαιωθούν, θα πρέπει σύντομα να μαζέψει τα πράγματά του. Στις 7 Ιουλίου ψηφίζουν οι Έλληνες για νέο Κοινοβούλιο. Στις δημοσκοπήσεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη Νέα Δημοκρατία του προηγείται σημαντικά του αριστερού συνασπισμού ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα», γράφει ο συντάκτης της «Handelsblatt» στην εισαγωγή της ανταπόκρισής του από την Αθήνα, η οποία φιλοξενείται στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας.
Σύμφωνα με τον συντάκτη, ο κ. Μητσοτάκης εμφανίζεται σίγουρος για τη νίκη: «Θέλω να σχηματίσω μια ισχυρή, σταθερή κυβέρνηση, η οποία θα ασκεί μια άλλη οικονομική πολιτική […] Με χαμηλότερους φόρους, ταχύτερες μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό του κράτους θα προσελκύσουμε επενδύσεις και θα πετύχουμε πολύ υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης από ό,τι η σημερινή κυβέρνηση», δηλώνει.
Πίσω από το γραφείο του, επισημαίνεται, κρέμεται μια αφηρημένη ελαιογραφία του Γιάννη Αδαμάκου σε τόνους του μπλε, το οποίο είναι το χρώμα της Νέας Δημοκρατίας. «Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να πάρει μαζί του το έργο στο Μέγαρο Μαξίμου, αν κερδίσει τις εκλογές σε τέσσερις εβδομάδες. Εκεί, πίσω από το γραφείο του πρωθυπουργού Τσίπρα κρέμεται τώρα ακόμη ένα έργο σε έντονο κόκκινο», αναφέρει ο ανταποκριτής και προσθέτει ότι «μετά την συντριβή των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών ο Αλέξης Τσίπρας αναζητεί τη φυγή προς τα εμπρός και φέρνει στις 7 Ιουλίου τις εκλογές οι οποίες θα διεξάγονταν κανονικά τον Οκτώβριο, με την ελπίδα ότι η διάβρωση μπορεί ακόμη να σταματήσει».
Σύμφωνα με τον συντάκτη, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών εξέπληξε στην έκτασή του ακόμη και κάποιους από τους υπεύθυνους για την στρατηγική της ΝΔ, αλλά οι πρόωρες εκλογές έφεραν μεγάλη ανακούφιση κυρίως στους επιχειρηματικούς κύκλους, καθώς η χώρα απέφυγε έτσι μια παραλυτική προεκλογική περίοδο μηνών.
«Ενώ ο ακόμη-πρωθυπουργός Τσίπρας προσπαθεί να κινητοποιήσει ψηφοφόρους με εκλογικά δώρα όπως μείωση φόρων και αυξήσεις συντάξεων και την τελευταία στιγμή προσφέρει επικερδείς θέσεις εργασίας στο Δημόσιο, οι επενδυτές ποντάρουν σε αλλαγή κυβέρνησης», σημειώνει και αναφέρεται σε «ράλι του Χρηματιστηρίου της Αθήνας» και σε «αυξανόμενη ζήτηση ελληνικών ομολόγων». «Για πρώτη φορά από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη πριν από 18 χρόνια την περασμένη εβδομάδα η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου έπεσε κάτω από το 3%. Έτσι τα ελληνικά ομόλογα είναι πιο περιζήτητα από τα ιταλικά», γράφει η εφημερίδα. «”Οι αγορές επιβραβεύουν την επικείμενη αλλαγή κυβέρνησης”, διαπιστώνει με ικανοποίηση ο Μητσοτάκης», αναφέρει ο συντάκτης και περιγράφει ότι πίσω από το ραφείο του προέδρου της ΝΔ είναι τοποθετημένες οικογενειακές φωτογραφίες, «μεταξύ των οποίων μία της συζύγου του Μαρέβα Γκραμπόφσκι, επιτυχημένου τραπεζικού στελέχους και των τριών παιδιών τους» και μία του πατέρα του, Κωνσταντίνου. «Ο Μητσοτάκης προέρχεται από μια από τις πιο παλιές ελληνικές πολιτικές δυναστείες. Η γραμμή φθάνει μέχρι τον θρυλικό κρητικό πολιτικό Ελευθέριο Βενιζέλο», επισημαίνει και παραθέτει σύντομη περιγραφή των σπουδών του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα πανεπιστήμια Harvard και Stanford και της επαγγελματικής πορείας του στις εταιρίες Chase Manhattan και McKinsey και στην Εθνική Τράπεζα, μέχρι την εκλογή του στην Βουλή, το 2004 και την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ το 2016. Έκτοτε η ΝΔ προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοσκοπήσεις, σημειώνεται, ενώ αναφέρεται ακόμη ότι «κάποιοι βλέπουν στον Μητσοτάκη έναν εκπρόσωπο της παλιάς πολιτικής τάξης, η οποία οδήγησε την χώρα στη χειρότερη οικονομική κρίση από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».
«Με αυτό παίζει και ο Αλέξης Τσίπρας, όταν στον προεκλογικό αγώνα δαιμονοποιεί τον αντίπαλό του ως εκπρόσωπο των ελίτ, ο οποίος δεν μπορεί να αντιληφθεί τα προβλήματα του λαού, καθώς ανήκει σε άλλη τάξη. Οι ευρωεκλογές έδειξαν ωστόσο ότι τα συνθήματα περί πάλης των τάξεων του πρώην κομμουνιστή Τσίπρα δεν πιάνουν σε όλους. Πολλοί Έλληνες βλέπουν προφανώς τον Μητσοτάκη ως ανανεωτή», γράφει ο συντάκτης.
Σε ό,τι αφορά την οικονομία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τονίζει ότι στόχος του είναι ετήσιοι ρυθμοί ανάπτυξης της τάξης του 4% και υποστηρίζει ότι αυτό είναι «απολύτως ρεαλιστικό για μια οικονομία η οποία στα χρόνια της κρίσης έχασε ένα τέταρτο της δύναμής της και σήμερα σε σχέση με το ΑΕΠ της έχει τις μισές επενδύσεις από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο». «Τους φιλόδοξους στόχους ανάπτυξης ο Μητσοτάκης θέλει να τους πετύχει με μια φιλική για επενδύσεις φορολογική πολιτική. “Θα περιορίσουμε τη φορολόγηση των κερδών των εταιριών από το σημερινό 28% σε 20% εντός δύο ετών και τα μερίσματα θα φορολογηθούν με 5% έναντι 10% […] Ο φόρος ακινήτων θα μειωθεί κατά 30% εντός δύο ετών. Ο Μητσοτάκης θέλει να μειώσει και τους δύο σημαντικότερους συντελεστές ΦΠΑ, από το 24% στο 22% και από το 13% στο 11%», συνεχίζει ο συντάκτης και προσθέτει ότι ο αρχηγός της ΝΔ «βλέπει» επενδυτικές ευκαιρίες κυρίως στον τουρισμό, στην οικονομία της ενέργειας, στον κλάδο των logistics και των μεταφορών, καθώς και σε αυτόν της υγείας. «Θέλουμε στην οικονομία λιγότερο κράτος, περισσότερες επενδύσεις και υψηλής ποιότητας νέες θέσεις εργασίας», υπογραμμίζει ο κ. Μητσοτάκης και «θέλει να επιταχύνει τις ιδιωτικοποιήσεις, τις οποίες ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε μεν, αλλά καθυστερούσε συνεχώς. “Θα προωθήσουμε τα συμφωνηθέντα σχέδια ιδιωτικοποιήσεων γρήγορα και με συνέπεια, διότι αποτελούν ένα ισχυρό εργαλείο να συγκεντρωθεί επενδυτικό κεφάλαιο, να δημιουργηθεί ανάπτυξη και θέσεις εργασίας”, λέει στην Handelsblatt».
Αναφερόμενος στη δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης, ο συντάκτης γράφει ότι «ο πρωθυπουργός Τσίπρας καταστρέφει τώρα για μια ακόμη φορά τις σχέσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους με δαπανηρά εκλογικά δώρα» και παραθέτει δήλωση του επικεφαλής του ΕΜΣ Κλάους Ρέγκλινγκ για «ανησυχία» σε ό,τι αφορά τη δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα. «Ο στόχος στον οποίο έχει δεσμευθεί η Ελλάδα μέχρι το 2022 για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% τίθεται σε κίνδυνο, φοβούνται οι πιστωτικοί θεσμοί», γράφει η γερμανική εφημερίδα.
«Ο Μητσοτάκης δεν κρύβει ότι θεωρεί αυτούς τους δημοσιονομικούς στόχους ως αντιπαραγωγικούς: “Τα υψηλά πλεονάσματα φρενάρουν την ανάπτυξη. Υπάρχουν δύο δρόμοι να μειωθεί το δημόσιο χρέος, ο ένας δρόμος είναι τα τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα – αυτόν τον δρόμο επέλεξε ο Τσίπρας. Ο άλλος δρόμος είναι των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης και εμείς θέλουμε αυτόν τον δρόμο, λέει ο αρχηγός της ΝΔ. Θέλει για αυτό ως πρωθυπουργός να διαπραγματευτεί εκ νέου τους δημοσιονομικούς όρους. “Όταν οι πιστωτές δουν, ότι η αναπτυξιακή πολιτική μας είναι επιτυχής, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για μείωση των πλεονασμάτων”, λέει. Αλλά ο Μητσοτάκης, ο οποίος μιλά άπταιστα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά, δεν θέλει και δεν πρέπει να πείσει μόνο τους πιστωτές. Εντός 18 μηνών θέλει να οδηγήσει τη χώρα, της οποίας τα χρεόγραφα είναι ακόμη στην κατηγορία “σκουπίδια” στην κατηγορία των αξιόπιστων δανειοληπτών», συνεχίζει ο συντάκτης και προσθέτει ότι τα πρώτα βήματα θα μπορούσαν να γίνουν σύντομα, καθώς τον Αύγουστο η Fitch και η Moody’s θέλουν να αξιολογήσουν και πάλι στην Ελλάδα. «Το κλειδί είναι η αξιοπιστία», λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και προσθέτει: «Θέλουμε να επιταχύνουμε τις μεταρρυθμίσεις και να πετύχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, προκειμένου να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών».
«Μια νίκη της ΝΔ σε τέσσερις εβδομάδες δεν θα αποτελούσε θετικό μήνυμα μόνο για τις αγορές, αλλά και μια στροφή, η σημασία της οποίας φθάνει πέρα από την Ελλάδα. “Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα της Ευρώπης στην οποία το 2015 ανέβηκε στην εξουσία ο λαϊκισμός, με μια κυβέρνηση συνασπισμού ριζοσπαστικής Αριστεράς και λαϊκιστικής Δεξιάς. Τώρα είναι η Ελλάδα η χώρα στην οποία ο λαϊκισμός υπέστη μια ξεκάθαρη ήττα στις ευρωεκλογές”, δηλώνει ο κ. Μητσοτάκης. Σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες το ποσοστό των ελλήνων δεξιών λαϊκιστών στις ευρωεκλογές ήταν χαμηλό, κυρίως αν σκεφτεί κανείς από ποια κρίση έχει περάσει η χώρα. Ο Μητσοτάκης βλέπει για αυτό τη χώρα ήδη στην “μετα-λαϊκιστική” εποχή», αναφέρει η εφημερίδα. «Η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτελεί πρότυπο σύγχρονου ευρωπαϊκού κεντροδεξιού κόμματος, λέει ο ίδιος. “Καταφέραμε να περιορίσουμε την επιρροή της ακραίας, αντιευρωπαϊκής Δεξιάς με τα ουσιαστικά και μετρημένα επιχειρήματα ενός αστικού κόμματος”, προσθέτει».
Σε μια δημοσκόπηση του Σαββατοκύριακου η ΝΔ προηγείται με περίπου 40%, κατά περισσότερες από 10 μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει η «Handelblatt», εξηγώντας ότι με ένα τέτοιο αποτέλεσμα ο κ. Μητσοτάκης θα είχε ίσως απόλυτη πλειοψηφία περίπου 160 βουλευτών στο επόμενο Κοινοβούλιο. «Οι δημοσκοπήσεις ωστόσο δεν αποτελούν εκλογικό αποτέλεσμα και το περίπλοκο ελληνικό εκλογικό σύστημα επιφυλάσσει πάντα εκπλήξεις στην κατανομή των εδρών», διευκρινίζει ο συντάκτης. Ο ίδιος σημειώνει ότι ο κ. Μητσοτάκης, ανεξαρτήτως της δικής του πλειοψηφίας, λέει ότι θέλει να αναζητήσει πολιτική συναίνεση και με άλλα πολιτικά κόμματα και κοινωνικές ομάδες. Αποκλείει πάντως κατηγορηματικά το ενδεχόμενο ενός μεγάλου συνασπισμού με τον ΣΥΡΙΖΑ. «Το τελευταίο που χρειάζεται τώρα η Ελλάδα είναι μια κυβέρνηση της κεντροδεξιάς με ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό θα ήταν σαν ένας συνασπισμός του χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) με την Αριστερά (Die Linke)», λέει ο κ. Μητσοτάκης και δηλώνει πεπεισμένος ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων δεν θέλει μια τέτοια κυβέρνηση.
