Δέκα μαθήματα ζωής από τον Γιώργο Προκοπίου
Eπιμέλεια Τάσος Ζάχος
Έχει χαρακτηριστεί ως «Έλληνας Τycoon», ως «βασιλιάς του Real Estate» και ως η «Ελληνική Προσωπικότητα της Χρονιάς» για το 2023 από τα περίφημα Lloyd’s Awards. Ο λόγος για τον εφοπλιστή Γιώργο Προκοπίου, τον οποίον είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου στο CEO Initiative 2024, στο πιο επιδραστικό φόρουμ της χρονιάς, σε μια εμπνευσμένη συνομιλία με την ιστορικό και ακαδημαϊκό Μαρία Ευθυμίου.
Στο ευρύτερο κοινό έγινε πιο γνωστός, όταν απέκτησε τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Στον χώρο της ναυτιλίας, στον οποίο ξεκίνησε με ένα δεξαμενόπλοιο το 1971, είναι πλέον «θρύλος» με περιουσία δισ. δολαρίων, καθώς οι τρεις εταιρείες του ομίλου του (Dynagas, Dynacom και Sea Traders) διαχειρίζονται έναν μικτό στόλο από περισσότερα από 130 πλοία.
Πρωτοπόρος και οραματιστής, κατέχοντας τον δεύτερο μεγαλύτερο ελληνικό στόλο με πλοία LNG, συνεχίζει την έντονη δραστηριότητά του με πάθος για τη θάλασσα και τη δουλειά του, έχοντας δρομολογήσει ένα νέο ναυπηγικό πρόγραμμα και επενδύοντας συνεχώς σε ακίνητα, με τελευταίες μεγάλες του τοποθετήσεις στο Ελληνικό και στον Αστέρα Βουλιαγμένης, με απόκτηση ποσοστού άνω του 30%.
Ο εφοπλιστής, ο οποίος γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1946 στην Αθήνα, μίλησε για την πορεία της ελληνικής ναυτιλίας από την αρχαιότητα στη σύγχρονη πρωτοκαθεδρία, απευθύνθηκε στους νέους ανθρώπους που σήμερα έχουν τεράστιες δυνατότητες, αρκεί να το πιστέψουν και έδωσε μαθήματα ζωής και επιχειρηματικότητας, κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο τη φετινή εκδήλωση.
Δείτε όλη τη συζήτηση στο βίντεο που ακολουθεί:
Ακολουθούν μερικές τοποθετήσεις του, που ξεχωρίσαμε:
1.Τα όνειρα είναι αχαλίνωτα, αρκεί να τα πιστεύετε
«Πρώτα πρέπει κανείς να ονειρευτεί πού θέλει να πάει. Το όνειρο – γι’ αυτό και λέγεται όνειρο – είναι αχαλίνωτο. Μπορείτε να ονειρευτείτε τα πάντα. Και μετά θέλει μεθοδικότητα, πίστη ότι μπορεί να το πετύχει κανείς και εργατικότητα και τιμιότητα».
2. «Μόνο ο τολμών έχει μέλλον».
«Δεν με φοβίζει το άγνωστο. Σέβομαι, τιμώ αυτό που δεν ξέρω, δεν το κοροϊδεύω, δεν το φοβάμαι και πάω και εμπορεύομαι. Αυτό είναι η βάση της επιτυχίας. Aν δεν είσαι άνθρωπος που παίρνει ρίσκα, τότε δεν κάνεις για τη ναυτιλία».
3. Η θαλάσσια λεωφόρος του πολιτισμού
«Η έννοια της παγκοσμιοποίησης και η ναυτιλία είναι ένα και το αυτό. Η θάλασσα είναι η λεωφόρος που συνδέει πολιτισμούς, αγορές, ήθη, έθιμα, λαούς διαφορετικούς. Δεν υπάρχει πιο συναρπαστικό πράγμα από το να μπαίνεις στη θάλασσα για να πας σε τόπους που δεν γνωρίζεις».
4. Είναι ευλογία όταν το κράτος δεν θέλει, δεν μπορεί, δεν ανακατεύεται
«Είναι μια ευλογία ότι το κράτος δεν θέλει, δεν μπορεί και δεν ανακατεύεται. Αυτό είναι το μεγάλο συν της ελληνικής ναυτιλίας. Ότι το κράτος δεν ανακατεύεται ούτε να σε βοηθήσει, ούτε να σε σταματήσει. Και όπου ανακατεύτηκαν σε άλλα μέρη της Ευρώπης ή του κόσμου για να βοηθήσουν, δεν υπάρχει ναυτιλία. Η ναυτιλία κατεστράφη. Διότι άμα γίνεις δασμοσυντήρητος, επιδοτούμενος και εξαρτώμενος απ’ το κράτος, γίνεσαι «παχιά γάτα», όπως λένε οι Εγγλέζοι και χάνεις. Εκείνο που μπορεί και πρέπει το κράτος να κάνει παραπάνω είναι να φροντίσει για τη ναυτική παιδεία».
5. Η εποχή του ηρωισμού πέρασε
«Οι ικανότητες των ναυτικών είναι αυτές που δημιούργησαν την ελληνική ναυτιλία. Υπήρχε η περίοδος που χρειάζονταν οι πατέντες, η ευφυΐα και υπάρχουν και τα σχετικά ανέκδοτα. Για αυτά όμως τώρα πέρασε η εποχή. Τώρα πρέπει να είναι κανείς πολύ τεχνολογικά ενημερωμένος για να μπορέσει να σταθεί. Η εποχή του ηρωισμού πέρασε. Ωστόσο, πάντα χρειάζεται η ευφυΐα, η οξυδέρκεια, η προνοητικότητα και η ναυτοσύνη. Διότι το βαπόρι δεν είναι τρένο να το βάλεις πάνω στη γραμμή και πάει».
6. Σήμερα μπορεί να γίνει κανείς ό, τι θέλει
«Ξέρετε, λένε ότι όταν πέφτει ένας διάττοντας αστέρας, αν πεις μια ευχή, γίνεται. Είναι αλήθεια αυτό. Γιατί; Διότι αν κάτι το θες τόσο πολύ σε αυτό το κλάσμα των δευτερολέπτων και προλάβεις και το θυμηθείς, θα πει ότι το θες τόσο πολύ, που θα γίνει. Το έχεις τόσο μέσα σου και βλέπεις ότι πράγματι γίνεται. Πώς γίνεται; Υπάρχουν αυτές οι τεράστιες δυνάμεις στη φύση μέσα που σου ανοίγουν την πόρτα, ώστε να δεις και να το προσπαθείς. Θα μου πεις, κύριε Προκοπίου, εγώ τώρα θα γίνω εφοπλιστής; Ναι. Μπορεί να γίνει κανείς ό, τι θέλει, δεν είναι τίποτα. Σήμερα είναι και ευκολότερο από παλαιότερα. Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες τρόποι εύρεσης κεφαλαίου. Τα νέα παιδιά το γνωρίζουν. Τι χρειάζεται; Σοβαρότητα, όραμα, πλάνο και συγκέντρωση ενός πυρήνα αποφασισμένων ανθρώπων.
7. Η Ελλάδα να συνεχίσει να είναι «φυτώριο» νέων εφοπλιστών
«Η Ελλάδα πρέπει να γίνει – είναι, αλλά πρέπει να συνεχίσει (να είναι)- ένα φυτώριο νέων εφοπλιστών. Ο Πειραιάς έχει αυτή την ικανότητα. Βγάζει σε κάθε κύκλο – γιατί η ναυτιλία είναι σαν τα κύματα, χωρίς να ξέρουμε πότε είναι το πάνω και το κάτω – καινούργιους εφοπλιστές κάθε φορά. Σε ένα από αυτά τα κύματα ξεκίνησα κι εγώ, αλλά και πολλοί φίλοι που δεν έχω δικαίωμα να τους αναφέρω. Ήταν άσχετοι από τη θάλασσα και έκαναν άλλες δουλειές. Πολλά ονόματα που τώρα είναι πολύ ψηλά γιατί τόλμησαν και το πέτυχαν. Και οι περισσότεροι το τόλμησαν, όντας άφραγκοι».
8. Από την κρίση θα βγουν νικητές οι Έλληνες εφοπλιστές
«Ο Έλληνας εφοπλιστής θα δώσει και την τελευταία ρανίδα της οικονομικής του ισχύος για να υποστηρίξει την εταιρία του. Δεν είναι όπως οι ξένοι, που μόλις τα πράγματα πάνε λίγο δύσκολα, κατεβάζουν τα ρολά, χρεοκοπούν και έπειτα από δυο-τρεις μήνες ανοίγουν ξανά με λίγο διαφορετικό όνομα και η ζωή συνεχίζεται…. Η δουλειά μας πάει σαν το γιογιό, πάνω – κάτω. Πρέπει να έχεις την υπομονή και το πείσμα για να κρατηθείς. Κι αν μάλιστα μπορέσεις – γιατί εύκολα το λες, αλλά δύσκολα το κάνεις – να αγοράσεις στην κρίση, όταν όλοι είναι απελπισμένοι και να πουλήσεις, όταν η αγορά επανέλθει (ποτέ δεν ξέρει κανείς ότι είναι στο μάξιμουμ). Ε, τότε φαίνεται πολύ εύκολη η δουλειά μας. Αλλά δεν είναι και τόσο απλή….».
9. Η εγρήγορση είναι τρόπος ζωής
«Η εγρήγορση γίνεται τρόπος ζωής. Έτσι, ενώ όταν ξεκίνησα πολλά με στενοχωρούσαν και έμενα και άυπνος κλπ. Σιγά σιγά, όσο πλήθαιναν τα βαπόρια και όσο οι κρίσεις πέρναγαν και ξανάρχονταν και ισχυροποιείτο η εταιρεία, τόσο λιγότερο υπήρχε το καρδιοχτύπι. Το καρδιοχτύπι είναι στο πρώτο βαπόρι. Γιατί, αν το πρώτο βαπόρι δεν πάει καλά, δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει και δεύτερο».
10.Ό,τι έχουμε κάνει το οφείλουμε στην πατρίδα μας
«Εμείς ό,τι έχουμε κάνει, το οφείλουμε στην πατρίδα μας. Διότι έτσι είναι η πατρίδα μας δρομολογημένη, βγάζει ανθρώπους με αυτό το DNA, δίνει μαθήματα. Ερχόταν το «Χριστίνα» του Ωνάση στη Γλυφάδα μπροστά από το σπίτι και αγκυροβολούσε. Έλεγε ο πατέρας μου: «Ήρθε το πατριωτάκι». Επειδή ήταν Σμυρνιός κι εκείνος, πρόσφυγας από τη Σμύρνη, από την ίδια γειτονιά. Μου έλεγε αυτός είναι από τον Φασουλά. Ήξερε από ποια γειτονιά ήταν. Και αργότερα έγινα φίλος με τον Αλέξανδρο – θεός σχωρέστον. Και είδα ότι δεν είναι υπεράνθρωποι, είναι άνθρωποι σαν κι εμάς. Και ερχόντουσαν οι London Greeks, οι New York Greeks στα Αστέρια της Γλυφάδας με τα κότερα και εγώ είχα ένα ιστιοπλοϊκό και κάναμε και deals…μόλις στα εννέα μου χρόνια. Εγώ να τους μάθω ιστιοπλοΐα και εκείνοι να με μάθουν σκι».
*Ο Τάσος Ζάχος είναι CEO/Editor in Chief του Fortune Greece
**Photo Credits: Aφροδίτη Χουλάκη
