Δεν νοείται Ανάπτυξη χωρίς Παιδεία!
Πως θα μπορέσει η νέα γενιά να ανταγωνισθεί τις αντίστοιχες της Ε.Ε. και όχι μόνο, χωρίς εφόδια;
Η Οικονομία κάνει κύκλους και η ανάπτυξη διαδέχεται την ύφεση. Οι ενδείξεις είναι θετικές και φαίνεται να ξεπερνάμε την χειρότερη ύφεση από τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.
Ανάπτυξη ενός κράτους όμως δεν νοείται χωρίς στήριξη και επένδυση στην Παιδεία. Πως θα μπορέσει η νέα γενιά να ανταγωνισθεί τις αντίστοιχες της Ε.Ε. και όχι μόνο, χωρίς εφόδια;
Τα κράτη επενδύουν στο μέλλον τους προσφέροντας υψηλού επιπέδου Παιδεία στη νέα γενιά. Όταν το μορφωτικό επίπεδο ενός λαού πληγεί λόγω περικοπών και έλλειψης σχεδιασμού, δεν μπορούμε να ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία. Όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει μια φυλακή.
Διαβάστε ακόμη: Το Διαδίκτυο ως Εκλογικό εργαλείο!
Στην Ελλάδα, η Παιδεία είναι μεταξύ των κοινωνικών αγαθών που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση. Τα κονδύλια προς τα δημόσια σχολεία έχουν μειωθεί δραστικά, οι εκπαιδευτικοί έχουν απολέσει οικονομικά και εργασιακά δικαιώματα και σε πολλές περιπτώσεις, το φιλότιμο είναι το μόνο κίνητρο για να φέρουν εις πέρας τα καθήκοντά τους.
Σε αρκετά δυτικά κράτη, παρατηρείται σταδιακή μείωση της συμμετοχής του κράτους στη Παιδεία. Παράδειγμα αποστασιοποίησης του κράτους από τη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων, ήταν προ λίγων ετών ο -σχεδόν- τριπλασιασμός των διδάκτρων στην Αγγλία. Πλέον, αναζητείται στήριξη από ιδιωτικούς φορείς. Είναι σαφές ότι σχολεία που βρίσκονται σε υποβαθμισμένες περιοχές, δεν θα μπορούν να απολαμβάνουν στήριξης και χρηματοδότησης από εταιρείες και οργανισμούς.
Ως εκ τούτου, διαιωνίζεται η Παιδεία δυο ταχυτήτων, σε δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Οι οικονομικά ασθενέστεροι φοιτητές έχουν πλέον τρείς επιλογές: είτε να καταφύγουν σε δανεισμό, επιλέγοντας μακροχρόνια δάνεια σπουδών, ή να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους, ή τέλος, να αγωνισθούν για μια υποτροφία.
Δείτε ακόμη: Τα δέκα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου
Δυστυχώς όμως, το μοντέλο αυτό δεν μπορεί να εξασφαλίσει ανάπτυξη και κοινωνική πρόοδο, αντιθέτως καταδικάζει μέρος της νεολαίας σε ένδεια και κοινωνική ανισότητα.
Οι αυριανοί πολίτες πρέπει να έχουν τα εφόδια να δημιουργήσουν μια καλύτερη και δικαιότερη κοινωνία, μια Ελλάδα σίγουρη για τον εαυτό της και ανταγωνιστική!
Αυτό δεν θα συμβεί αν δεν είμαστε συνεπείς απέναντί τους.
(*O Ρόμπερτ Πεφάνης είναι VP στη Digerati S.A και Υφηγητής Επικοινωνίας στο City University of Seattle)
