Economist: Ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν γκέι;

«Ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν γκέι;». Αυτό το ερώτημα θέτει με άρθρο που θα συζητηθεί ο έγκυρος Economist. Ειδικότερα, όπως λέει το περιοδικό, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Αμερική, το 1862, ο Λίνκολν άρχισε να μοιράζεται ένα κρεβάτι με τον σωματοφύλακά του, έναν στρατιώτη ονόματι David Derickson.

Αυτό το μικρό κουτσομπολιό καταγράφηκε στο ημερολόγιο της Virginia Woodbury Fox, της συζύγου του βοηθού του Λίνκολν, η οποία έγραψε: «Ένας στρατιώτης εδώ αφοσιωμένος στον πρόεδρο, οδηγεί μαζί του και όταν η κυρία Λ. δεν είναι σπίτι, κοιμάται μαζί του». Και πρόσθεσε: «Τι πράγματα είναι αυτά!»…

Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν: «Κακοήθειες», δεδομένου ότι ο Lincoln ήταν ένα πρόσωπο που πόλωνε. Ωστόσο, εσχάτως βγαίνει στους κινηματογράφους μια νέα ταινία ονόματι «Lover of Men», η οποία ξεδιπλώνει τέσσερις από τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις του Λίνκολν, από τα 20 έως τα 50 του.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1830, ενώ εργαζόταν σε ένα κατάστημα στο Ιλινόι, ο Λίνκολν μοιραζόταν το κρεβάτι του με τον William Greene, συνάδελφό του για 18 μήνες.

Το κρεβάτι ήταν άνετο: σε γράμμα, ο Greene παρατηρεί ότι «οι μηροί του Λίνκολν είναι τέλειοι». Το 1837 ο Λίνκολν μετακόμισε στο Springfield για να ασκήσει δικηγορία και συνάντησε τον Joshua Speed.

Μοιράστηκαν ένα κρεβάτι 

Μοιράστηκαν ένα κρεβάτι για τέσσερα χρόνια, αναφέρει ο Economist. «Τέτοιες συνήθειες, δηλαδή δύο άντρες να μοιράζονται κοινό κρεβάτι, λόγω ένδειας, δεν ήταν ασυνήθιστες στα σύνορα του Ιλινόι», υποστηρίζει ο Michael Burlingame, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι, ο οποίος δεν βλέπει καμία «απόδειξη ομοφυλοφιλικής σχέσης» στο μοίρασμα του κρεβατιού του Λίνκολν.

Αλλά εν προκειμένω πρέπει να επισημανθεί πως ο δικηγόρος Λίνκολν εύκολα «θα μπορούσε να προσφέρει όχι μόνο ένα κρεβάτι αλλά και ένα σπίτι», λέει στην ταινία ο Thomas Balcerski από το Eastern Connecticut State University.

Στον Λίνκολν προσφέρθηκε στέγαση αλλού, αλλά επέλεξε να μείνει με τον Speed.

Όταν ο Speed επέστρεψε στο Κεντάκι το 1841, ο Λίνκολν έπαθε κατάθλιψη.

Έγραψε: «Είμαι πλέον ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος στη Γη.

Αν αυτό που νιώθω διασκορπιζόταν σε όλη την ανθρωπότητα, δεν θα υπήρχε ούτε ένα χαρούμενο πρόσωπο».

Οι δύο άνδρες συνέχισαν να ανταλλάσσουν επιστολές μοιραζόμενοι τον φόβο τους για τον γάμο και τις γυναίκες τους.

Σύμφωνα με τον Economist, o Λίνκολν έτρεφε μια αποστροφή για τις γυναίκες. «Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε πολύ για τα κορίτσια», είπε η Sarah Bush Lincoln, η θετή του μητέρα.

Ο γάμος ήταν χρήσιμος για δημόσια αξιώματα, και ο Λίνκολν παντρεύτηκε τη Mary Todd το 1842. Στο μεταξύ, ο πρώην πρόεδρος συχνά υπέγραφε τα γράμματά του προς τον Speed «δικός σου για πάντα», ενώ ποτέ δεν έστελνε επιστολές στη γυναίκα του.

Για κάποιους, οι εικασίες για τη σεξουαλικότητα του Λίνκολν είναι αναπόφευκτες σε μια εποχή εμμονή με τις πολιτικές ταυτότητας. Αλλά αυτή η εικασία δεν είναι καινούργια.

Σε μια βιογραφία του 1926, ο Carl Sandburg, ένας βιογράφος που έχει βραβευτεί με Πούλιτζερ, έγραψε ότι ο πρόεδρος είχε «μύριζε λεβάντα και ήταν απαλός σαν τις βιολέτες του Μάη» (ευφημισμός για την ομοφυλοφιλία). Το απόσπασμα αφαιρέθηκε αργότερα.

«Εραστής ανδρών»

Ωστόσο, δεδομένου ότι οι σχέσεις μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου έχουν αποκτήσει νομική και κοινωνική αποδοχή, οι ιστορικοί άνοιξαν ξανά αυτήν τη γραμμή έρευνας. Σύμφωνα με τον Economist, το έργο «Lover of Men» είναι μέρος μιας ευρύτερης τάσης στη ρεβιζιονιστική ιστορία – της αμφισβήτησης των ορθόδοξων απόψεων και αφηγημάτων.

Ο «ρεβιζιονισμός» μπορεί να έχει μια υποτιμητική χροιά και ιστορίες που διαφωνούν με τη συμβατική ερμηνεία μπορούν να θεωρηθούν αιρετικές. Ωστόσο, οι ιστορικοί συχνά αναθεωρούν.

Νέες μέθοδοι ανάλυσης και προοπτικές που εισήχθησαν από νέες γενιές μελετητών μετασχηματίζουν τον κόσμο της γνώσης.

Για χρόνια οι μελετητές αρνούνταν ότι ο Thomas Jefferson έκανε παιδιά με τη σκλάβα του, Sally Hemings, διότι ενοχλούσε. Σήμερα οι περισσότεροι ιστορικοί δέχονται ότι έκανε. Οι ερμηνείες των σχέσεων του Λίνκολν έχουν «μετατοπιστεί σημαντικά», λέει ο John Stauffer, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.

Ωστόσο, πολλοί μελετητές υποστηρίζουν ότι οι σχέσεις του Λίνκολν με άλλους άνδρες ήταν πλατωνικές. Ένας λόγος, σύμφωνα με τον κ. Stauffer, είναι ότι αντιμετωπίζουν τον Λίνκολν «ως μια σχεδόν θεϊκή φιγούρα» και δεν θέλουν να συλλογίζονται κρυφές σεξουαλικές προτιμήσεις.

Το «Lover of Men» είναι απίθανο να επισπεύσει την επαναξιολόγηση της κληρονομιάς του πρώην προέδρου. Μερικοί Αμερικανοί θα συνεχίσουν να βλέπουν τον μεγάλο πατριώτη με τον ίδιο τρόπο όπως πριν. Άλλοι θα κατακρίνουν τα ευρήματα του ντοκιμαντέρ ως ανοησίες. Στον 21ο αιώνα, η Αμερική παραμένει ένα σπίτι διχασμένο, καταλήγει ο Economist.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Παγκόσμια ανησυχία: Εν αναμονή της απάντησης του Ισραήλ στο Ιράν – Η στάση των ΗΠΑ
• Επίθεση Ιράν στο Ισραήλ: Απειλή για το πετρέλαιο και φόβοι για παγκόσμια αστάθεια
• Power of Innovation: Στις 17 Οκτωβρίου το μεγάλο event του Fortune Greece για την καινοτομία!