El Erian: Μπορούν οι ΗΠΑ να ηγηθούν της παγκόσμιας ευημερίας; Οι 3 προϋποθέσεις
Στη δυνατότητα των ΗΠΑ να ηγηθούν της παγκόσμιας ευημερίας και ανάπτυξης αναφέρεται με ανάλυσή του ο διακεκριμένος οικονομολόγος Mohamed El Erian.
Ειδικότερα, σύμφωνα με όσα αναφέρει με άρθρο του στο Project Syndicate, «Ό,τι γίνεται στις ΗΠΑ… δεν μένει στις ΗΠΑ». Αν μη τι άλλο, λέει, η παγκόσμια οικονομία εξαρτάται από τη μηχανή της αμερικανικής οικονομία ενώ οι παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές εξαρτώνται σε σχεδόν απόλυτο βαθμό από τους Αμερικανούς επενδυτές και την όρεξή τους για ανάληψη ρίσκου.
Αυτό έγινε μερικώς αντιληπτό το 2023, όταν μεγάλες οικονομίες όπως η ιαπωνική και το Ηνωμένο Βασίλειο διολίσθησαν σε ύφεση, με τη Γερμανία μετά βίας να την αποφεύγει και την Κίνα να εμποδίζεται από τροχοπέδες όπως το χρέος.
Τρία βασικά ερωτήματα
Αλλά αν η οικονομία των ΗΠΑ μπορεί να οδηγήσει την παγκόσμια ανάπτυξη το 2024 εξαρτάται από τις απαντήσεις σε τρία βασικά ερωτήματα.
Πρώτον, μπορεί η εγχώρια οικονομία να διατηρήσει την τρέχουσα αναπτυξιακή της δυναμική και να επιτύχει ήπια προσγείωση;
Δεύτερον, μπορεί να παραμείνει ανθεκτική απέναντι στις εσωτερικές πολιτικές διαιρέσεις και τις γεωπολιτικές αβεβαιότητες σε όλο τον κόσμο;
Και τέλος, θα μπορέσουν οι επενδυτές να εξασφαλίσουν επαρκή ρευστότητα για να αναχρηματοδοτήσουν χρέη που συσσωρεύτηκαν κατά την εποχή των τεχνητά χαμηλών επιτοκίων και των εξαιρετικά υψηλών ενέσεων ρευστότητας από τις κεντρικές τράπεζες;
Με βάση τις τρέχουσες τιμές της αγοράς, οι επενδυτές πιστεύουν ότι η απάντηση και στις τρεις ερωτήσεις είναι ένα σταθερό ναι.
Ομοίως, πολλοί οικονομολόγοι είναι αισιόδοξοι για την οικονομία των ΗΠΑ – αν και με ελαφρώς λιγότερο ενθουσιασμό από αυτόν που επιδεικνύουν οι κεφαλαιαγορές.
«Βρίσκω τον εαυτό μου να έχει μια πιο διαφοροποιημένη άποψη. Εξετάστε τα τρία βασικά ζητήματα.
Η οικονομία των ΗΠΑ έχει αναμφίβολα δύο σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλες μεγάλες οικονομίες: οι αναπτυξιακές μηχανές της είναι πιο δυναμικές και έχει λάβει σημαντικά μέτρα για την προώθηση των επενδύσεων.
Αυτό βοηθά να εξηγηθεί γιατί οι ΗΠΑ ξεπέρασαν τις προσδοκίες το 2023, με το ΑΕΠ να αυξάνεται κατά 4,9% και 3,3% το τρίτο και το τέταρτο τρίμηνο, αντίστοιχα.
Αντίθετα, οι οικονομίες της Γερμανίας, της Ιαπωνίας και του Ηνωμένου Βασιλείου συρρικνώθηκαν, ενώ η Κίνα, που παλεύει με κυκλικά ζητήματα, κινδύνεψε να πέσει στην παγίδα του μεσαίου εισοδήματος.
Αυτά τα τεράστια πλεονεκτήματα ξεχωρίζουν τις ΗΠΑ από άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες. Επιπλέον, τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα θα συνεχίσουν να ενισχύονται εκτός εάν άλλες χώρες στραφούν γρήγορα και αποφασιστικά προς πολιτικές που υποστηρίζουν την ανάπτυξη και αυξάνουν την παραγωγικότητα.
Αλλά η αμερικανική οικονομία αντιμετωπίζει επίσης ισχυρούς αντίθετους ανέμους. Οι ΗΠΑ έχουν εισέλθει στο 2024 με τα νοικοκυριά να είναι σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση, με χαμηλότερες αποταμιεύσεις και υψηλότερα επίπεδα χρέους. Αυτό μειώνει τη μελλοντική αποτελεσματικότητα των καταναλωτικών δαπανών ως άμεσο και έμμεσου μοχλού ανάπτυξης.
Επιπλέον, με την υποχώρηση του πληθωρισμού, υπάρχει κίνδυνος η υπερβολική εξάρτηση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας σε ιστορικά δεδομένα να οδηγήσει σε ένα άλλο λάθος της νομισματικής πολιτικής.
Αυτές οι προκλήσεις επιδεινώνονται από εγχώριες και γεωπολιτικές αβεβαιότητες που δεν έχουν αντανακλάται επαρκώς στα ασφάλιστρα κινδύνου αγοράς και στις οικονομικές αξιολογήσεις.
Η πιθανότητα κλιμάκωσης στη Μέση Ανατολή είναι σημαντική καθώς ο ήδη αριθμός θανάτων αμάχων στη Γάζα αυξάνεται περαιτέρω.Ο πόλεμος στην Ουκρανία εξελίσσεται με τρόπο που εγείρει απειλές για ευρύτερες συγκρούσεις.
Εν τω μεταξύ, η ένταση μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ δείχνει ελάχιστα σημάδια αποκλιμάκωσης.
Οι εκλογές φέτος σε δεκάδες ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες προσθέτουν άλλο ένα στρώμα αβεβαιότητας, καθώς οι πολιτικές αλλαγές θα μπορούσαν να προκαλέσουν νέα σοκ προσφοράς.
Το τρίτο ζήτημα είναι εάν οι αγορές μπορούν να ανταποκριθούν στην ανάγκη αναχρηματοδοτήσεων και στην υπερβολική ανάληψη κινδύνου, που τροφοδοτείται από χρόνια τεχνητά χαμηλά επιτόκια, τις τεράστιες ενέσεις ρευστότητας και την ανθυγιεινή συνεξάρτηση μεταξύ της Fed και των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Ο τομέας των εμπορικών ακινήτων, όπου χρέος περίπου 1,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων πρόκειται να λήξει μέχρι το τέλος του 2025, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Υπάρχουν όμως και άλλοι τομείς ανησυχίας, ιδίως στον μη τραπεζικό τομέα που εντοπίζεται απουσία ρύθμισης και δεν έχει κατανοηθεί επαρκώς.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτά τα ζητήματα αναχρηματοδότησης τείνουν να ξεδιπλώνονται σταδιακά. Αυτό έχει τόσο πλεονεκτήματα όσο και μειονεκτήματα: ενώ ο αργός ρυθμός μετριάζει τον κίνδυνο μαζικής μετάδοσης και ξαφνικών διακοπών, διαβρώνει επίσης την ανθεκτικότητα της οικονομίας.
Μαζί, όλοι αυτοί οι παράγοντες αμφισβητούν την αυτοματοποίηση της συναινετικής πρόβλεψης για μια ήπια προσγείωση στην οικονομία των ΗΠΑ και για την ικανότητά της να οδηγήσει την παγκόσμια ανάπτυξη.
Πράγματι, κοιτάζοντας μπροστά για το υπόλοιπο του έτους, θα έβαζα την πιθανότητα ομαλής προσγείωσης στο 55%. Δίνω επίσης 30% πιθανότητα οι ΗΠΑ να διολισθήσουν σε ύφεση και 15% πιθανότητα οι συνεχιζόμενες μετασχηματιστικές καινοτομίες –ιδιαίτερα στη γενετική τεχνητή νοημοσύνη, τις βιοεπιστήμες και τις πράσινες τεχνολογίες– να οδηγήσουν σε έκπληξη.
Ενώ η συναίνεση εισήλθε στο 2024 με μια πολύ πιο αισιόδοξη άποψη από ό,τι πριν από ένα χρόνο, πρέπει να είναι πιο διαφοροποιημένη από ό,τι αντανακλάται επί του παρόντος στις τιμές της αγοράς και στις οικονομικές προβλέψεις.
Αναλογιστείτε μια προοπτική “ναι, αλλά”, η οποία θα απαιτήσει έγκαιρη προσοχή στις δύο ουρές της κατανομής των πιθανών αποτελεσμάτων» καταλήγει ο El Erian.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
