El Erian: Δεν φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό – Οι τρεις λόγοι

Στην αποδόμηση του αφηγήματος πως ευθύνονται οι μισθοί για τον πληθωρισμό προχωρά με άρθρο στους Financial Times ο οικονομολόγος Mohamed El Erian.

Ειδικότερα, οι αυξήσεις των μισθών θεωρούνται αιτία για την αύξηση του πληθωρισμού, ο οποίος προκαλεί δυσκολίες στα στεγαστικά δάνεια και αναγκάζει τις οικογένειες να κάνουν δύσκολες επιλογές λόγω της συρρίκνωσης της αγοραστικής τους δύναμης, αναφέρει ο οικονομολόγος El Erian.

Ωστόσο, όπως συμπληρώνει, αυτή η εξήγηση απλοποιεί υπερβολικά τα πράγματα ενώ αυξάνει τον κίνδυνο οικονομικής στασιμότητας, επιδεινώνοντας περαιτέρω την τρέχουσα κατάσταση. 

Σε ό,τι αφορά τις πληθωριστικές πιέσεις, υποστηρίζει ο El Erian, η κατάσταση προσομοιάζει με την κατάσταση που επικρατούσε στις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Αρχικά προκλήθηκε από ορισμένους παράγοντες (ενέργεια και τρόφιμα σε αυτήν την περίπτωση), που οδήγησαν σε αυξήσεις τιμών σε ολόκληρο τον τομέα των αγαθών προτού επηρεαστούν οι υπηρεσίες. Κατά συνέπεια, ο πληθωρισμός δεν μειώνεται γρήγορα ακόμη και μετά την υποχώρηση του αρχικού σοκ. 

Εν τω μεταξύ, η ίδια η διαδικασία τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από την αύξηση των μισθών που είναι λιγότερο ευαίσθητη στις αυξήσεις των επιτοκίων. Τα δεδομένα ακολούθησαν τις εκκλήσεις για περιορισμούς μισθών… Αυτό είναι ατυχές για τρεις λόγους.

Πρώτον, οι πραγματικοί μισθοί έχουν διαβρωθεί σημαντικά από τον πληθωρισμό. 

Δεύτερον, οι παράγοντες που οδηγούν τον πληθωρισμό είναι περίπλοκοι και δεν σχετίζονται με τους μισθούς – έχουν να κάνουν, κυρίως, με το αφήγημα περί παροδικού πληθωρισμού, τις αναταράξεις στις αλυσίδες εφοδιασμού, τη σφιχτή αγορά εργασίας και τα μεγάλα περιθώρια κέρδους των εταιρειών.

Τρίτον, η εστίαση στη συγκράτηση των μισθών ως το κύριο εργαλείο για τη μείωση του πληθωρισμού αυξάνει την πιθανότητα ύφεσης. Υπονομεύει τη ζήτηση σε μια εποχή που το υψηλό κόστος των στεγαστικών δανείων επιβαρύνει ήδη σημαντικά τα νοικοκυριά.  

Μια σωστή προσέγγιση, επισημαίνει ο οικονομολόγος, θα ήταν η τόνωση της προσφοράς, με ουσιαστικά μέτρα που θα αγκαλιάσουν την πράσινη μετάβαση και τις νέες συναρπαστικές τεχνολογικές καινοτομίες.

Μια τέτοια προσέγγιση όχι μόνο θα μείωνε τον κίνδυνο στασιμοπληθωρισμού, αλλά θα ενίσχυε επίσης τις προοπτικές για βιώσιμη αύξηση της παραγωγικότητας και θα διεύρυνε το αναπτυξιακό δυναμικό των οικονομιών, καταλήγει ο οικονομολόγος.