Εν αναμονή της νέας οικονομικής ατζέντας της Κίνας
Με ενδιαφέρον αναμένουν επιχειρήσεις και κυβερνήσεις όλου του κόσμου την ετήσια διάσκεψη του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος.
Μετά από χρόνια αλματώδους ανάπτυξης, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως εισέρχεται σε μια περίοδο ηπιότερης ανάπτυξης και το Πεκίνο αναγκάζεται να επιλύσει ζητήματα που απειλούν την περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική σταθερότητα της χώρας.
Η διάσκεψη του κυβερνώντος Κομμουνιστικού Κόμματος είναι προγραμματισμένη να διαρκέσει από τις 9 μέχρι τις 12 Νοεμβρίου και αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία για τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ να επιδιώξει μια επιθετική μεταρρυθμιστική ατζέντα – με παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις.
«Για πολλούς αναλυτές και στελέχη της αγοράς αυτή η συνάντηση θα είναι καθοριστική,» λέει η οικονομολόγος της UBS Τάο Ουάνγκ. «Αν η νέα κυβέρνηση δεν κάνει σαρωτικές μεταρρυθμίσεις τώρα, πολλοί θα θεωρήσουν ότι η οικονομία της Κίνας θα έχει ολέθρια μοίρα».
Άλλοι πάλι -μεταξύ των οποίων και η Ουάνγκ- είναι πιο ψύχραιμοι και υποστηρίζουν ότι η οικονομία της Κίνας θα συνεχίσει να αναπτύσσεται με σταθερούς ρυθμούς για τα επόμενα χρόνια δίχως δραματικές αλλαγές.
Διαβάστε ακόμη: Νέφος «ανάπτυξης» πνίγει την Κίνα
«Πιστεύουμε ότι η συνάντηση του Νοεμβρίου θα θέσει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για μεταρρυθμίσεις στα επόμενα χρόνια, αλλά είναι απίθανο να ανακοινωθούν πολλές λεπτομέρειες», είπε η Ουάνγκ. «Όμως, δεν υπάρχει λόγος πανικού. Αναμένουμε πολλές μεταρρυθμίσεις να εφαρμοστούν σταδιακά».
Οι οικονομολόγοι λένε ότι η Κίνα πρέπει να βρει έναν τρόπο να ισορροπήσει την ανάπτυξή της ακολουθώντας ένα άλλο μοντέλο από εκείνο του φθηνού δανεισμού και των εξαγωγών. Το Πεκίνο θα πρέπει να ενθαρρύνει την εγχώρια κατανάλωση και την καινοτομία.
Το μεγάλο ερώτημα για την επερχόμενη συνάντηση -που η επίσημη ονομασία της είναι «Τρίτη Ολομέλεια της 18ης Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας»- είναι πόσο έντονες πιέσεις θα ασκήσει ο Σι για μεταρρυθμίσεις.
Η γενική εκτίμηση των αναλυτών είναι ότι η υπάρχουσα ηγεσία στο Πεκίνο θα μπορούσε να ακολουθήσει το παράδειγμα του Ντενγκ Ζιάοπινγκ, ενός μεταρρυθμιστή που έδωσε προτεραιότητα στις μεταρρυθμίσεις αντί για την ιδεολογία. Αλλά είναι εξίσου πιθανό το Πεκίνο να συνεχίσει να κινείται με αργούς ρυθμούς και να περιμένει για μια πραγματική κρίση πριν προωθήσει μεταρρυθμίσεις μέσω του μηχανισμού του κόμματος.
Διαβάστε ακόμη: Πάνω από 300 δισεκατομμυριούχοι στην Κίνα!
Οι πιθανές αλλαγές περιλαμβάνουν μια αναθεώρηση του φορολογικού συστήματος, πολιτικές για την ακίνητη περιουσία και την οικογένεια, προσπάθειες ελέγχου του κρατικού χρέους, αναδιάρθρωση των τεράστιων κρατικών εταιρειών και ελάφρυνση των ελέγχων για τις ξένες επενδύσεις. Πολλές από τις ιδέες αυτές θεωρούνται «καυτές πατάτες» από πολιτικής άποψης και ίσως είναι δύσκολο να υπάρξουν γρήγορες αποφάσεις μέσω του κόμματος.
«Η πολιτική της Κίνας πλέον είναι να επιδιώκει τη συναίνεση, οπότε ακολουθεί το δρόμο με τη λιγότερη αντίσταση», ανέφερε ο οικονομολόγος της RBS, Λούις Κουίς. Παρ’ όλ’ αυτά, μπορεί να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση. Για παράδειγμα, αντί να διαλυθούν τα κρατικά μονοπώλια στους κλάδους των τραπεζών και των τηλεπικοινωνιών, η κυβέρνηση θα μπορούσε να διευκολύνει τις ξένες εταιρείες να εγκατασταθούν στην Κίνα αυξάνοντας τον εγχώριο ανταγωνισμό.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, ίσως, είναι μια συνάντηση που δε θα έχει αποτελέσματα και δε θα επιτύχει την συναίνεση. «Δεν έχουν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους», ανέφερε ο οικονομολόγος της Societe Generale Ουέι Γιάο.
