Ένας λόγος για να αγαπήσετε την υπερ-απαιτητική δουλειά σας
- 16/04/2014, 20:00
- SHARE
Αν υπάρχουν μέρες που νομίζετε ότι αυτό που κάνετε είναι τόσο απαιτητικό που το κεφάλι σας θα σπάσει, να είστε ευγνώμονες. Το μυαλό σας θα σας ευχαριστεί στο μέλλον.
Εδώ είστε, λοιπόν, σε άλλη μια συνηθισμένη εργάσιμη μέρα, λαμβάνοντας αποφάσεις, επιλύοντας προβλήματα, αξιολογώντας νέες πληροφορίες, βρίσκοντας δημιουργικές προσεγγίσεις σε σύνθετες καταστάσεις, και ορίζοντας τη στρατηγική της ομάδας σας. Κάνετε, με λίγα λόγια, ό,τι κάνουν οι περισσότεροι μάνατζερ.
Παρόλο το στρες, αυτές οι συνεχείς απαιτήσεις προς το μυαλό σας έχουν μια θετική πλευρά: αργότερα, στα χρόνια της σύνταξης, ίσως η πνευματική σας ικανότητα να είναι οξύτερη σε σχέση με άλλους των οποίων οι δουλειές είναι πιο ανιαρές.
Αυτό, τουλάχιστον, είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης από το Ινστιτούτο Κοινωνικής Έρευνας του Πανεπιστημίου του Michigan, υπό την επίβλεψη της Γκουένιθ Φίσερ, η οποία διδάσκει ψυχολογία στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Colorado. Η Φίσερ λέει ότι η έρευνα, βασισμένη σε δεδομένα 18 ετών, κατέληξε ότι «συγκεκριμένα είδη απαιτητικών δουλειών έχουν το δυναμικό να βελτιώσουν και να προστατέψουν την πνευματική λειτουργία σε επόμενο στάδιο της ζωής σας».
Οι ερευνητές εξέτασαν οχτώ έρευνες γνώμης που έλαβαν χώρα από το 1992 μέχρι το 2010, όταν οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 51-61 ετών. Εργάζονταν σε μια ποικιλία δουλειών και βρίσκονταν εκεί για τα τελευταία 10 χρόνια τουλάχιστον -25 χρόνια κατά μέσο όρο- προτού συνταξιοδοτηθούν.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις «πνευματικές απαιτήσεις» της δουλειάς κάθε συμμετέχοντα και την οξυδέρκεια του σε μια ποικιλία τυποποιημένων τεστ.
Τα αποτελέσματα κατέδειξαν με σαφήνεια ότι όσο πιο απαιτητική πνευματικά είναι η δουλειά ενός ανθρώπου πριν τη συνταξιοδότηση, τόσο πιθανότερο είναι αυτός να διατηρήσει έναν υψηλό βαθμό πνευματικής οξύτητας, με μικρότερη μείωση της μνήμης αργότερα. Επίσης, οι διαφορές ανάμεσα σε αυτούς που συνταξιοδοτήθηκαν από απαιτητικές δουλειές και εκείνους που είχαν πιο «ρουτινιάρικες» θέσεις εργασίας διογκώνονταν με το πέρασμα του χρόνου.
Μήπως σημαίνει αυτό ότι όσοι έχουν λιγότερο σύνθετες και απαιτητικές δουλειές είναι καταδικασμένοι να αντιμετωπίσουν ταχύτερη και βαθύτερη γνωστική κατάπτωση καθώς μεγαλώνουν; Όχι κατ’ ανάγκη.
«Το τι κάνει ο καθένας πέρα από τη δουλειά ίσως αποτελεί επίσης έναν παράγοντα», λέει η Φίσερ. Ένα ενδιαφέρον χόμπι θα μπορούσε να έχει το ίδιο θετικό αποτέλεσμα με μια απαιτητική δουλειά – είτε μιλάμε για την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας είτε για την ερασιτεχνική μελέτη της αστρονομίας. «Ο χρόνος κατά τον οποίο λαμβάνετε νέες πληροφορίες και μαθαίνετε μια νέα δεξιότητα είναι εξαιρετικά ωφέλιμος για τον εγκέφαλο», καταλήγει.
Η πλήρης μελέτη δημοσιεύτηκε στο τεύχος Μαρτίου της επιθεώρησης Journal of Occupational Health Psychology.
Διαβάστε ακόμη: