Ένας ουσιαστικός παράγοντας πρόβλεψης της ευτυχίας συχνά παραβλέπεται

Της Alexa Mikhail

Στις 20 Μαρτίου κάθε έτους, το Wellbeing Research Center δημοσιεύει την ετήσια Έκθεση Παγκόσμιας Ευτυχίας, με μια κατάταξη των πιο ευτυχισμένων χωρών στον κόσμο. Η έκθεση, η οποία αναλύει τις απαντήσεις περισσότερων από 100.000 ανθρώπων από περισσότερες από 140 χώρες, κατατάσσει τις χώρες με βάση την ποιότητα ζωής που αντιλαμβάνονται οι κάτοικοι σε μια κλίμακα από το μηδέν έως το 10, με το 10 να σημαίνει ότι ζουν την πιο ιδανική ζωή τους που μπορεί να φανταστεί κανείς.

Οι ερευνητές εξέτασαν το κατά κεφαλήν ΑΕΠ μιας χώρας, το προσδόκιμο υγιούς ζωής, τις αντιλήψεις για τη διαφθορά, την ελευθερία και πολλά άλλα για να εξηγήσουν τα ευρήματα. Ωστόσο, φέτος, έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή σε έναν άλλο βασικό παράγοντα πρόβλεψης της ευτυχίας: την καλοσύνη.

Για πρώτη φορά, η αναφορά έλαβε υπόψη την εμπιστοσύνη κάποιου ότι ένα χαμένο πορτοφόλι θα επιστραφεί. «Απαιτεί να είναι αξιόπιστοι οι ξένοι, να υπερβούν το καθήκον και να είναι ευγενικοί και να προσπαθήσουν να το πάνε πίσω στον νόμιμο ιδιοκτήτη ή να το αφήσουν στην αστυνομία, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να εμπιστευτείς την αστυνομία», λέει ο Jan-Emmanuel De Neve, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, επικεφαλής του Wellbeing Research Center και εκδότης του World Happiness Report. «Οι βόρειες χώρες, οι σκανδιναβικές χώρες, τα πάνε καλύτερα, τόσο στην πίστη στην καλοσύνη των άλλων όσο και στην πραγματική επιστροφή του πορτοφολιού». Στη φετινή έκθεση, η Φινλανδία κατατάχθηκε στο Νο. 1, ακολουθούμενη από τη Δανία (Νο. 2), την Ισλανδία (Νο. 3), τη Σουηδία (Νο. 4) και την Ολλανδία (Νο. 5).

«Εστιάσαμε στα κοινωνικά στοιχεία της ζωής μας και αν θα μπορούσαμε να βάλουμε πιο συγκεκριμένους αριθμούς σε αυτό παγκοσμίως», λέει ο De Neve. Η κοινωνική αποσύνδεση αύξησε τη δυσαρέσκεια και τη δυσπιστία στην καλοσύνη των άλλων. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι φιλοκοινωνικές συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένου του εθελοντισμού και της βοήθειας σε αγνώστους, μείωσαν τους θανάτους από απόγνωση (λόγω αυτοκτονίας, κατάχρησης αλκοόλ ή υπερβολικής δόσης ναρκωτικών), οι οποίοι είναι πιο συνηθισμένοι σε χώρες με λιγότερες πράξεις καλοσύνης.

«Τα στοιχεία γύρω από την κοινωνική υποστήριξη και την ποιότητα του κοινωνικού μας ιστού, ή το κοινωνικό κεφάλαιο στην κοινωνία, είναι εξίσου σημαντικά με την υγεία και τον πλούτο για να εξηγήσουν τις διαφορές στην ευημερία του πληθυσμού», λέει ο De Neve.

Οι ΗΠΑ έπεσαν στη χαμηλότερη κατάταξή τους (Νο. 24), κυρίως λόγω της χαμηλής ικανοποίησης των νέων και της κοινωνικής απομόνωσης. Οι ερευνητές ρώτησαν επίσης ανθρώπους σε όλο τον κόσμο πόσα γεύματα μοιράστηκαν με άλλους την περασμένη εβδομάδα. Στις ΗΠΑ, τα κοινά γεύματα έχουν μειωθεί κατά 53% από το 2003, και σχεδόν ένας στους πέντε νέους λέει ότι δεν έχει κανέναν να στηριχθεί σε μια στιγμή ανάγκης.

Αποδεικνύεται ότι η έλλειψη σύνδεσης αυξάνει την κοινωνική δυσπιστία – το να μην πιστεύουμε στην καλοσύνη των άλλων – και είναι ένας βασικός προγνωστικός παράγοντας για τη δυσαρέσκειά μας από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, λέει ο De Neve. «Όσο περισσότερο πιστεύετε στην καλοσύνη των άλλων, ή με άλλα λόγια, είστε κοινωνικά εύπιστοι, τόσο υψηλότερη είναι η ατομική σας ευημερία και τόσο υψηλότερη είναι η συλλογική ευημερία», λέει.

Το Μεξικό (αρ. 10) και η Κόστα Ρίκα (αρ. 6) μπήκαν στο top 10 για πρώτη φορά στην ιστορία της λίστας και η έρευνα του De Neve το πιστώνει στους κοινωνικούς δεσμούς των κατοίκων και τον χρόνο που περνούν με την οικογένεια και τους φίλους τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Οίκοι αξιολόγησης: Τι αλλάζει σε οικονομία και τράπεζες από τον νέο γύρο αναβαθμίσεων
• Χρηματιστήριο: Σε υψηλά 16 ετών η κεφαλαιοποίηση, ο τζίρος και τα μερίσματα