«Ένας πρόεδρος δεν θα΄ πρεπε να τα λέει αυτά» μόνο που ο Ολάντ… τα είπε

«Ένας πρόεδρος δεν θα΄ πρεπε να τα λέει αυτά». «Μόνο που τα είπε» θα μπορούσε να είναι η απάντηση στον τίτλο του βιβλίου που συνυπογράφουν δυο Γάλλοι δημοσιογράφοι της Le Monde και το οποίο αναφέρεται στα εφ’ όλης της ύλης θέματα που κλήθηκε να διαχειριστεί ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ τα τελευταία τέσσερα χρόνια της θητείας του.

Ο προφητικός τίτλος, “Un président ne devrait pas dire ça…” (Ένας πρόεδρος δεν θα’ πρεπε να τα λέει αυτά), προοικονομεί τις αποκαλύψεις που εμπεριέχονται στο βιβλίο και αφορούν τόσο τα εν οίκω του γαλλικού κράτους, όσο και σοβαρά ζητήματα της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Με την κυκλοφορία του, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου, καθώς είναι πρωτοφανές στα παγκόσμια πολιτικά δεδομένα, ένας εν ενεργεία Πρόεδρος, να συναινεί με τους όρους των δημοσιογράφων- συγγραφέων, δίνοντάς τους αποκλειστικές συνεντεύξεις εν απουσία των συμβούλων του, πλήρη ελευθερία επί του τελικού αποτελέσματος και κυρίως αξιώσεις για δημοσίευση του έργου χωρίς χρονικούς περιορισμούς. Σίγουρα, αν το βιβλίο αυτό κυκλοφορούσε, μετά από δέκα ή 15 χρόνια οι αντιδράσεις θα ήταν πολύ πιο ήπιες.

Sneak peak σε φράσεις- νάρκες

Στην Ελλάδα, με αφορμή τα όσα γράφονται δημιουργήθηκε ολόκληρο σκάνδαλο για το αν τελικά ο Αλ. Τσίπρας συζήτησε με τον Βλαντιμίρ Πούτιν το ενδεχόμενο να βοηθήσει ο δεύτερος στο τύπωμα δραχμής, γεγονός που η ελληνική κυβέρνηση αρνείται.

Επικρίνει την Δικαιοσύνη στη Γαλλία ως «έναν θεσμό δειλίας» και κρίνει ότι οι ποδοσφαιριστές της εθνικής ομάδας της χώρας του χρειάζονται «μποντιμπίλντινγκ στον εγκέφαλο». «Αυτός ο θεσμός, είναι ένας θεσμός δειλίας… Διότι αυτό που συμβαίνει είναι ότι όλοι αυτοί οι εισαγγελείς, όλοι αυτοί οι ανώτεροι δικαστές κρύβονται, παριστάνουν τους ενάρετους… Δεν αγαπούν την πολιτική. Η Δικαιοσύνη δεν αγαπά την πολιτική…» φέρεται να περιγράφει ο πρόεδρος αναφερόμενος στους εκπροσώπους του δικαστικού συστήματος.

«Οι «ξεδοντιάρηδες» φτωχοί, οι «ανεγκέφαλοι» αθλητές, οι «δειλοί» δικαστές: αναρωτιέμαι σε ποιο βαθμό ο Φρανσουά Ολάντ θα κηλιδώσει και θα ισοπεδώσει το προεδρικό αξίωμα» ανέφερε ο ο πρώην πρόεδρος της χώρας Νικολά Σαρκοζί.

Ο πρόεδρος «αθετεί σε μεγάλο βαθμό τα καθήκοντα του λειτουργήματός του και αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος του αξιώματός του» επισήμανε ο Αλάν Ζιπέ ενώ ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης της Γαλλίας, Κλόντ Μπαρτολόν, διατύπωσε με δυο λόγια την πολιτική ομερτά που «παραβίασε» ο Ολάντ λέγοντας «Το καθήκον της σιωπής, αποτελεί μέρος του αξιώματος».

Γιατί ο Ολάντ έριξε το πλοίο της πολιτικής του καριέρας και εξουσίας στα βράχια;

Αν κοιτάξουμε το δάσος και όχι το δέντρο, πρόκειται για το απόλυτο αυτό- ξεσκέπασμα μια πολιτικής προσωπικότητας με μεγάλη επιρροή στους κόλπους της Ευρώπης και εκτός αυτής, τα λεγόμενα του οποίου θα μπορούσαν να προκαλέσουν από αιφνίδια πρόωρη –σχετικά- απομάκρυνσή του από την γαλλική  προεδρία μέχρι και διπλωματικά επεισόδια με άλλα έθνη.

Τα ερωτήματα που γεννώνται είναι πολλά. Γιατί τώρα; Εν μέσω των προκριματικών εκλογών της Δεξιάς, των αναταραχών της χώρας στα εργασιακά με τα ποσοστά της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα για τα δεδομένα της και υπό το σοκ των τρομοκρατικών επιθέσεων και υπό τον διαρκή φόβο για νέα χτυπήματα. Θύμα των περιστάσεων; Ακόμα και ο πιο αθώος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι οι δημοσιογράφοι θα κρατήσουν τις «σπαρταριστές» αποκαλύψεις του στο συρτάρι και θα τις δημοσίευαν μετά από πολλά χρόνια ως ένδειξη «σεβασμού» στο πρόσωπο του προέδρου. Γιατί δεν υπήρξε διορατικός και προσεκτικός; Τι σκεφτόταν όταν μιλούσε στον Τύπο για όλα αυτά τα καίρια ζητήματα με τόσες λεπτομέρειες; Πίστεψε πως θα κάνει καλό στην εικόνα του να πει τα πράγματα με το όνομά τους; Ο δημοσιογράφος της Le Monde Μπαστιάν Μποφού διερωτάται «Άραγε, η κορυφή της εξουσίας σε απομονώνει τόσο, ώστε να χάνεις τα καλύτερα αντανακλαστικά σου; Πίστεψε πως στο τέλος θα έβγαινε κερδισμένος;».  Ο Γάλλος Πρόεδρος, περιορίστηκε στο να εκφράσει «τη βαθιά του λύπη» λέγοντας ότι όσα περιγράφονται δεν «συνάδουν με την πραγματικότητα της σκέψης του».

Μήπως τελικά, αυτή η απίστευτη διαρροή πληροφοριών και η κατάρρευση του προφίλ του Ολάντ μέσω του πρωτοφανούς αυτογκόλ είναι το μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου καλοστημένου σχεδίου; Προς το παρόν, άγνωσται αι βουλαί του κυρίου… Ολάντ.