Επιστροφή στις αγορές: «Φούσκα» ή ολική επαναφορά;
Τέσσερα χρόνια μετά το Καστελόριζο, η Ελλάδα χτυπά ξανά την πόρτα των αγορών και «διχάζει» τους αναλυτές.
Απρίλιος του 2010. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, με τα spreads των ελληνικών ομολόγων να φτάνουν περίπου τις 962 μονάδες βάσης. Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στις 23 του ίδιου μήνα ανακοινώνει την είσοδο της Ελλάδας στο Μνημόνιο με φόντο το Καστελόριζο, καθώς τα επιθετικά μηνύματα από τις αγορές είναι πλέον εμφανή. Είχε προηγηθεί η τελευταία έξοδος της Ελλάδας στις αγορές τον ίδιο μήνα με ομόλογα επταετούς διάρκειας, με την Ελλάδα να συγκεντρώνει 3,65 δισ. ευρώ με επιτόκιο 5,90%.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά και δύο χρόνια μετά τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους στην ιστορία που αφορά ιδιώτες επενδυτές (PSI), η Ελλάδα χτυπάει ξανά την πόρτα των αγορών και το επίσημο κάλεσμα σε επενδυτές προκαλεί ταραχές στην πολιτική σκηνή της χώρας, αλλά και παγκόσμιο ενδιαφέρον, με τις απόψεις να διίστανται.
«Στη δημοπρασία των εντόκων γραμματίων εξάμηνης διάρκειας που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους κατόρθωσε να εξασφαλίσει ποσό ύψους 1,3 δισ. ευρώ με επιτόκιο 3,01%. Πρόκειται για το χαμηλότερο επιτόκιο με το οποίο έχει δανειστεί η Ελλάδα από το 2009. Η απόδοση του 10ετούς ομολόγου υποχώρησε στο 6,1% (περίπου 418 μονάδες βάσης). Έχει παρατηρηθεί μεγάλη αποκλιμάκωση των spreads κάτι που δείχνει το πως βλέπουν πλέον οι επενδυτές την Ελλάδα. Η έξοδος στις αγορές είναι ένα πρώτο βήμα ώστε να προσελκύσουμε επενδυτικά κεφάλαια που είναι απαραίτητα για την ελληνική οικονομία», αναφέρει στο FortuneGreece.com ο Γιάννης Χριστόπουλος , οικονομολόγος στη Solidus Χρηματιστηριακή.
«Σαφώς και δεν σημαίνει πως λύθηκε το πρόβλημα του ελληνικού χρέους. Αυτό εξαρτάται κυρίως από άλλους κρίσιμους παράγοντες, όπως η πολιτική σταθερότητα και η συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής. Αυτή είναι και η πρόκληση για την ελληνική οικονομία το προσεχές διάστημα και μετά τις ευρωεκλογές», συμπληρώνει ο κ. Χριστόπουλος.
Σίγουρα η κυβέρνηση δεν βγαίνει στις αγορές για να απορροφήσει χρήματα που έχει άμεσα ανάγκη η οικονομία. Άλλωστε, σύμφωνα με την τελευταία αξιολόγηση της τρόικας το χρηματοδοτικό κενό, που υπολογίζεται στα 5 δισ. ευρώ για το 2014, έχει καλυφθεί. Επίσης, στο οικονομικό επιτελείο γνωρίζουν ότι η μέση απόδοση που μπορεί να εξασφαλίσει η Ελλάδα στην αυριανή έκδοση είναι από 4,75 – 5,20%, όταν δανειζόμαστε κατά μέσο όρο με 2,70% βάσει του ελληνικού προγράμματος στήριξης. Όμως , ενώ η στενή επιτήρηση όλων των οικονομικών της Ευρωζώνης είναι πλέον δεδομένη, πρόγραμμα στήριξης δεν θα υπάρχει για πάντα. Μάλιστα πολλοί αναλυτές προεξοφλούν ότι το Βερολίνο έδωσε το «πράσινο φως» για την «ιστορική» έξοδο, καθώς προσδοκά στη σταδιακή απεμπλοκή του από προγράμματα στήριξης προβληματικών οικονομιών, όπως της Ελλάδας, με πιο ευνοϊκούς χρηματοοικονομικούς όρους που δύσκολα μπορεί να εξηγήσει στους Γερμανούς πολίτες.
«Σαφέστατα και θα ακολουθήσει και άλλη έκδοση ελληνικού ομολόγου, έτσι ώστε η οικονομία να αρχίσει να βρίσκει το βηματισμό της στις αγορές. Όπως και θα πρέπει να ξαναρχίσει η έκδοση εντόκου γραμματίου διάρκειας ενός έτους, που είχε σταματήσει με την κρίση. Ο ρόλος που παίζουν οι ανάδοχες τράπεζες είναι σημαντικός, καθώς χωρίς τη δική τους συνεισφορά δεν θα ήταν εφικτή η έξοδος στις αγορές», αναφέρει ο Γιάννης Χριστόπουλος και προσθέτει: «Η προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων με μακροπρόθεσμο χαρακτήρα, χωρίς τα λάθη του παρελθόντος από την ελληνική επιχειρηματική και πολική κοινότητα, είναι μονόδρομος για την έξοδο από την κρίση της ελληνικής οικονομίας». Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η επιτυχία της έκδοσης -και ως προς το ποσό και ως προς το επιτόκιο- θα έχει εξαιρετικά εμφανή επίδραση στα επιτόκια των εντόκων γραμματίων, τα οποία, κατά την έκφραση στελέχους του ΟΔΔΗΧ, «θα γκρεμιστούν κι άλλο». Απώτερος στόχος είναι, επίσης, να μειωθεί η καμπύλη των επιτοκίων των ομολόγων.
Σε κάθε περίπτωση η έξοδος στις αγορές δεν είναι ούτε “φούσκα”, ούτε ολική επαναφορά. Είναι ένα πρώτο βήμα με συμβολικό κυρίως χαρακτήρα και η κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να την αναδεικνύει σε πρώτο θέμα στην ατζέντα της, καθώς πλησιάζουν και οι ευρωεκλογές.
Το ποσό είναι μικρό και θα υπερκαλυφθεί, ενώ δεδομένη θεωρείται και η διάθεση των επενδυτών για πιο ριψοκίνδυνες επενδύσεις που αποφέρουν και μεγαλύτερες αποδόσεις. Είναι επίσης γεγονός ότι είναι μια ευκαιρία πρώτης τάξεως για στήριξη της ελληνικής οικονομίας από μια Ευρωζώνη που μετά από συναπτά έτη σκληρής κριτικής για τις πολιτικές λιτότητας, «διψά» για απαντήσεις και success stories.
Χαρακτηριστικό είναι το σημερινό άρθρο της Handelsblatt με τίτλο «Ο υποψήφιος για χρεοκοπία επιστρέφει» και επισήμανση ότι «είναι πολύ νωρίς για πανηγυρισμούς», αλλά και της Sueddeutsche Zeitung στο ίδιο μήκος κύματος με τίτλο «Ψεύτικοι πανηγυρισμοί» και «αιχμές» για προγραμματισμένη επιστροφή στις αγορές, η οποία «πανηγυρίζεται ως επιστροφή στην ομαλότητα, κάτι που όμως δεν ισχύει».
Τo μεγάλο στοίχημα για την οικονομία είναι αυτή η «χρηματοοικονομική ευφορία» να μεταφραστεί σε ουσιαστική στήριξη της πραγματικής οικονομίας και βάση για την επάνοδο της Ελλάδας. Γιατί οι πολίτες εξακολουθούν να νιώθουν αυτό το χάσμα μεταξύ υποσχέσεων και πραγματικότητας.
Τα δύσκολα για την χώρα μας δεν έχουν περάσει και ο μεγάλος πονοκέφαλος είναι τα 13 δισ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα χρειαστούμε για να καλύψουμε την τρύπα το 2015, καθώς και το ελληνικό χρέος που εξακολουθεί να μην είναι βιώσιμο. Μόνο τον Μάιο θα πρέπει να εξυπηρετηθεί χρέος 12,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Για αυτό έστω και τώρα απαιτείται μια ελάχιστη δόση ειλικρίνειας και εκπλήρωσης των υποσχέσεων εκ μέρους των Ευρωπαίων πολιτικών…
Διαβάστε ακόμη:
Σε εξέλιξη οι πρώτες προσφορές για το ελληνικό ομόλογο
SZ: Γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να πανηγυρίζει για έξοδο στις αγορές
