Επιστροφή στο… 1970 για τη βρετανική οικονομία μετά τις εκλογές;
Μπορεί να είναι ο Κόρμπιν που δέχεται πυρά για κρατισμό και «άσωτη» δημοσιονομική πολιτική, αλλά σύμφωνα με το thin tank «Resolution Foundation», ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο νικητής των εκλογών, οι κρατικές δαπάνες θα επιστρέψουν σε επίπεδα, που είχε να δει η Βρετανία εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Εάν νικητής είναι όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις το Συντηρητικό Κόμμα του Μπόρις Τζόνσον, με βάσει τις σημερινές δεσμεύσεις του πρωθυπουργού έως το 2023 οι δημόσιες δαπάνες θα αυξηθούν στο 41,3% του ΑΕΠ, αρκετά υψηλότερα από τον μέσο όρο του 37,4% που καταγράφεται τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Εάν μάλιστα δαπανηθούν και περισσότερα για το δημόσιο σύστημα υγείας, όπως αφήνεται να εννοηθεί, τότε το ποσοστό θα υπερβεί αρκετά το 42%, που ήταν ο μέσος όρος της περιόδου 1966-1984.
Τα δημοσιονομικά σχέδια του Εργατικού Κόμματος από την άλλη, σύμφωνα πάντα με το Resolution, θα οδηγούσαν το μέγεθος του κράτους στο 43,3% της οικονομίας. Το ινστιτούτο επισημαίνει πάντως ότι το σχέδιο του αξιωματικής αντιπολίτευσης περιλαμβάνει αύξηση ορισμένων φόρων, κάτι που σημαίνει ότι πείθει περισσότερο ότι θα βρει θα τα χρήματα για να καλύψει τις δαπάνες. Αντιθέτως εκείνο του Μπόρις Τζόνσον προβλέπει ταυτόχρονα φοροελαφρύνσεις, γεγονός που θα καταστήσει ποι δύσκολο να καλυφθούν οι σχεδιαζόμενες δαπάνες.
Σε κάθε περίπτωση μετά την τρίτη εκλογική αναμέτρηση σε πέντε χρόνια και ύστερα από μία άνευ προηγουμένου δεκαετία λιτότητας, και τα δύο κόμματα θέλουν να ανοίξουν τις στρόφιγγες. Για να γίνει όμως αυτό δεν μπορούν οι φόροι να μειωθούν, τονίζει ο Ματ Γουίτακερ, αναπληρωτής επικεφαλής του Resolution. «Η αλήθεια είναι πως ανεξάρτητα από τις υποσχέσεις που θα γίνουν προεκλογικά, οι φόροι θα πρέπει να αυξηθούν μέσα στην επόμενη δεκαετία» εκτιμά.
Οι επενδυτές είναι σε επιφυλακή. Αναλυτές σχολιάζουν ότι σε περίπτωση που βγει ενισχυμένος ο Τζόνσον από την κάλπη θα δεχθεί σημαντικές πιέσεις η στερλίνα και αυτό δεν είναι καλό για τα νοικοκυριά της χώρας. Αν από την άλλη ο Κόρμπιν κάνει την έκπληξη και μέσω μίας συνεργασίας ανέλθει στην εξουσία, τότε οι πιέσεις θα εστιάσουν στα κρατικά ομόλογα και αυτό είναι κακό για το κόστος δανεισμού της χώρας. Στο χέρι των δύο υποψηφίων είναι να πείσουν πως το σχέδιό τους μπορεί να δώσει νέα πνοή στην οικονομία, αντισταθμίζοντας τις όποιες ανησυχίες για τα δημοσιονομικά.
