Επιτραπέζια που… μας ανοίγουν την όρεξη
«Μαγειρεύοντας» τα επιτραπέζια παιχνίδια η γεύση, η υφή και η χαρά του να τρως μαζί με φίλους γίνονται μέρος του παιχνιδιού.
Τα επιτραπέζια παιχνίδια γνωρίζουν άνθηση, ξανά. Αφορμή για να μαζευτούν φίλοι, να δουν ο ένας τον άλλον, να μιλήσουν, να παίξουν και να τσιμπήσουν κάτι. Τι; Το ίδιο το επιτραπέζιο παιχνίδι, λέει η Τζεν Σάντερκοκ, η οποία έχει ήδη σχεδιάσει 12 βρώσιμα επιτραπέζια παιχνίδια.
Η Αυστραλέζα Τζεν, σπούδασε μηχανικός μηχανολόγος, πληροφορική και εφαρμοσμένα μαθηματικά. Για χρόνια, εργαζόταν στην Αυστραλιανή Πολεμική Αεροπορία, στους τομείς «τεχνητή νοημοσύνη» και «πειραματικά αεροσκάφη».
Αφού πέρασε πολύ καιρό σχεδιάζοντας παιχνίδια, συνειδητοποίησε ότι αυτή η δραστηριότητα είναι μια αξιόπιστη εναλλακτική επαγγελματική λύση, συνεργάστηκε σε παιχνίδια όπως το «L.A. Noire». Πριν δύο χρόνια, σε ένα φεστιβάλ παιχνιδιών από ανεξάρτητους παραγωγούς, είχε την έμπνευση να εξερευνήσει την ιδέα του βρώσιμου επιτραπέζιου παιχνιδιού. Το εγχείρημα που ξεκίνησε ολοκληρώθηκε με την έκδοση τους βιβλίου «Το Βιβλίο Συνταγών για Βρώσιμα Παιχνίδια».
Στο βιβλίο δίνονται λεπτομερώς οδηγίες για το ψήσιμο στον φούρνο και τη συναρμολόγηση 12 βρώσιμων επιτραπέζιων παιχνιδιών. Παραδείγματος χάρη, για το παιχνίδι «The Order of the Oven Mittbegins», όπου τα πιόνια είναι σοκολατένια βουτήματα, πάνω στο κάθε ένα από τα οποία μπορείς να βάλεις διαφορετικό φοντάν, και όλα αυτά σε ταμπλό «σκακιού» από ψημένη ζύμη με πιπερόριζα. Ο κάθε παίκτης έχει το πιόνι του, το οποίο ξεκινά ως «ιπποκόμος», αλλά μετά από κάποιες τελετουργίες μπορεί να γίνει «ιππότης». Οι «ιπποκόμοι» είτε συνεργάζονται, ώστε ο κάθε παίκτης να καταφέρει να φάει το αγαπημένο του γλυκό, είτε μπλοκάρουν τις κινήσεις των αντιπάλων. Για να φας, όμως, θα πρέπει να κάνεις μια μικρή τελετουργία: να κάνεις μια πιρουέτα, να χρεμετίσεις σαν άλογο ή κάτι άλλο.
Για όσους πρέπει να αποφεύγουν τη ζάχαρη, υπάρχει το επιτραπέζιο «Veggieland» (με ζάρι και χαρακτηριστικά από το «Φιδάκι»). Για να νικήσεις, πρέπει να φας όλα τα λαχανικά που σου αναλογούν. Προορίζεται για παιδιά. Βεβαίως, αν αλλάξεις τα πιόνια από λαχανικά με πιόνια από τυριά ή πιόνια από σοκολάτα, το επιτραπέζιο αυτομάτως γίνεται «Για Ενήλικες» (παίζεις «Cheeseland» ή «Chocolateland»).
Η Τζεν δηλώνει ότι δεν την ενδιαφέρει «να δημιουργήσει παιχνίδια που χρειάζεσαι τρεις ώρες για να μάθεις τους κανόνες τους». «Αλλά θα κάνω ένα παιχνίδι που θα σου πάρει τρεις ώρες να το ετοιμάσεις στον φούρνο» δηλώνει. Πολλά επιτραπέζια έχουν να κάνουν με πόλεμο. Κι η Τζεν σχεδίασε ένα. Αλλά λίγο διαφορετικό από όσα γνωρίζουμε: στο «The Patisserie Code (Ο Κώδικας του Ζαχαροπλαστείου)», ένας φούρναρης που είναι μέλος της Αντίστασης στην κατεχόμενη από τους Ναζί Γαλλία έχει αφήσει στους παίχτες ένα κωδικοποιημένο μήνυμα. Επιδιώκεις να φας διάφορες – και με διαφορετική γεύση η κάθε μία – μαρέγκες για να σπάσεις τον κώδικα. Κερδίζει αυτός που μετά από δαγκωνιά η γλώσσα του γίνεται μπλε.
Η Τζεν Σάντερκοκ επιμένει ότι ατού αυτών των επιτραπέζιων παιχνιδιών είναι η χαρά που παίρνεις καταστρέφοντας (τρώγοντας, δηλαδή) πιόνια και ταμπλό. Μεταξύ μας, δεν θα περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό από μια ερευνήτρια-επιστήμονα που για χρόνια εργαζόταν στην Πολεμική Αεροπορία της χώρας της. Στεκόμαστε στη δήλωσή της ότι «η γεύση, η υφή και η κοινωνική λειτουργία του να τρως μαζί με φίλους γίνονται μέρος του παιχνιδιού».
Φωτογραφία: Shut Up & Sit Down
