Εργασία και πατρότητα πάνε μαζί
Οι μπαμπάδες που περνούν χρόνο με τα παιδιά τους είναι πιο χαρούμενοι εργαζόμενοι.
του Τομ Χάντλεστον Τζούνιορ
Οι εργαζόμενοι μπαμπάδες που βλέπουν σε καθημερινή βάση τα παιδιά τους είναι πιο ικανοποιημένοι με τις δουλειές τους και έχουν λιγότερες πιθανότητες να παραιτηθούν, σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Τα ευρήματα της έρευνας, που πρόκειται να δημοσιευτούν στην επιθεώρηση Academy of Management Perspectives, υποδηλώνουν ότι οι εταιρείες θα πρέπει να επιτρέπουν στους εργαζόμενους μπαμπάδες να περνάνε χρόνο με την οικογένειά τους, αν θέλουν αυτοί να είναι ικανοποιημένοι και να παραμένουν στην εταιρεία. Επίσης, τα στοιχεία φωτίζουν τη σημασία του ευέλικτου ωραρίου έτσι ώστε οι μπαμπάδες να βλέπουν τα παιδιά τους ακόμα και κατά τις παραδοσιακές ώρες γραφείου.
«Αντί να προωθούν ιδανικά βάσει ξεπερασμένων στερεοτύπων, οι επιχειρήσεις πρέπει να αναγνωρίσουν την πατρότητα σαν μια σοβαρή δραστηριότητα που απαιτεί χρόνο, προωθώντας επισήμως ελαστικά προγράμματα και ενθαρρύνοντας τα επιβλέποντα στελέχη άτυπα να υποστηρίζουν τους μπαμπάδες κατά την επιτέλεση των οικογενειακών τους καθηκόντων», επισήμανε ο Τζέιμι Λαντζ, καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Northeastern και μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Κι αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό δεδομένης της αύξησης στο βαθμό εργασιακής ικανοποίησης και προσκόλλησης στην εταιρεία που, όπως δείχνει η έρευνά μας, καλλιεργείται από την πατρότητα».
Κατά το μεγαλύτερο κομμάτι της μετα-βιομηχανικής εποχής, οι εταιρείες έχουν προωθήσει ένα πρότυπο πολύωρης εργασίας και συνεχούς διαθεσιμότητας του εργαζομένου. Το αποτέλεσμα, τις περισσότερες φορές, είναι αδιέξοδο επειδή δημιουργούνται δυστυχισμένοι εργαζόμενοι που έχουν περισσότερες πιθανότητες να σηκωθούν και να φύγουν από την εταιρεία.
Οι συγγραφείς της μελέτης, οι οποίοι ερεύνησαν περίπου 1.000 εργαζόμενους μπαμπάδες σε δουλειές γραφείου σε τέσσερις επιχειρήσεις της λίστας Fortune 500, είπαν ότι οι εργαζόμενοι νοιώθουν καλά με διευθυντές που υποστηρίζουν μπαμπάδες οι οποίοι περνούν χρόνο μακριά απ’ το γραφείο. Οι άνδρες εμπλέκονται ολοένα και περισσότερο σε καθήκοντα που συνδέονται με την ανατροφή του παιδιού και οι εργοδότες δεν πρέπει να νοιώθουν ότι ένας διευρυμένος πατρικός ρόλος στο σπίτι μπορεί να απομακρύνει τον εργαζόμενο απ’ τη δουλειά του.
Πρόσφατα, οι New York Times αναφέρθηκαν σε μια άλλη μελέτη που κατέδειξε ότι οι μπαμπάδες λαμβάνουν μια ώθηση στην καριέρα τους – μαζί με το μισθό τους – όταν έχουν παιδιά. Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, οι γυναίκες συχνά βλέπουν το μισθό τους να μειώνεται όταν κάνουν παιδιά, και συχνά λαμβάνουν λιγότερα λεφτά σε σχέση με γυναίκες χωρίς παιδιά.
Την ίδια στιγμή, όμως, η ίδια εφημερίδα παραθέτει και μια άλλη μελέτη, βάσει της οποίας οι εργαζόμενοι μπαμπάδες μπορεί να δουν την καριέρα τους να παίρνει αρνητική τροπή αμέσως μόλις αποκτήσουν παιδιά, εάν ο αυξημένος ρόλος τους στο σπίτι ισοδυναμεί με πολύ χρόνο μακριά από το γραφείο. Κατά την έρευνα αυτή, οι μπαμπάδες που παίρνουν άδεια πατρότητας ή επιπλέον χρόνο με τις οικογένειές τους, συχνά καταλήγουν να υποβιβάζονται στην εταιρική ιεραρχία ή να λαμβάνουν χαμηλότερο ημερομίσθιο.
Εν τέλει, το συμπέρασμα της πρώτης από τις τρεις μελέτες στις οποίες αναφερθήκαμε είναι ότι οι εργοδότες δεν πρέπει να τιμωρούν τους εργαζόμενους μπαμπάδες. Αντίθετα, «η ισχυρή υποστήριξη από μια εταιρεία μέσω της διοίκησής της μπορεί να μετριάσει την αρνητική σχέση ανάμεσα στην υπεύθυνη πατρότητα και την εργασιακή ταυτότητα».
