Εργοδότες και εργαζόμενοι νόμιζαν ότι έλεγαν ψέματα ο ένας στον άλλον όλο το χρόνο. Να τι πραγματικά συνέβη

της Chloe Berger

Η φετινή χρονιά έμοιαζε λίγο με αυτό το κλασικό μιμίδιο του Spider-Man με όλους στο χώρο εργασίας να δείχνουν ο ένας τον άλλο με το δάχτυλο.

Ποιος φταίει για όλη αυτή τη δυστυχία στο χώρο εργασίας; Μεγάλο ρόλο μάλλον έχει η έλλειψη εμπιστοσύνης.

Διαδόθηκαν κουτσομπολιά (κυρίως μέσω του Slack) για υπαλλήλους που εργάζονται παράλληλα σε δύο δουλειές, αναθέτουν τις δουλειές τους σε τρίτους ή συμπεριφέρονται σαν να εργάζονται από το σπίτι ενώ ζουν έναν τρόπο ζωής σαν ψηφιακοί νομάδες. Οι εργοδότες, «τρελαμένοι» επειδή δεν μπορούν να δουν προσωπικά τους υφιστάμενούς τους, φημολογούνταν επίσης ότι έλεγαν ψέματα για απομακρυσμένες ευκαιρίες ή ότι αρνούνταν τα υποσχόμενα προνόμια λόγω πανδημίας.

Η πραγματικότητα είναι, όπως πάντα, κάπως λιγότερο ενδιαφέρουσα: το 2022 ήταν μια χρονιά κακής επικοινωνίας στο χώρο εργασίας περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Αυτό έγινε ιδιαίτερα εμφανές καθώς οι εταιρείες έκαναν μια σειρά αποτυχημένων προσπαθειών για να επιστρέφουν οι εργαζόμενοι στο γραφείο. Ολόκληρος ο κόσμος φαινόταν να συζητά για το μέλλον της εργασίας, με μάχες μεταξύ εκείνων που θέλουν μια ριζική αλλαγή στο πού και πώς πρέπει να εργαζόμαστε και εκείνων που θέλουν να επιστρέψουν στη ζωή του γραφείου της δεκαετίας του 2010.

«Περνάμε ένα είδος φιλοσοφικής μετάβασης στον τρόπο που βλέπουμε την εργασία», λέει ο Kim Ades, διευθύνων σύμβουλος της Frame of Mind Coaching, μιας εταιρείας καθοδήγησης καριέρας για ηγέτες. Ο παραδοσιακός τρόπος εργασίας, όπου οι διευθυντές μπορούν να παρακολουθούν τους υπαλλήλους σε ένα γραφείο, έρχεται σε σύγκρουση με τη νέα προσέγγιση στην εργασία που απαιτεί εμπιστοσύνη στους υπαλλήλους για να κάνουν την εργασία τους εξ αποστάσεως, εξηγεί στο Fortune. Είναι ένα «δύσκολο χάπι» για να καταπιούν ορισμένα στελέχη και δημιουργεί ένα ενοχλητικό κενό επικοινωνίας που κάνει τους πάντες να μην εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον.

«Έχουμε μια ολόκληρη ομάδα εργαζομένων που έχουν συγκεκριμένες ανάγκες και δεν τις εκφράζουν πολύ καλά», λέει ο Ades. «Και έχουμε ένα σωρό ηγέτες που δεν είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση ή να κατανοήσουν αυτές τις ανάγκες».

Καθώς ορισμένοι εργοδότες πίεζαν για την επιστροφή στην κανονικότητα, πολλοί εργαζόμενοι έκαναν μεγάλες προσπάθειες για να διατηρήσουν τη νέα ευελιξία τους και να εργαστούν με τους δικούς τους όρους. Εξάλλου, ήταν εξίσου παραγωγικοί όσο εργάζονταν από το σπίτι για περισσότερα από δύο χρόνια.

Σε μια εποχή που οι μισθοί δεν καλύπτουν το κόστος ζωής, μερικοί άνθρωποι ξεκίνησαν δεύτερη δουλειά για να αυξήσουν τον μισθό τους. Αυτοί οι «υπεραπασχολούμενοι» εργαζόμενοι ζουν τον τρόπο ζωής της Hannah Montana στη δουλειά.

Εν τω μεταξύ, άλλοι έχουν αναθέσει τις δουλειές τους σε εξωτερικούς συνεργάτες. Δεν είναι κάτι καινούργιο, έγραψε η Rebecca Knight στο Insider, αλλά η απομακρυσμένη εργασία δημιούργησε περισσότερες ευκαιρίες για αυτό. Η Knight κατέγραψε επίσης πώς αυξάνονται οι απάτες μεταξύ εργαζομένων και υποψηφίων εργαζομένων, όπως το να υποδύονται άλλους υποψηφίους ή να συμπληρώνουν τεστ για εκείνους.

Έπειτα, υπάρχει αυτό που το Bloomberg αποκαλεί «εργάτες stealth», οι οποίοι μπορεί να φορέσουν ένα ζεστό πουλόβερ ενώ εργάζονται από ένα γραφείο σε ένα Airbnb στο Tulum, απλώς και μόνο για να φαίνονται σαν να έχουν την έδρα τους κοντά στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας τους στη Νέα Υόρκη. Λειτουργούν στο πλαίσιο μιας πολιτικής εργασίας από το σπίτι που μπορεί να μην μεταφράζεται απαραίτητα σε εργασία από οπουδήποτε για φορολογικούς λόγους.

Επειδή εξακολουθούμε να προσαρμοζόμαστε σε ένα κάπως νέο εργασιακό περιβάλλον μετά την πανδημία, είναι πολύ νωρίς για συγκεκριμένα δεδομένα σχετικά με το πόσο διαδεδομένη είναι η εξαπάτηση στο χώρο εργασίας. Αλλά οι ιστορίες εξαπάτησης δείχνουν ότι η εξ αποστάσεως εργασία έχει καλλιεργήσει νέες ευκαιρίες για τους υπαλλήλους που προσπαθήσουν να εργαστούν με τους όρους τους, δημιουργώντας σύγκρουση στις εταιρείες που απελπίζονται προσπαθώντας να διατηρήσουν και να προσελκύσουν εργαζομένους σε μια καυτή αγορά.