Η μεικτή συνταγή για τη «θωράκιση» της υγείας μας
Φάκελος «Αφαλιστικό» - Το «κενό» που έχει αφήσει η δημόσια υγεία καλείται να καλύψει η ιδιωτική αγορά, με την προώθηση ειδικών ασφαλιστικών προγραμμάτων.
Της Ευγενίας Τζώρτζη
Η υγεία είναι το πιο πολύτιμο αγαθό. H αυξημένη ζήτηση για προγράμματα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης επιβεβαιώνει αυτή την αρχή.
Πιο συγκεκριμένα, τα στοιχεία για την εξέλιξη της ασφαλιστικής παραγωγής δείχνουν ότι, παρά την τάση πτώσης της συνολικής ζήτησης για ασφαλιστικά προϊόντα, ο κλάδος της υγείας είναι ο μοναδικός που γνωρίζει άνοδο. Αιτία; Οι αλλαγές στο δημόσιο σύστημα. Το κενό που έχει αφήσει ο κρατικός μηχανισμός στην προσπάθεια απόσχισης του κλάδου από τη σύνταξη και, στη συνέχεια, μετεξέλιξης του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) από πάροχο σε αγοραστή, έχει στρέψει μεγάλη μερίδα του πληθυσμού σε ιδιωτικά προγράμματα.
Η σημασία του κλάδου της υγείας αποτυπώνεται στα δεδομένα που καταγράφονται αναφορικά με τη συνολική δαπάνη στη χώρα μας: έρχεται 3ος στη σχετική κατάταξη, μετά τη διατροφή και τη στέγαση. Την ίδια στιγμή, αντίφαση αποτελεί ο βαθμός διείσδυσης της ιδιωτικής ασφάλισης, που είναι από τους χαμηλότερους στις χώρες του ΟΟΣΑ. Έτσι, αν και οι Έλληνες έχουν την υψηλότερη ιδιωτική δαπάνη, με ποσοστό που φθάνει το 40%, η ανάλυση των εισφορών κάθε πολίτη της χώρας ετησίως δείχνει ότι από το ποσοστό αυτό η συμμετοχή της ιδιωτικής ασφαλιστικής αγοράς είναι μόλις 6%, με συνέπεια το 34% να καλύπτεται από ίδιους πόρους, δηλαδή από την τσέπη του ασφαλισμένου.
Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό παγκοσμίως, ακόμη και αν συγκριθεί με αυτό που δαπανούν οι Αμερικανοί πολίτες, η ιδιωτική δαπάνη των οποίων φθάνει το 54% σε σχέση με τη συνολική, με τη διαφορά όμως ότι το 37% καλύπτεται από την ιδιωτική ασφάλιση και μόνο το 17% από ίδιους πόρους.
Σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή Πολιτικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου Κυριάκο Σουλιώτη, «οι υπολογισμοί ανεβάζουν τη μέση ζημιά στα 10.000 ευρώ ετησίως, με τα 4.000 ευρώ να προέρχονται από το πορτοφόλι των ασφαλισμένων».
Ωστόσο, η ανάπτυξη της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας δεν υπαγορεύεται μόνο από την ανάγκη σταδιακής σύγκλισης με τις υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες· ευνοεί κυρίως η προσφορά φθηνότερων προϊόντων, μια εξέλιξη που οφείλεται σε δύο σημαντικά γεγονότα: Το πρώτο έχει να κάνει με την καθιέρωση των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλίων (ΚΕΝ). Τα ΚΕΝ δεν είναι παρά μια διαδικασία τιμολόγησης και διαχείρισης νοσοκομειακών νοσηλίων, η οποία εδράζεται στα διεθνώς καθιερωμένα Diagnosis Related Groups, που αξιοποιήθηκαν ως βάση τιμολόγησης των ιδιωτικών προϊόντων.
Η ομαδοποίηση όλων των νοσηλίων σε κατηγορίες, με στόχο την απλοποίηση των διαδικασιών τιμολόγησης, ελέγχου, εκκαθάρισης τιμολογίων και αποζημίωσης των νοσηλευτικών ιδρυμάτων από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς, επέτρεψε στην ιδιωτική αγορά να επαναδιαπραγματευθεί τις συμφωνίες με τα μεγάλα νοσηλευτήρια της χώρας, συμπιέζοντας τις τιμές σε ορθολογικότερη βάση.
Εξίσου σημαντικό γεγονός, όπως υποστηρίζει ο διευθύνων σύμβουλος της Interamerican, Γιώργος Κώτσαλος, είναι «η μετάβαση της αγοράς από τα προγράμματα ισόβιας δέσμευσης σε ετησίως ανανεούμενα προγράμματα, τα οποία περιορίζουν τον κίνδυνο που αναλαμβάνει η εταιρεία και τις ανάγκες αποθεματοποίησης του κλάδου, μετακυλίοντας το όφελος στον ασφαλισμένο, μέσω του φθηνότερου ασφαλίστρου».
Όπως εξηγεί ο διευθύνων σύμβουλος της AXA Ασφαλιστικής, Eric Kleijnen, η συζήτηση για το κόστος των προγραμμάτων υγείας είναι ανοιχτή. «Οι υπερβολικές θεραπείες -πέρα από τις αναγκαίες- και οι ανεξέλεγκτες τιμολογήσεις, σε συνδυασμό με τη γήρανση του πληθυσμού και το υψηλό κόστος πρόκτησης και διαχείρισης εργασιών, απαιτούν εξορθολογισμό και συνεργασία όλων των μερών, με σκοπό να καθοριστεί ένας δείκτης που θα συσχετίσει καλύτερα την επανατιμολόγηση των ασφαλίστρων με την οικονομική πραγματικότητα, εξαλείφοντας πρακτικές καταχρήσεων».
Η απάντηση, σύμφωνα με τους ειδικούς της υγείας, θα προέλθει μέσα από έναν αποτελεσματικότερο τρόπο συνεργασίας μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, όπως συμβαίνει στην Ολλανδία και τη Γαλλία. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς και πρόεδρος της International Life, Μιλτιάδης Νεκτάριος, εξηγεί: «Το γαλλικό μοντέλο στηρίζεται στη συμπληρωματικότητα των δύο παρόχων υγείας, έτσι ώστε ο ασφαλισμένος να μη διπλοπληρώνει την ίδια παροχή, εξοικονομώντας πόρους από το δημόσιο σύστημα και αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα των δύο συστημάτων».
Στην Ελλάδα, ήδη η ασφαλιστική αγορά προετοιμάζει το έδαφος, με το λανσάρισμα νέων προγραμμάτων που λειτουργούν συμπληρωματικά στο δημόσιο σύστημα. Πρόκειται για προγράμματα που απευθύνονται σε ασφαλισμένους στον κρατικό φορέα ΕΟΠΥΥ, τα οποία καλύπτουν το κόστος παροχής υγείας, όταν αυτό δεν φθάνει το 100%. Η ένταση των δημοσιονομικών προβλημάτων στη χώρα μας, μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης, επισπεύδοντας τις εξελίξεις και τη μετάβαση σε ένα καθεστώς αποτελεσματικής συνύπαρξης των δύο μοντέλων, παρόμοιο με αντίστοιχα της Ευρώπης.
*Το άρθρο δημοσιεύεται στο περιοδικό Fortune που κυκλοφορεί στα περίπτερα
Διαβάστε ακόμη:
Ιδιωτική ασφάλιση για καλύτερη σύνταξη;
Αλλάζει το DNA της ασφαλιστικής αγοράς
Ιδιωτική ασφάλιση ίσον αξιοπρεπής σύνταξη;
Ανάστατη η ασφαλιστική αγορά με την κατάργηση φοροαπαλλαγών
Φάκελος Ασφαλιστικό: Ο Έλληνας, δεν πρέπει να μείνει ανασφάλιστος
«Η ασφαλιστική αγορά βρίσκεται αντιμέτωπη με κανονιστική χιονοστιβάδα»
