Fortune: Μήπως ο Μάριο Ντράγκι δεν έχει άλλους άσους στο μανίκι του;

του Τζέφρι Σμιθ

Η συνέντευξη τύπου του Μάριο Ντράγκι μετά την ανακοίνωση της ΕΚΤ την Πέμπτη υπήρξε μια τέλεια αντανάκλαση των φόβων που είχαν πλημμυρίσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές τις τελευταίες εβδομάδες: φόβοι ότι οι κεντρικές τράπεζες έχουν χάσει τη δυνατότητά τους να βοηθούν την οικονομία, ότι δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την έλλειψη πολιτικής ηγεσίας, κι ότι δεν διαθέτουν πειστική στρατηγική για την αντιμετώπιση του σοκ από την επιβράδυνση της Κίνας.

Για 45 λεπτά μετά από την ανακοίνωση της ΕΚΤ για επέκταση της ποσοτικής χαλάρωσης ώστε να αποσοβηθεί ο αποπληθωρισμός σε μια οικονομία της Ευρωζώνης που παραπαίει, το καθετί είχε κυλήσει κατ’ ευχή για τον πρόεδρο της Τράπεζας. Το ευρώ είχε χάσει πάνω από ένα σεντ έναντι του δολαρίου, οι αποδόσεις ομολόγων έπεφταν, και οι μετοχές ανέβαιναν – ιδιαίτερα οι μετοχές του τραπεζικού τομέα στην Ευρωζώνη.

Όμως, όταν ο Ντράγκι τελείωσε τη συνέντευξη τύπου εξηγώντας τις ενέργειες της Τράπεζας, είχε αναιρέσει το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του. Το ευρώ είχε αυξηθεί κατά 2,5 σεντς στα 1,1110 δολάρια, και ο δείκτης Euro Stoxx 50 είχε χάσει σχεδόν όλα τα κέρδη του. Η μόνη παρηγοριά ήταν ότι οι τραπεζικές μετοχές είχαν διατηρήσει τα δικά τους.

Ουσιαστικά, γίναμε μάρτυρες του νόμου της φθίνουσας απόδοσης στην πράξη, σε πραγματικό χρόνο.

Πολύ συχνά, ο Ντράγκι έχει υλοποιήσει περισσότερα απ’ όσα ανέμεναν ή τολμούσαν να ελπίζουν οι αγορές, όπως π.χ. η υπόσχεσή του να κάνει «τα πάντα» για να σώσει το ευρώ το 2012 και η υιοθέτηση μέτρων, όπως η ποσοτική χαλάρωση και τα αρνητικά επιτόκια, παρά τις γερμανικές ενστάσεις.

Χθες, Πέμπτη, ύστερα από άλλη μια μείωση των επιτοκίων, προσπάθησε να πει ότι η ΕΚΤ μπορεί να κάνει ακόμα περισσότερα, αλλά τα μετέπειτα σχόλιά του υπονόησαν ότι ο ίδιος έχει αποδεχθεί το ότι η τράπεζα έχει ξεμείνει από εργαλεία. Ο ίδιος παραδέχθηκε ότι περαιτέρω μειώσεις θα είναι δύσκολες δεδομένης της αρνητικής επίδρασης σε μεγάλο μέρος των τραπεζών της Ευρωζώνης.

«Η ειλικρινής παρατήρησή του ότι υπάρχουν όρια στο πόσο χαμηλά μπορούν να κινηθούν τα επιτόκια και στο τι μπορεί να κάνει η ΕΚΤ υπέσκαψε την όποια θετική επίδραση αυτών που είχαν ανακοινωθεί» σημείωσε ο αναλυτής της ADM ISI Μαρκ Όστβαλντ.

Η ΕΚΤ έχει κάνει τα περισσότερα απ’ οποιονδήποτε άλλο θεσμό της Ευρωζώνης για να αγοράσει χρόνο υπέρ των κυβερνήσεων, ώστε αυτές να αντιμετωπίσουν τα δομικά προβλήματα των οικονομιών τους και οι τράπεζες να συμμαζέψουν τους ισολογισμούς τους που επλήγησαν από την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Και προειδοποίησε και πάλι ότι «άλλα πεδία πολιτικής πρέπει να συμβάλλουν αποφασιστικά κι αυτά».

Αυτό φαντάζει κατιτίς δύσκολο για όσο καιρό ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα παραμένει Υπουργός Οικονομικών στο Βερολίνο και η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης θα είναι παράλυτη και διχασμένη λόγω της προσφυγικής κρίσης.

Τι αποφάσισε η ΕΚΤ την Πέμπτη:

– Το επιτόκιο αποδοχής καταθέσεων διαμορφώνεται σε -0,4% από -0,3%.

– Το βασικό επιτόκιο για τις πράξεις κύριας αναχρηματοδότησης διαμορφώνεται σε 0% από 0,05%.

– Το ύψος της αγοράς χρεογράφων από την ΕΚΤ αυξάνεται από 60 δισεκατομμύρια ευρώ σε 80 δισεκατομμύρια ευρώ μηνιαίως, και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης διευρύνεται για να συμπεριλάβει και εταιρικά ομόλογα.

– Υποσχέθηκε να διατηρήσει τα επιτόκια στο ίδιο επίπεδο ή χαμηλότερα ακόμα και μετά απ’ τον Μάρτιο του 2017.