Γ. Προβόπουλος: Πιθανή νέα ανακεφαλαιοποίηση για τις τράπεζες

Ο Γιώργος Προβόπουλος μιλώντας στην εφημερίδα «Τα Νέα», προειδοποίησε ότι «αν δεν διδαχτούμε από τα λάθη μας και δεν τα διορθώσουμε σύντομα, οι κίνδυνοι παραμονεύουν». Όπως πρόσθεσε, «ο κίνδυνος αυτήν τη φορά δεν θα είναι ένα τέταρτο μνημόνιο. Διότι το θεωρώ πολιτικά εξαιρετικά δύσκολο, ουσιαστικά ανέφικτο, να περάσουν από κοινοβούλια χωρών αποφάσεις για νέα χρηματοδότηση προς την Ελλάδα».

Αναφερόμενος στις τράπεζες, σημείωσε ότι «είναι πολύ πιθανό, ιδιαίτερα αν η οικονομία δεν προχωρήσει με γρήγορα και σταθερά βήματα προς τα εμπρός, η επιχειρούμενη μείωση των κόκκινων δανείων να ροκανίσει τα κεφάλαιά τους και να χρειαστεί έτσι η αναπλήρωσή τους».

Συμπλήρωσε, δε, ότι «αυτό προφανώς φόβισε τους επενδυτές, σε μια στιγμή που το κόστος χρηματοδότησης στην Ιταλία αυξήθηκαν απότομα, για τους γνωστούς λόγους, σπέρνοντας ανησυχίες ότι η κεφαλαιακή ενίσχυση των ελληνικών τραπεζών θα είναι μια δύσκολη και αβέβαιη άσκηση».

Πάντως, εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι ανησυχίες αυτές, αν και έχουν λογική βάση, είναι υπερβολικές. «Οι ελληνικές τράπεζες θα έχουν άλλωστε χρονικά περιθώρια να καλύψουν πιθανές κεφαλαιακές τους ανάγκες. Στον βαθμό μάλιστα που σημειώνουν πρόοδο στην απαλλαγή τους από κόκκινα δάνεια, θα γίνονται επενδυτικά ολοένα και πιο ελκυστικές», πρόσθεσε.

Ο ίδιος εξέφρασε την εκτίμηση ότι η τρίτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (η οποία προέκυψε από το τρίτο πρόγραμμα -όπως υπογράμμισε- ως αποτέλεσμα των ανατροπών που σημειώθηκαν στην πορεία ανάκαμψης που είχε δρομολογηθεί το 2014), εξανέμισε πρακτικά τα οφέλη των δύο προηγούμενων ανακεφαλαιοποιήσεων.

«Έτσι φτάσαμε σήμερα, έπειτα από τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις, η χρηματιστηριακή αξία των τραπεζών να είναι μικρότερη των 5 δισ. ευρώ, επτά περίπου φορές μικρότερη δηλαδή από εκείνη του Μαΐου του 2014. Σε κάθε περίπτωση, οι γενικότερες εξελίξεις στη χώρα όριζαν και ορίζουν στην όποια πορεία των τραπεζών, κι όχι το αντίθετο», ανέφερε χαρακτηριστικά.

«Η χώρα δεν έχει βγει ακόμη από το δάσος»

Ο κ. Προβόπουλος ανέφερε ότι «στον διαρθρωτικό τομέα, οι παρεμβάσεις που κατά καιρούς επιχειρήθηκαν, αδύναμες και πλημμελείς ως επί το πλείστον, δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δημόσια διοίκηση, ένας χρόνιος ασθενής. Η δημόσια διοίκηση είναι νομίζω σήμερα σε χειρότερο, αντί για καλύτερο, σημείο».

Υπογράμμισε εξάλλου ότι στις μελέτες μακροχρόνιας βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους της χώρας, από το ΔΝΤ και την Ε.Ε., το επιτόκιο των δεκαετών ομολόγων ορίζεται σε επίπεδα άνω του 5%.

Όπως εξήγησε, «τα ισχύοντα σήμερα επιτόκια της τάξης του 4%, μόνο ως πρόσκαιρα μπορούν να θεωρηθούν και οφείλονται στη νομισματική πολιτική των μηδενικών επιτοκίων, που αρχίζει και αυτή να αλλάζει (…) Γι’ αυτό πιστεύω ότι οι αγορές θα μας επιβάλλουν, εν τοις πράγμασι, ένα άτυπο μνημόνιο διαρκείας, προκειμένου να έχουμε ομαλή πρόσβαση σε αυτές για την αναχρηματοδότηση του τεράστιου χρέους».