Γάζα: Μια ιστορία (που δεν σταματά να) επαναλαμβάνεται
Είναι αλήθεια ότι το ολοκαύτωμα άφησε σε όλους μας, έστω και αν δεν το ζήσαμε, ισχυρό αποτύπωμα. Οι ναζί, αφού κατέστρεψαν με βομβαρδισμούς χιλιάδες πόλεις και χώρες, τελικά ηττήθηκαν.
Ένα παρόμοιο σκηνικό ζήσαμε και ζούμε στο Ισραήλ σήμερα. Οι σκηνές βίας και απανθρωπιάς από δολοφόνους της Χαμάς μάς συγκλόνισαν. Και μια σειρά ερωτηματικά έχουν μείνει αναπάντητα. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Αν θυμάμαι καλά, στην αρχή είχε προταθεί ένα μακρινό νησί για την εγκατάσταση των Ισραηλιτών, το οποίο απορρίφθηκε. Με την βοήθεια των Άγγλων δημιουργήθηκε το Κράτος του Ισραήλ σ’ αυτήν την γωνιά της Γης. Στην γωνιά αυτή κατοικούσαν μουσουλμάνοι, οι οποίοι ποτέ δεν αποδέχτηκαν την «συγκατοίκηση».
Από την πρώτη ημέρα και όσο περνούσε ο καιρός, οι συγκρούσεις μεταξύ των δυο κοινοτήτων γίνονταν όλο και πιο αιματηρές. Πολλοί θα έχετε διαβάσει βιβλία, και αργότερα δει και ταινίες, για τις σφαγές που κάθε σχεδόν δυο χρόνια διεξάγονταν μεταξύ των δυο πλευρών. Στην αρχή με θύματα κατ’ εξοχήν Παλαιστίνιους. Στην συνέχεια, οι Παλαιστίνιοι με την βοήθεια των Σιιτών αδελφών τους και, κυρίως, του Ιράν, εξάπλωσαν την επιρροή τους δημιουργώντας και εξοπλίζοντας ισχυρές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές μονάδες, όπως η Χεζμπολάχ στον Λίβανο.
Να πούμε ότι το Ισραήλ είναι η μόνη χώρα στην Μέση Ανατολή που κυβερνάται δημοκρατικά. Στα πρώτα χρόνια με τους Μπεν Γκουριόν και Γκόλντα Μέιρ μπήκαν τα θεμέλια της Δημοκρατίας. Απέκτησαν θεσμούς με βάση την Αμερικανική εκδοχή του Check and Balance και μπορούμε να πούμε ότι λειτούργησαν με όρους σοσιαλδημοκρατικούς. Παρά το γεγονός ότι οι μάχες με τους Παλαιστίνιους συνεχίζονταν, το Ισραήλ αντιμετώπισε τις λεγόμενες inifada με τα όπλα, χωρίς να παραβιάζει το Σύνταγμα.
Η προσπάθειες για ειρήνευση των δυο «συγκατοίκων» άρχισαν με τις συνομιλίες του Όσλο και προχώρησαν αρκετά. Ποτέ όμως δεν υλοποιήθηκαν. Ένα φως άναψε, το οποίο έσβησε με τη δολοφονία Γιτζάκ Ραμπίν από φανατικό. Και ύστερα ήρθε ο Νετανιάχου.
Με επαναλαμβανόμενες εκλογές ο Νετανιάχου «έστριβε» το καράβι όλο και πιο δεξιά. ‘Έχοντας στον ώμο του βαριές κατηγορίες διαφθοράς, θέλησε να εξουδετερώσει το Ανώτατο Δικαστήριο. Το πέτυχε καθώς κέρδισε τις τελευταίες εκλογές συμμαχώντας με ακροδεξιούς και σκληροπυρηνικούς θρησκευόμενους. Αυτοί πέτυχαν να επιβάλουν τον δικό τους Νόμο. Ειδικά οι υπερορθόδοξοι Εβραίοι που δεν είχαν ούτε στρατιωτική θητεία ούτε πλήρωναν φόρους.
Για πολλούς μήνες εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες αλλά και στρατιωτικοί συμμετείχαν σε διαδηλώσεις. Προφανώς αυτή η αναταραχή είχε επιπτώσεις και στην οικονομία και στο ηθικό λαού και στρατού. Και, κυρίως, στις πανίσχυρες, σχεδόν μυθικές μυστικές υπηρεσίες. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι δεν πήραν χαμπάρι αυτό που ετοίμαζε επί δυο χρόνια η Χαμάς; Σε σημείο που να έχουν φουντώσει διάφορα σενάρια.
Μπροστά στην καταστροφή, επιτέλους υποχρεώθηκε να σχηματίσει κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τους ηγέτες της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, Μπένυ Γκάντς και Γιερ Λαπίντ.
Σήμερα είναι φανερό ότι με το πέρας του πολέμου, ο Νετανιάχου θα πρέπει να δώσει απαντήσεις στον λαό του Ισραήλ, ο οποίος θα παραμείνει ενωμένος όσο διαρκεί ο πόλεμος, αλλά δύσκολα θα ισχύσει το ίδιο και μετά το τέλος του. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την συντριπτική πλειοψηφία, ακόμη και όσων τον ψήφισαν, ότι έχουν καταλάβει τι έχει συμβεί. Με τη δημοκρατική αντιπολίτευση να αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας, όταν κάποια στιγμή τελειώσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο πόλεμος.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, σταθερά στο πλευρό του Ισραήλ, θα συνεχίσει τις καλές σχέσεις με το Ισραήλ και την προμήθεια όπλων.
Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί Ισραηλίτες έχουν πλημυρίσει τα Airbnb της Αθήνας.
Μια άλλη «παράπλευρη απώλεια» αφορά στην Τουρκία. Η παρέμβαση του Ερντογάν δεν ήταν μόνο ατυχής, αλλά προκάλεσε και την μήνη των Αμερικανών.
Ας ελπίσουμε, ότι για την Ελλάδα που στάθηκε αταλάντευτη στην γραμμή της Συμμαχίας, θα έχει και σημαντικά ηθικά και άλλα οφέλη. Υπό έναν όρο. Αν το Ιράν, που έχει χωρίς αμφιβολία τον πρώτο λόγο, δεν επιχειρήσει κάποια αποκοτιά..
*Ο Αντώνης Τριφύλλης είναι πρώην στέλεχος της Ε.Ε.
