Gen Z: Πιο «αποκαρδιωμένη» εργασιακά από ποτέ – Οι λόγοι και οι λύσεις
Σύμφωνα με τη συντάκτρια Άκι Ίτο του Business Insider και με νέα έρευνα του Gallup, υπάρχει αυξανόμενη απάθεια από πλευράς των νέων εργαζομένων, ιδιαίτερα όσων είναι κάτω των 35 ετών. Τα ευρήματα δείχνουν μια αξιοσημείωτη αλλαγή: οι νεότεροι εργαζόμενοι, που συνήθως είναι πιο ενθουσιώδεις με την εργασία τους, εμφανίζονται πλέον λιγότερο αφοσιωμένοι από τους μεγαλύτερους συναδέλφους τους, κάτι που δεν είχε συμβεί από το 2007.
Ο κύριος λόγος αυτής της δυσαρέσκειας φαίνεται να είναι η αλλαγή των συνθηκών εργασίας τα τελευταία χρόνια. Η ξαφνική στροφή προς την τηλεργασία, οι απολύσεις, η κατάργηση προγραμμάτων διαφορετικότητας, ισότητας και συμπερίληψης (DEI) και η αβεβαιότητα που προκαλεί η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) είναι παράγοντες που έχουν εντείνει την ανασφάλεια των νεότερων εργαζομένων. Ειδικά η τελευταία δημιουργεί ανησυχία, καθώς το 78% των εργαζομένων κάτω των 30 ετών πιστεύει ότι θα επηρεάσει αρνητικά τις θέσεις εργασίας, σε αντίθεση με μόλις 45% των εργαζομένων άνω των 65 ετών.
Ωστόσο, το άρθρο υποστηρίζει ότι το πρόβλημα μπορεί να είναι βαθύτερο. Οι νέοι σήμερα έχουν πιο ρεαλιστικές προσδοκίες για την εργασία και δεν πιστεύουν ότι η σκληρή δουλειά θα τους ανταμείψει μακροπρόθεσμα, όπως συνέβαινε με τις προηγούμενες γενιές. Οι Boomers εργάζονταν για τη διά βίου επαγγελματική ασφάλεια, οι Gen Xers για την καταξίωση και οι Millennials για την προσωπική ολοκλήρωση και τη βελτίωση του κόσμου. Αντίθετα, οι Gen Zers φαίνεται να έχουν αντιληφθεί από νωρίς ότι η εργασία είναι συναλλακτική και δεν προσφέρει τα οφέλη που υπόσχεται.
Αυτή η επίγνωση έχει οδηγήσει πολλούς από αυτούς να στρέφονται σε εναλλακτικές λύσεις, όπως τα «side hustles» και το κίνημα FIRE (Financial Independence, Retire Early), αναζητώντας την οικονομική ανεξαρτησία και την πρόωρη συνταξιοδότηση. Παράλληλα, οι εργοδότες καλούνται να προσαρμοστούν και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των νεότερων υπαλλήλων. Αντί να επιβάλλουν την υποχρεωτική επιστροφή στο γραφείο, θα πρέπει να δίνουν περισσότερη έμφαση στην καθοδήγηση, τη δικτύωση και τη δημιουργία ενός πιο σταθερού και προβλέψιμου εργασιακού περιβάλλοντος.
Τέλος, για να κρατήσουν τους νεότερους εργαζομένους αφοσιωμένους, οι επιχειρήσεις πρέπει να τους προσφέρουν έναν σαφή λόγο να ενδιαφέρονται για τη δουλειά τους. Η διαμόρφωση καθηκόντων που ευθυγραμμίζονται με τα ενδιαφέροντα και τους στόχους τους, η ποικιλία στις εργασιακές ευθύνες, η εξάλειψη τοξικών προϊσταμένων και η ενθάρρυνση της ελεύθερης ανταλλαγής ιδεών είναι βασικά στοιχεία που μπορούν να αυξήσουν την εργασιακή δέσμευση. Αυτές δεν είναι παραχωρήσεις στη «δύσκολη» Gen Z, αλλά καλά τεκμηριωμένες στρατηγικές που βελτιώνουν τη δέσμευση και την παραγωγικότητα όλων των εργαζομένων, ανεξαρτήτως ηλικίας.
