Γιατί έχασε η Χίλαρι Κλίντον;
Η οικονομία, η εμπιστοσύνη, και ένα αδύναμο μήνυμα.
Το πώς κατάφερε η Χίλαρι Κλίντον να χάσει μια εκλογική αναμέτρηση με έναν εκλογικό υποψήφιο τόσο αντιδημοφιλή και διχαστικό όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, θα απασχολεί τους παρατηρητές για πολλά χρόνια.
Καθώς το σοκ σταδιακά υποχωρεί, απαιτείται μια ορθολογική ερμηνεία του αποτελέσματος.
Καταρχήν, είναι σπάνιο για ένα κυβερνών κόμμα να εξασφαλίσει τη νίκη μετά από οχτώ χρόνια στην κυβέρνηση. Ο Τζορτζ Μπους ο γηραιότερος ήταν εξαίρεση, μετά την κυβέρνηση Ρέιγκαν. Από τότε, η πολιτική κατάσταση έχει γίνει πιο πολωμένη και ασταθής.
Διαβάστε ακόμη: Τι θα αλλάξει στην Αμερική με την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ
Επιπλέον, το προφίλ του Τραμπ είναι η επιτομή της εναντίωσης στο κατεστημένο που οδήγησε τη Βρετανία να ψηφίσει υπέρ της εξόδου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους Δημοκρατικούς να επιλέξουν τον Μπέρνι Σάντερς σε 22 Πολιτείες των ΗΠΑ. Δικαίως ή αδίκως, η Κλίντον συνδέθηκε στα μάτια πολλών ψηφοφόρων με το κατεστημένο αυτό.
Ως προς την οικονομία, είναι γνωστό το απόφθεγμα του συμβούλου του συζύγου της Χίλαρι, Τζέιμς Κάρβιλ, το 1992: «Είναι η οικονομία, ηλίθιε». Ο Μπάρακ Ομπάμα βοήθησε στη διάσωση των ΗΠΑ από το χρηματοοικονομικό κραχ και η προεδρία του συνέπεσε με μια περίοδο αύξησης των θέσεων εργασίας. Δυστυχώς για την Κλίντον, όμως, πολλοί Αμερικανοί δεν ένοιωθαν εξίσου θετικά. Τα στάσιμα επίπεδα μισθών και η εντεινόμενη ανισότητα ήταν συμπτώματα μιας αρνητικής κατάστασης που αισθάνονταν πολλοί ψηφοφόροι. Και ο Τραμπ τους έπεισε ότι αυτό οφειλόταν στις κακές εμπορικές συμφωνίες.
Διαβάστε ακόμη: Ιδού πώς μπορεί να μοιάζει το υπουργικό συμβούλιο του Ντόναλντ Τραμπ
Παρά την πίεση προς αυτή την κατεύθυνση που δέχθηκε από τον Σάντερς, η Κλίντον δεν βρήκε ποτέ μια ικανοποιητική απάντηση. Είτε δεν έπειθε, είτε – ακόμα χειρότερα – εμφανιζόταν ως κυνική. Με άλλα λόγια, η Κλίντον απέτυχε να αρθρώσει μια σύγχρονη υπεράσπιση του σύγχρονου αμερικάνικου καπιταλισμού.
Επιπλέον, ένα μεγάλο πρόβλημα που υπέσκαψε πολλές από τις θέσεις της ήταν η έλλειψη εμπιστοσύνης. Οι επί πληρωμή ομιλίες στην Goldman Sachs και ένα θολό σύνολο διασυνδέσεων του οικογενειακού φιλανθρωπικού ιδρύματος με εταιρείες οδήγησε πολλούς Αμερικανούς να αμφισβητούν την ειλικρίνεια της Κλίντον σε χρηματικά και άλλα ζητήματα. Και ούτε και βοήθησε η επανέναρξη της έρευνας του FBI για τα email της Κλίντον έως και δύο μόλις μέρες πριν τις εκλογές.
Τέλος, η Κλίντον ουσιαστικά το μόνο που «πούλησε» προεκλογικά ήταν ο εαυτός της. Το ισχυρότερο μήνυμα της εκστρατείας ήταν ότι η ίδια ήταν η καταλληλότερη για να γίνει πρόεδρος. Οι μεγάλες ιδέες αποσύρθηκαν στο παρασκήνιο. Ακόμα και το σύνθημά της, «ισχυρότεροι μαζί», ήταν μια αντίδραση στη διχαστικότητα του Τραμπ. Οι όροι της προεκλογικής μάχης ορίστηκαν από εκείνον.
Διαβάστε ακόμη: Ο Τραμπ δεν είναι ο μόνος. Το κύμα λαϊκισμού που πλήττει τον πλανήτη μεγαλώνει
