Γιατί είναι σημαντικές οι εκλογές της αυτοδιοίκησης
Οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση είναι την επόμενη Κυριακή. Αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει είναι κυρίως γιατί εμείς, οι δημοσιογράφοι δεν έχουμε πει πολλά για αυτές. Κατά μια έννοια φταίει και το overdoze, αυτή η ασταμάτητη εκλογολογία που ξεκίνησε στις αρχές της άνοιξης και συνεχίστηκε μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα. Είχαμε εθνικές εκλογές, ξανά εκλογές, εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ πρώτου και δεύτερου γύρου.
Σε επτά περίπου μήνες θα έχουμε κι ευρωεκλογές. Ο κόσμος έχει κουραστεί. Μετά ήταν η “Κασσελακιάδα”, η βαριά ειδησεογραφία με τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες και τις καταστροφές. Ποιος θέλει να ακούσει ακόμη μια κοκορομαχία στην οθόνη; Σύμφωνοι. Όμως ήταν αυτές οι καταστροφές, οι πλημμύρες και οι φωτιές που απέδειξαν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, ότι στην εποχή της κλιματικής κρίσης, στην εποχή των ασύμμετρων απειλών, η υγεία, η ασφάλεια και η ποιότητα ζωής μας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την τοπική αυτοδιοίκηση.
Κι αυτό σημαίνει πως οι άνθρωποι που θα εκλεγούν θα πρέπει την επόμενη πενταετία να λάβουν μια σειρά από εύκολες και δύσκολες αποφάσεις: από την επιτάχυνση και την ενίσχυση της ψηφιοποίησης λειτουργιών κι υπηρεσιών του Δήμου (ποιος θέλει να στηθεί σε ουρά δημοτικής υπηρεσίας εν έτει 2023), την έξυπνη διαχείριση απορριμμάτων αλλά και την καθαριότητα στις πόλεις που ζούμε, εργαζόμαστε κι επισκεπτόμαστε, μέχρι το πώς θα τις θωρακίσουν μπροστά στην κλιματική κρίση: ας είμαστε ρεαλιστές. Το πιο σημαντικό ζήτημα των νέων τοπικών αρχόντων για την επόμενη πενταετία θα είναι το πως θωρακίζουν τον αστικό χώρο απέναντι στην κλιματική κρίση και στις επιπτώσεις της. Με αντιπλημμυρικά έργα, ζώνες δεντροφύτευσης, παρεμβάσεις στο κυκλοφοριακό, ενίσχυση των δημοσίων συγκοινωνιών κοκ. Η χώρα μας θα εξακολουθεί να αποτελεί τουριστικό προορισμό, αλλά και επιλογή βάσης για ψηφιακούς νομάδες ή νέους που θα την επιλέξουν για την ποιότητα ζωής που προσφέρει. Θα αποτελεί επίσης επενδυτικό προορισμό για αυτούς που βλέπουν το real estate της ελκυστικό. Άρα η διαφύλαξη της ποιότητας ζωής είναι ζήτημα θεμελιώδους αξίας.
Έπειτα υπάρχει και η πραγματικότητα των σοβαρών κενών που προκαλεί η καθετοποιημένη δομή του κράτους. Είναι αδύνατο να περιμένει κανείς από την κεντρική εξουσία να δώσει λύσεις σε τοπικά προβλήματα. Είναι αναχρονιστικό και φουλ αναποτελεσματικό. Οι πόλεις είναι ζωντανοί οργανισμοί, αλλάζουν πλέον γρήγορα όψεις και χαρακτήρα. Οι νέοι άνθρωποι αποζητούν περισσότερο την εμπειρία και λιγότερο την μονιμότητα, οι πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης αλλάζουν τα κέντρα τους, το πρόβλημα της στέγασης μεταμορφώνει ολόκληρες γειτονιές. Οι τοπικοί άρχοντες ζουν αυτή την πραγματικότητα, την κατανοούν και μπορούν να την επηρεάσουν. Συμβαίνει συχνά στον δυτικό κόσμο. Μπορεί να συμβεί κι εδώ.
Εν τελεί το βράδυ της Κυριακής δεν θα έχει μόνο σημασία το χρώμα του πολιτικού χάρτη. Προφανώς και θα εξαχθούν τα πολιτικά συμπεράσματα, για το εάν η κυβέρνηση διατηρεί την κυριαρχία της, το εάν οι πολίτες απείχαν στις πληγείσες περιοχές ή γύρισαν την πλάτη σε αυτούς που απέτυχαν. Θα μετρήσουμε και τους υποψηφίους της αντιπολίτευσης, το εάν έχουν ακόμη ερείσματα στην κοινωνία και γείωση με τους πολίτες.
Όμως κυρίως θα φανεί το τι έχουμε διδαχθεί μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια των πολλαπλών κρίσεων και των πρόσφατων καταστροφών, το εάν έχουμε αντιληφθεί τι ζούμε και τι έρχεται και βεβαίως, το εάν έχουμε ωριμάσει μετά τα χρόνια της σπατάλης, της φιγούρας και του νεοπλουτισμού…
Διαβάστε ακόμη:
