Γιατί έσβησε το ελληνικό όνειρο στην Silicon Valley
Οι προθέσεις ήταν οι καλύτερες, τα μέλη της ομάδας επιτυχημένα και αξιόλογα αλλά ένας τομέας στον οποίο οι Έλληνες έχουμε ταμπεραμέντο.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι Έλληνες της Κοιλάδας του πυριτίου, εκείνης της περιοχής νότια του Κόλπου του Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ με πρωτεύουσα το Σαν Χοσέ που αποτελεί το παγκόσμιο κέντρο της υψηλής τεχνολογίας, τον αποκαλούν «ο μέντορας». Ο βετεράνος επιχειρηματίας Δρ. Νίκος Αρβανιτίδης, ένας από τους πρώτους Έλληνες που έφτασαν για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Stanford το 1963 αφού πρώτα είχε πάρει το πτυχίο του ηλεκτρολόγου μηχανικού από το Πανεπιστήμιο του Seattle, είχε φέρει ως καθηγητής στην “Μέκκα της Τεχνολογίας” το 1968 την πρώτη σειρά αποφοίτων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Αλλά ακόμα και όταν άφησε τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα για να μπει στην επιχειρηματική αρένα – έχει ιδρύσει, μεταξύ άλλων, την φαρμακευτική εταιρία Sequus Pharmaceuticals που μετά το 1995 εξαγοράσθηκε, την βιοτεχνολογική Delpor η οποία αναπτύσσει νέας γενιάς φαρμακευτικά συστήματα και την Glocu Inc- είχε πάντα την πόρτα του ανοιχτή σε κάθε Έλληνα που ερχόταν με το όνειρο μιας καριέρας στις ΗΠΑ. Στην πραγματικά ενδιαφέρουσα και όχι σύντομη τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε, ο Νίκος Αρβανιτίδης παραδέχεται ότι από τις αρχές του 2010, δηλαδή μετά το ξέσπασμα της κρίσης, δεχόταν κάθε εβδομάδα 1 με 2 τηλεφωνήματα από Έλληνες που αναζητούσαν την τύχη τους στο Σαν Φρανσίσκο. Ένα αφιέρωμα που έκανε τότε η δημοσιογράφος Άννα Γριμάνη για τους Έλληνες της Κοιλάδας της Σιλικόνης για λογαριασμό του περιοδικού «Κ» της Καθημερνής, του έδωσε την έμπνευση να δημιουργήσει τo Silicon Valley Greek Seed Funding Group. Εξάλλου, και οι κλήσεις βοήθειας είχαν αρχίσει να πολλαπλασιάζονται.
Επρόκειτο για μια δεξαμενή ταλέντων. Ένα δίκτυο των Ελλήνων της Silicon Valley από ένα ευρύ φάσμα τεχνολογικής, επενδυτικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας με σκοπό την παροχή βοήθειας σε νέους Έλληνες επιχειρηματίες που επιθυμούσαν να απλώσουν τα φτερά τους στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Όμως, αυτό το φιλόδοξο εγχείρημα δεν «περπάτησε». Έμεινε ενεργό για περίπου έναν χρόνο και υπήρξε μόλις μία επένδυση, αυτή της ελληνικής startup BUGSENSE, η οποία έγινε επιτυχημένη και αργότερα εξαγοράστηκε από μια μεγαλύτερη επιχείρηση για ένα πολύ σεβαστό ποσό. Αιτία της μη επιβίωσης του SVGSFG , μια εθνική μας αδυναμία : Η μη συνεργασία και η επιμονή του καθενός στον δικό του τρόπο σκέψης.«Η βασική ιδέα πίσω από το SVGSFG ήταν να εγκαθιδρύσουμε μια ελληνική παρουσία στην Silicon Valley που θα μπορούσε να βοηθήσει τους νέους Έλληνες επιχειρηματίες να ξεκινήσουν και να χτίσουν μια επιτυχημένη εταιρεία προσφέροντάς τους έναν μικρό σπόρο χρημάτων και πάρα πολύ βοήθεια και καθοδήγηση για την πλοήγησή τους στον πολύπλοκο κόσμο των επιχειρήσεων. Η ομάδα αυτή είχε όλα τα στοιχεία που χρειάζεται κάποιος στον κόσμο των νεοφυών επιχειρήσεων» τονίζει ο κ. Αρβανιτίδης και εξηγεί: «Εμπειρία στο πως ξεκινάς μια start-up, δημιουργία ομάδας, ανάπτυξης επιχειρηματικού πλάνου, ανεύρεση ευκαιριών χρηματοδότησης, ανάπτυξη του κατάλληλου μάνατζμεντ. Μια ματιά στα βιογραφικά το αποδεικνύει εξάλλου».
Η χρηματοδότηση των προτάσεων ερχόταν από τα μέλη του SVGSFG που ήταν Έλληνες και λειτουργούσαν ως Επενδυτές-Άγγελοι ή από επενδυτές εκτός του γκρουπ που, όμως, συνδέονταν με το SVGSFG. Σε όλες τις περιπτώσεις, ένα μέλος βασικό ή μη, επέλεγε μια πρόταση από όσες υποβάλλονταν και λειτουργούσε ως Σπόνσορας και Μέντορας. Στον ένα χρόνο δράσης του SVGSG υποβλήθησαν περισσότερες από 100 προτάσεις.
Το ελληνικό κράτος απόντας
Με άλλα λόγια, η dream team που σύστησε ο κ. Αρβανιτίδης προσπάθησε να κάνει αυτό που το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να είχε κάνει εδώ και χρόνια. Την δημιουργία ενός εκκολαπτηρίου, κατά κάποιον τρόπο, νέων ταλαντούχων Ελλήνων επιχειρηματιών στην Κοιλάδα του Πυριτίου, όπως κάνουν τόσα άλλα κράτη σε στενή συνεργασία με τα εκεί προξενεία τους αλλά και ιδιωτικούς μη κερδοσκοπικούς φορείς (βλέπε Ιταλία, Ισπανία, Λουξεμβούργο, Γερμανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Νορβηγία, Ελβετία). Κάτι που το Ελληνικό Προξενείο στο Σαν Φρανσίσκο γνωρίζει καλά και έχει επισημάνει επανειλημμένως με ειδικές μελέτες του. Σήμερα, δεν υπάρχουν χρήματα για κάτι τέτοιο. Ωστόσο, την «εποχή των παχιών αγελάδων» μπορούσαν να ανευρεθούν κεφάλαια, μόνον που δεν υπήρξε μια ξεκάθαρη στρατηγική ανάπτυξης, συμφωνεί ο κ. Αρβανιτίδης. Αλλά και σε αυτή την ιδιωτική και ανιδιοτελή πρωτοβουλία των Ελλήνων της περιοχής τα πράγματα δεν πήγαν καλά.
«Βασικός λόγος που το Group δεν δούλεψε, ήταν η ανικανότητά μας να συνεργαστούμε. Η συγκέντρωση ενός αριθμού Ελλήνων με ένα σημαντικό οικονομικό ή επιτυχημένο προφίλ και η προσπάθεια να συμφωνήσουν αποτέλεσε τελικά μεγάλη πρόκληση του τύπου «αγέλης γατιών». Όσοι από εμάς κατανοούμε την κουλτούρα μας, αυτό δεν ήταν κάτι πρωτότυπο» υπογραμμίζει ο κ. Αρβανιτίδης, ο οποίος αν και μετρά 50 χρόνια στις ΗΠΑ δεν ξέκοψε ποτέ από τις ρίζες του. «Επειδή υπήρχε έδρα των επιχειρήσεών μου στην Ευρώπη ταξίδευα πολύ συχνά τόσο στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Κομοτηνή όσο και την Αθήνα. Τώρα έχω αποσυρθεί από τις επιχειρήσεις αλλά κάθε χρόνο έρχομαι στην Ελλάδα» δηλώνει.Οι Έλληνες έχουν υψηλό IQ
Ο κ. Αρβανιτίδης επισημαίνει ότι οι Έλληνες επιχειρηματίες είναι έξυπνοι με υψηλό IQ. Αλλά, όπως συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη με τις περισσότερες νεοφυείς εταιρίες, οι ιδέες που παρουσιάζουν δεν είναι πραγματικά καινοτόμες. Και φυσικά, κορυφαίο πρόβλημα είναι η έλλειψη κεφαλαίων χρηματοδότησης. «Η έλλειψη κεφαλαίων μαζί με τα υπόλοιπα το κάνει πολύ δύσκολο για τις ελληνικές και τις ευρωπαϊκές start-ups να ανταγωνιστούν τις αμερικανικές, οι οποίες είναι το λιγότερο υπερχρηματοδοτούμενες» επιμένει ο εμπνευστής του SVGSFG και διατηρεί την ελπίδα να πάρει κάποιος άλλος αυτό το εγχείρημα από εκεί που σταμάτησε για να το συνεχίσει. Κατά την γνώμη του, οι τράπεζες που έχουν συστήσει «εκκολαπτήρια» στην Ελλάδα θα μπορούσαν ίσως να συνεχίσουν ένα SVGSFG στην Silicon Valley δίνοντας άμεση πρόσβαση εκεί που όλα συμβαίνουν.
Πηγή: news247.gr
