Γιατί η Κίνα θα κυριαρχήσει στον κόσμο μετά τον κορωνοϊό
του Clay Chandler
Ο επικεφαλής του χρηματιστηρίου του Χονγκ Κονγκ, Charles Li, θυμάται τις δυσκολίες της ζωής στην Κίνα πριν αυτή ανοίξει την οικονομία της στο παγκόσμιο εμπόριο. Μεγάλωσε στη βόρεια Γκανσού, μια από τις φτωχότερες επαρχίες της χώρας, κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο Τσε Τουνγκ, και εργάστηκε σε εξέδρες πετρελαίου στη Θάλασσα Μποχάι ως έφηβος, μετά τη διακοπή των εξαγωγών πετρελαίου προς την Κίνα από τη Σοβιετική Ένωση.
Η απόφαση του Deng Xiaoping το 1979 να καλωσορίσει το εμπόριο και τις επενδύσεις από τη Δύση έβγαλε εκατοντάδες εκατομμύρια Κινέζους από τη φτώχεια – κι ο Li ήταν ένας απ’ τους. Ο ίδιος έλαβε πτυχίο νομικής από το Πανεπιστήμιο του Κολούμπια και ηγήθηκε του τμήματος για την Κίνα στις Merrill Lynch και J.P. Morgan, πριν βρεθεί στην τρέχουσα θέση του ως το υψηλότερα αμειβόμενο στέλεχος του χρηματοπιστωτικού κλάδου του Χονγκ Κονγκ. Στα δέκα χρόνια της μέχρι τώρα θητείας του ως διευθύνων σύμβουλος του χρηματιστηρίου του Χονγκ Κονγκ, ο Λι έχει υπάρξει ένας ειλικρινής υποστηρικτής της παγκοσμιοποίησης, υποστηρίζοντας τολμηρές μεταρρυθμίσεις που διευκόλυναν παγκόσμια κεφάλαια να επενδύσουν στο κινεζικό χρηματιστήριο και κινεζικές εταιρείες να εισαχθούν στο χρηματιστήριο του Χονγκ Κονγκ.
Έτσι, ήταν ένα σοκ όταν σε κουβέντα του με τον Grady McGregor κι εμένα την περασμένη εβδομάδα, ο Li είπε ότι αν η Κίνα αναγκαστεί να κλείσει ξανά τα σύνορά της, τα πράγματα θα είναι εντάξει.
«Σήμερα, αν κλείναμε και πάλι, είμαστε ήδη 100 φορές πιο πλούσιοι, 100 φορές πιο εύποροι, 100 φορές πιο επινοητικοί» απ’ ό,τι στα χρόνια του Μάο, είπε. «Δεν νομίζω ότι το κλείσιμο είναι απαραίτητα το τέλος του κόσμου για την Κίνα, αν πρέπει να προχωρήσει έτσι».
Ο Li δεν συστήνει την επιστροφή στην απομόνωση. Μας διαβεβαίωσε ότι το Πεκίνο δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό της Ουάσιγκτον υπέρ της «αποσύνδεσης» – την ιδέα ότι οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, μετά από τέσσερις δεκαετίες αυξανόμενης αλληλεξάρτησης, πρέπει τώρα να διακόψουν τις μεταξύ τους σχέσεις. «Η Κίνα δεν θέλει να αποσυνδεθεί», είπε.
Αντίθετα, φαίνεται να προτείνει ότι, σε πρακτικό επίπεδο, η αδυναμία των ΗΠΑ να συγκρατήσουν τον κορωνοϊό δεν αφήνει στην Κίνα άλλη επιλογή παρά να αναζητήσει κοινωνική και οικονομική απόσταση από τη χώρα που είναι ο πιο σημαντικός εμπορικός εταίρος της. Το πρόβλημα, είπε ο Li, είναι ότι οι δύο χώρες έχουν θεμελιωδώς διαφορετικές απόψεις ως προς το πώς θα καταπολεμήσουν τον ιό. Ο Li περιέγραψε την προσέγγιση της Κίνας ως «μηδενικής ανοχής». «Θέλουν ο ιός να εξαφανιστεί πλήρως προτού ξεκινήσουν τα πάντα». Ωστόσο, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ παροτρύνει τους Αμερικανούς να επιστρέψουν στη δουλειά τους, ενώ ο αριθμός των νέων λοιμώξεων υπερβαίνει τις 25.000 την ημέρα.
Το δίλημμα της Κίνας, είπε ο Li, είναι ότι δεν μπορεί να παραμείνει απαλλαγμένη από τον ιό «εκτός εάν ‘κλειδώσουν’ τη χώρα και δεν αφήσουν τους ξένους να μπουν».
Αυτό το δίλημμα μπορεί να υποχωρήσει καθώς άλλες οικονομίες θα φτάνουν το επίπεδο επιτυχίας της Κίνας στον περιορισμό του ιού. Το Time, σε πρόσφατο δημοσίευμά του, σημειώνει ότι οι οικονομίες στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού, οι οποίες περιόρισαν τη μετάδοση του κορωνοϊού γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά από τις οικονομίες στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, ήδη πειραματίζονται με το άνοιγμα των συνόρων τους σε επιλεγμένους ταξιδιώτες.
Το Χονγκ Κονγκ, το οποίο κατέγραψε μόνο λίγα τοπικά κρούσματα μόλυνσης τις τελευταίες εβδομάδες, έχει εισαγάγει ένα σχέδιο που επιτρέπει σε ορισμένους business ταξιδιώτες και μαθητές από την ηπειρωτική Κίνα να εισέρχονται στην πόλη χωρίς καραντίνα. Αξιωματούχοι συζητούν μέτρα για την επέκταση των ταξιδιών χωρίς καραντίνα στο κοντινό Μακάο, την πρώην πορτογαλική αποικία, η οποία δεν έχει αναφέρει νέα κρούσματα εδώ και έναν μήνα.
Η Κίνα άρχισε να δέχεται μερικούς επιχειρηματικούς ταξιδιώτες από τη Νότια Κορέα την 1η Μαΐου υπό τον όρο ότι θα εξετάζονται για τον ιό κατά την άφιξή τους και θα παραμένουν υπό εποπτεία μέχρι τη γνωστοποίηση των αποτελεσμάτων των τεστ.
Η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία συζητούν σχέδια για μια ελεύθερη ζώνη όπου θα επιτρέπονται ταξίδια χωρίς καραντίνα μεταξύ των δύο κρατών.
Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι αυτές οι ζώνες θα αυξηθούν σταδιακά και θα ενωθούν, αναδιατάσσοντας τον κόσμο σε Ζώνες Ανοσίας – όπου άνθρωποι, αγαθά και κεφάλαια θα αρχίσουν να κυκλοφορούν με σχετική ελευθερία – και Ζώνες Μόλυνσης, των οποίων οι κάτοικοι θα είναι εγκλωβισμένοι στα σύνορά τους, ανεπιθύμητοι οπουδήποτε εκτός έξω από το δικό τους κράτος.
Η Κίνα θα είναι η κυρίαρχη οικονομία στη ζώνη της ανοσίας. Αντιθέτως, ελλείψει αποτελεσματικού εμβολίου κατά του Covid-19, οι ΗΠΑ θα είναι μάλλον ο τελευταίος …παρίας της πανδημίας.
