Γιατί «καίγεται» η κυβέρνηση αν αργήσει η αξιολόγηση
Η πιστωτική ασφυξία του καλοκαιριού και η αβεβαιότητα που πάει πίσω την οικονομία.
Η χθεσινή δήλωση του Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι η αξιολόγηση πρέπει να ολοκληρωθεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα γιατί «αν φτάσει Μάιο ή Ιούνιο καήκαμε» προκάλεσε πολλά σχόλια.
Η γρήγορη και επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης, που αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται στον ορίζοντα, θα είχε ως αποτέλεσμα να αρθεί σε ένα βαθμό η πολιτική και η οικονομική αβεβαιότητα και η Ελλάδα να γυρίσει στην «κανονικότητα». Επίσης θα επέτρεπε στην ΕΚΤ να επαναφέρει το waiver για τις ελληνικές τράπεζες και να συμπεριλάβει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
Το πρόβλημα όμως είναι και πρακτικό και έχει να κάνει με τη ρευστότητα. Οι πιστωτές παίζουν ξανά με την απειλή της πιστωτικής ασφυξίας και τούτο διότι Ιούλιο, και με βάση την απλή πραγματικότητα των αριθμών, το ελληνικό κράτος θα πρέπει να πληρώσει υποχρεώσεις συνολικού ύψους 3,655 δισ. ευρώ.
Εξ αυτών τα 457 εκατομμύρια είναι δόση προς το ΔΝΤ, τα 900 εκατομμύρια είναι τόκοι και τα 2,3 δις – το μεγαλύτερο και σημαντικότερο ποσό – είναι το μοναδικό ομόλογο που πρέπει να αποπληρωθεί στην ΕΚΤ έως το τέλος του 2016.
Εν ολίγοις, σε μια χρονιά που το σύνολο των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας είναι πολύ πιο χαμηλό από πέρσι και φθάνει στα 13,7 δις ευρώ – έναντι 23,5 δις το 2015 –, ο βαρύτερος και πιο δύσκολος μήνας είναι ο Ιούλιος. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και οι δανειστές και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που προειδοποιεί ότι «εάν φθάσουμε Ιούνιο, καήκαμε…»
Για να αποτραπεί και το «κάψιμο» και η παγίδα της νέας ασφυξίας οι επιλογές είναι σκληρές και πιεστικές. Οι πληροφορίες από τις – συνήθως πιο ήπιες – Βρυξέλλες λένε ότι οι δανειστές δεν θα κάνουν πίσω σε ό,τι αφορά την απαίτηση για, στοχευμένες έστω, μειώσεις συντάξεων στο ασφαλιστικό, ενώ η δυσμενής για την Αθήνα σύμπλευση ΔΝΤ και Κομισιόν στην ανάγκη λήψης νέων μέτρων το 2016 περιορίζει ακόμη περισσότερο τα περιθώρια κινήσεων της κυβέρνησης.
Διαβάστε σχετικά:
