Γιατί ο Μητσοτάκης άνοιξε τώρα το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών
Με τη χθεσινή του συνέντευξη στην ΕΡΤ ο Πρωθυπουργός άνοιξε μόνος του το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών εξηγώντας το πλαίσιο της νομοθετικής παρέμβασης που θα φέρει η κυβέρνηση. Το έκανε για μια σειρά από λόγους:
Πρώτον, διότι για το θέμα υπήρξε ήδη μια κακοφωνία από πλευράς των βουλευτών της ΝΔ αλλά και των υπολοίπων πολιτικών κομμάτων. Για εβδομάδες τώρα σέρνεται ένα σενάριο κομματικής πειθαρχίας, ανυπακοής των βουλευτών της επαρχίας, αλλά και δεξιών αντανακλαστικών. Μια εικόνα διόλου κολακευτική για ένα κόμμα που κυριαρχεί πολιτικά εδώ και μια οκταετία και έχει κερδίσει δυο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Αυτή την κακοφωνία έπρεπε με κάποιο τρόπο ο Πρωθυπουργός να τη σταματήσει, μπαίνοντας ο ίδιος μπροστά κι εξηγώντας τις λεπτομέρειες της ρύθμισης που η κυβέρνηση προτίθεται να φέρει.
Δεύτερον, διότι ο ίδιος ο Μητσοτάκης βλέπει τον εαυτό του ως έναν φιλελεύθερο Πρωθυπουργό που έχει καταφέρει να κυριαρχήσει στο Κέντρο, υφαρπάζοντας την ατζέντα των κοινωνικών δικαιωμάτων από την Αριστερά. Από τη στιγμή που ο Κασσελάκης πρόβαλε το δικό του σχέδιο Νόμου βγαίνοντας μπροστά, έπρεπε να δοθεί μια κυβερνητική απάντηση, ώστε να μην καταφέρει η αντιπολίτευση να πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων σε αυτή τη συγκυρία.
Τρίτον, διότι η χρονική καθυστέρηση στο συγκεκριμένο ζήτημα, από τη στιγμή που ο ίδιος ο Μητσοτάκης το έχει ανοίξει στη ΔΕΘ το περασμένο Σεπτέμβριο δεν εξυπηρετεί την κυβέρνηση. Ούτε έχει νόημα να περιμένει κανείς τις ευρωεκλογές, που ούτως ή άλλως μπορεί να έχουν ένα αβέβαιο αποτέλεσμα ή να στείλουν κάποια μηνύματα διαμαρτυρίας στην κυβέρνηση, όπως συνέβη με το δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών. Η ώρα είναι τώρα ώστε το θέμα να μην σέρνεται παραπάνω.
Τέταρτον, το 2024 δεν μοιάζει με το 2000. Αναφέρομαι στο θέμα των ταυτοτήτων και στον πόλεμο που είχε ανοίξει η εκκλησία με την τότε κυβέρνηση Σημίτη. Αρχικά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δεν υιοθέτησε ποτέ την συγκρουσιακή στάση του προκατόχου του, ούτε σκοπεύει να ανοίξει θέμα στις εκκλησίες. Και, εν πάση περιπτώσει, η κοινωνία έχει αλλάξει, έχει μετακινηθεί πολιτικά και αντιμετωπίζει διαφορετικά το θέμα των ομόφυλων ζευγαριών από ό,τι πριν 20 ή 30 χρόνια.
Πέμπτον, η χώρα πρέπει να εναρμονιστεί με το νομοθετικό πλαίσιο των υπόλοιπων δυτικών χωρών και δεν κάνει τίποτε άλλο από το να υιοθετεί ρυθμίσεις που προβλέπονται στην έννομη τάξη ευρωπαϊκών κοινωνιών. Και ο ίδιος ο Μητσοτάκης σβήνει κάποιες από τις μουτζούρες που προκλήθηκαν στο διεθνές προφίλ του από την υπόθεση των υποκλοπών.
Το θέμα δεν είναι από τα λεγόμενα ζητήματα υψηλής πολιτικής για αυτό και η ντρίπλα με την απουσία κομματικής πειθαρχίας. Υπάρχει ένα κενό κοινωνικών δικαιωμάτων για μια ομάδα συμπολιτών μας όπου το κράτος οφείλει να θεραπεύσει. Η νομοθετική ρύθμιση μπορεί να περάσει με τις θετικές ψήφους της αντιπολίτευσης και η πολιτική ζωή θα συνεχιστεί κανονικά. Υπό αυτή την έννοια η επιλογή του Μητσοτάκη φαίνεται σωστή, αρκεί όλα να λειτουργήσουν όπως τα έχει υπολογίσει.
Διαβάστε ακόμη:
«Παράθυρο» για νέα μέτρα κατά της ακρίβειας αφήνει ο πρωθυπουργός
