Γιατί οι Λονδρέζοι επιμένουν στην τηλεργασία
Το Λονδίνο υστερεί σε σύγκριση με άλλες μεγάλες πόλεις όσον αφορά την παρουσία των εργαζομένων στα γραφεία, γεγονός που προκαλεί ανησυχίες για την παραγωγικότητα και την ελκυστικότητα της βρετανικής πρωτεύουσας ως επενδυτικού προορισμού. Σύμφωνα με το Centre for Cities, οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης στο Λονδίνο περνούν λίγο περισσότερο από το μισό της εργάσιμης εβδομάδας τους στο γραφείο, μια τάση που έχει αυξηθεί σε σχέση με πέρυσι. Ωστόσο, μόνο το Τορόντο αφιερώνει τόσο λίγο χρόνο στο γραφείο μεταξύ των έξι διεθνών πόλεων που εξετάστηκαν, όπως το Παρίσι, η Νέα Υόρκη, το Σίδνεϊ και η Σιγκαπούρη.
Οι συγγραφείς της έκθεσης, Ρομπ Τζόνσον και Όσκαρ Σέμλπι, υπογραμμίζουν ότι η υποτονική επιστροφή των Λονδρέζων στα γραφεία μπορεί να τοποθετήσει την πόλη σε μειονεκτική θέση ως προς την παραγωγικότητα σε σχέση με άλλες παγκόσμιες πόλεις. Η λιγότερο συχνή αλληλεπίδραση πρόσωπο με πρόσωπο μεταξύ των εργαζομένων στο κεντρικό Λονδίνο θεωρείται ότι μειώνει την παραγωγικότητα.
Η πανδημία έχει αναδιαμορφώσει το εργασιακό περιβάλλον, με πολλούς εργαζόμενους να προτιμούν πλέον να εργάζονται από το σπίτι, παρά το γεγονός ότι είχαν αναγκαστεί να το κάνουν κατά τη διάρκεια των lockdown. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία αντιμετωπίζει απεργίες από το προσωπικό της, αφού τους ζητήθηκε να εργάζονται τουλάχιστον δύο ημέρες την εβδομάδα στο γραφείο, με τα συνδικάτα να υποστηρίζουν ότι η εργασία από το σπίτι δεν επηρέασε αρνητικά την παραγωγικότητα.
Ο πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ πιστεύει ότι μπορεί να ανατρέψει τη μακροχρόνια αδύναμη αύξηση της παραγωγικότητας, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις που βοήθησαν το Εργατικό Κόμμα του να κερδίσει την εξουσία τον Ιούλιο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, το Παρίσι βρίσκεται στην κορυφή της κατάταξης με μέσο όρο 3,5 ημέρες την εβδομάδα παρουσίας στο γραφείο, ακολουθούμενο από τη Σιγκαπούρη με 3,2 και τη Νέα Υόρκη με 3,1 ημέρες. Στο Λονδίνο, οι εργαζόμενοι στο κεντρικό τμήμα της πόλης πηγαίνουν στο γραφείο κατά μέσο όρο μόνο 2,7 ημέρες την εβδομάδα, με τους νεότερους εργαζόμενους ηλικίας 18-24 ετών να είναι πιο πιθανό να πηγαίνουν στο γραφείο από τους μεγαλύτερους συναδέλφους τους.
Το κόστος και η διάρκεια της μετακίνησης εξηγούν γιατί περισσότεροι εργαζόμενοι στο Λονδίνο προτιμούν να εργάζονται από το σπίτι. Περισσότερο από το 40% των εργαζομένων στην πόλη ανέφεραν τη μείωση του κόστους μετακίνησης ως πλεονέκτημα της τηλεργασίας, σε σύγκριση με τον μέσο όρο 34% στις άλλες πόλεις. Η εξοικονόμηση χρόνου από τη μη μετακίνηση ήταν επίσης ένα σημαντικό πλεονέκτημα για τους εργαζομένους.
Το Centre for Cities προτείνει την αυστηροποίηση των κανόνων επιστροφής στα γραφεία σε όλες τις μεγάλες πόλεις, σημειώνοντας ότι λιγότερο από το 10% των εργαζομένων δήλωσαν ότι θα παραιτούνταν εάν αναγκάζονταν να επιστρέψουν στο γραφείο, ενώ οι περισσότεροι αναγνωρίζουν τα οφέλη της φυσικής παρουσίας.
Στο Λονδίνο, προτείνεται η μείωση του κόστους μετακίνησης, η αύξηση της παρουσίας στο γραφείο στον δημόσιο τομέα και η μέτρηση του αντίκτυπου της υβριδικής εργασίας στην παραγωγικότητα σε εθνικό επίπεδο. Η έκθεση υπογραμμίζει ότι η πορεία του Λονδίνου προκαλεί ανησυχίες λόγω των πιθανών αρνητικών επιπτώσεων στην παραγωγικότητα από τη μείωση της φυσικής παρουσίας στα γραφεία σε σχέση με τα προ της πανδημίας επίπεδα.
