Γιατί τα ομόλογα μπορεί να είναι πλέον πιο επικίνδυνη επένδυση από τις μετοχές

Οι μετοχές είθισται να ενέχουν μεγαλύτερο επιχειρηματικό ρίσκο από τα ομόλογα – πράγματι, αυτό είναι κάτι το οποίο γνωρίζουν άπαντες. Όμως, οι μέχρι πρότινος βεβαιότητες, από ό,τι φαίνεται, τείνουν να εκλείψουν… Ως τώρα οι μακροπρόθεσμοι τίτλοι χρέους του αμερικανικού Δημοσίου υποαπέδιδαν έναντι των μετοχών της Wall Street. 

Για παράδειγμα, ΕTF της Vanguard, που αποτελεί καλάθι μακροπρόθεσμων ομολόγων, σημειώνει απώλειες 30% σε ετήσια βάση, έναντι απόδοσης 23% που κατέγραψε ο δείκτης βαρόμετρο του αμερικανικού χρηματιστηρίου S&P 500.

Είναι η φετινή επίδοση η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα; Ή μπορεί η συμβατική σοφία για τα ομόλογα να είναι μια περίπτωση που εμπίπτει σε αυτό που έλεγε ο πατέρας της αντίθετης ανάλυσης Humphrey O’Neill στους πελάτες του: «Όταν όλοι σκέφτονται το ίδιο, είναι πιθανό όλοι να κάνουν λάθος». 

Ένα στοιχείο ενδεικτικό του ότι τα ομόλογα μπορεί να είναι πιο επικίνδυνα από τις μετοχές αποτυπώνεται σε πρόσφατη έρευνα του ιδρυτή και διευθύνοντος συμβούλου της FactorResearch στο Λονδίνο, Nicholas Rabener. Υπολόγισε τη μεγαλύτερη σωρευτική πτώση από τα ιστορικά υψηλά, προσαρμοσμένη στον πληθωρισμό, από το 1928 για καθεμία από διάφορες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων. Το αμερικανικό δεκαετές είχε τη χειρότερη επίδοση, στο 61%. Ο S&P 500, αντίθετα, κυμαίνεται στο 52%.

Η έρευνα του Rabener θα ήταν κρίσιμης σημασίας ανά πάσα στιγμή, αλλά ειδικά υπό το φως των νέων στοιχείων για τον πληθωρισμό, τα οποία ήταν χειρότερα του αναμενομένου, οι αποδόσεις των ομολόγων, ανεξαρτήτως λήξης, αυξήθηκαν, γεγονός το οποίο μεταφράστηκε σε sell off. Ο S&P 500, αντίθετα, σημείωσε ράλι.

Αρνητικές πραγματικές αποδόσεις για μακρές περιόδους

Η στατιστική του Rabener δεν είναι η μοναδική που υποδηλώνει ότι τα ομόλογα μπορεί να είναι πιο επικίνδυνα από ό,τι πιστεύουμε οι περισσότεροι από εμάς, τόσο σε απόλυτους όρους όσο και σε σχέση με τις μετοχές.

Ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να προσεχθεί είναι το πόσο καιρό οι διάφορες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων παρέμειναν σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, σε όρους προσαρμοσμένους στον πληθωρισμό. Σύμφωνα με το Global Investment Returns Yearbook της Credit Suisse, τα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ χρειάστηκαν το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να ανακάμψουν, περί τα 57 χρόνια.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της επετηρίδας (Elroy Dimson, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, Paul Marsh, καθηγητής οικονομικών στο London Business School και Mike Staunton, διευθυντής της βάσης δεδομένων τιμών μετοχών του ιδρύματος στο Λονδίνο), τα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ παρήγαγαν ζημίες προσαρμοσμένη στον πληθωρισμό μεταξύ 1924 και 1981. Για τις αμερικανικές μετοχές, αντίθετα, η μεγαλύτερη περίοδος από το 1900 κατά την οποία παρήγαγαν αρνητική πραγματική συνολική απόδοση ήταν 16 χρόνια.

Πραγματικά δεν θα έπρεπε να αποτελεί τεράστια έκπληξη το γεγονός ότι τα μακροπρόθεσμα ομόλογα έχουν μεγαλύτερη ζημιά φέτος από τον S&P 500. Έχει συμβεί στο παρελθόν. Αλλά οι bear markets έχουν έναν τρόπο να μας διδάξουν την ιστορία που παραβλέπουμε. Όπως το θέτει ο Rabener, «οι επενδυτές πρέπει να αλλάξουν γρήγορα την αντίληψή τους για τα ομόλογα».