Γνωστική ποικιλομορφία: ένα σημαντικό εργαλείο προσλήψεων
της Anne Fisher
Τα τελευταία χρόνια, οι εταιρείες εστιάζουν στην πρόσληψη υποψηφίων όχι τόσο με βάση συγκεκριμένες δεξιότητες (αυτές διδάσκονται) αλλά με βάση χαρακτηριστικά όπως οι αξίες, το υπόβαθρο, ή ακόμα και η προσωπική χημεία με τον διευθυντή προσλήψεων.
Το πρόβλημα; Η υπερβολική έμφαση στη συμβατότητα της κουλτούρας του υποψηφίου με την κουλτούρα της επιχείρησης μπορεί να οδηγήσει σε ένα εργατικό δυναμικό όπου όλοι σκέφτονται περίπου με τον ίδιο τρόπο. Μακροπρόθεσμα, αυτό μπορεί δυνητικά να παρεμποδίσει την καινοτομία και την ανάπτυξη.
Όσο για την ποικιλομορφία, που τόσο πολύ επιδιώκουν μέσω των προσλήψεών τους οι επιχειρήσεις, προσοχή: η ποικιλομορφία ως προς το φύλο, τη φυλή ή την εθνικότητα δεν μεταφράζεται σε ποικιλομορφία σκέψης (ή γνωστική ποικιλομορφία).
Στο νέο του βιβλίο, Driving Innovation from Within: A Guide for Internal Entrepreneurs, ο Kaihan Krippendorff περιγράφει τέσσερα διαφορετικά στυλ σκέψης που συμβάλλουν στη γνωστική ποικιλομορφία. Πρώην σύμβουλος στη McKinsey, ο Krippendorf είναι τώρα επικεφαλής της εταιρείας αναπτυξιακής στρατηγικής Outthinker, με πελάτες όπως οι Pfizer, CVS Health και Viacon. Τα τέσσερα βασικά στυλ σκέψης είναι η φαντασία, η ανατομή, η επέκταση, και η ανάλυση.
Ο Krippendorff προτείνει να ετοιμάζετε ερωτήσεις για τις συνεντεύξεις που θα σας επιτρέπουν να κατανοείτε «πώς προσεγγίζει κάποιος την επίλυση προβλημάτων», όπως λέει. «Δώστε σενάρια, πραγματικά ή υποθετικά, και ζητήστε να σας πουν τι σκέφτονται γι’ αυτά». Ο στόχος είναι να προσδιορίσετε ποιο από τα τέσσερα βασικά γνωστικά στυλ προκύπτει πιο αυθόρμητα. Το άτομο:
- Έχει την ικανότητα να σκέφτεται μακροπρόθεσμα και να βλέπει τη μεγάλη εικόνα;
- Έχει την τάση να διαιρεί το πρόβλημα σε μικρότερα προβλήματα, και να επιλύει το καθένα απ’ αυτά με τη σειρά;
- Έχει ταλέντο στο να βρίσκει δημιουργικές λύσεις κάνοντας brainstorming;
- Ή επιλέγει μεταξύ των διαθέσιμων εναλλακτικών, εξηγώντας επακριβώς το γιατί;
Κανένα από αυτά τα είδη σκέψης δεν είναι εγγενώς καλύτερο από τα άλλα, και όλοι μας διαθέτουμε λίγο απ’ όλα. Όμως, εάν αποκτήσετε σαφή εικόνα του τρόπου με τον οποίο κάποιος προσεγγίζει ένα καθήκον, θα μπορείτε να κρίνετε κατά πόσο ταιριάζει αυτός ο υποψήφιος με μια συγκεκριμένη θέση εργασίας. Μια ομάδα που είναι ήδη γεμάτη δημιουργικούς στοχαστές μάλλον χρειάζεται κάποιον που λειτουργεί πιο αναλυτικά, για παράδειγμα.
Σε κάθε περίπτωση, η έμφαση στη γνωστική ποικιλομορφία βάζει επιπλέον απαιτήσεις στους διευθυντές. Για να μπορείς να καλωσορίσεις μια ποικιλία προσεγγίσεων και τρόπων σκέψης, θα πρέπει να ανέχεσαι τη διαφωνία, να ενδιαφέρεσαι για μη καθιερωμένες ιδέες, και να επιλύεις την όποια σύγκρουση προκύπτει – παραμένοντας εστιασμένος σε συγκεκριμένους επιχειρηματικούς στόχους. Αξίζει τον κόπο, όμως, εφόσον ένα τέτοιο περιβάλλον είναι απαραίτητο για την καινοτομία.
