H μπάλα είναι τώρα στο γήπεδο των Γερμανών

Της Βίκυς Σαμαρά

«Η μπάλα είναι στρογγυλή. Το παιχνίδι διαρκεί 90 λεπτά. Όλα τα άλλα είναι απλώς θεωρίες». Η διάσημη γερμανική ρήση περί ποδοσφαίρου, μία φιλοσοφική θεωρία για τη ζωή στην πραγματικότητα, μοιάζει να ταιριάζει και στη διαπραγμάτευση που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η μπάλα περνά πλέον στη Γερμανία, τον απόλυτο πολιτικό και οικονομικό κυρίαρχο μέχρι στιγμής, που μοιάζει να αντιμετωπίζει την Ελλάδα με τον εκνευρισμό του πρωταθλητή, τον οποίο ξαφνικά προκαλεί ο σύνδεσμος μίας ξεχασμένης επαρχιακής πόλης.

Παραφράζοντας έτερη ρήση περί μπάλας, η διαπραγμάτευση έχει αποδειχθεί στο παρελθόν ένα παιχνίδι στο οποίο παίζουν κυβέρνηση με τρόικα και στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί. Ας ελπίσουμε για το καλό όλων μας, εν προκειμένω να ισχύσει η πρώτη και όχι η δεύτερη.

Διότι πέραν από όσους έχουν βγάλει τα χρήματα τους στο εξωτερικό ή συναρτούν την πολιτική/επαγγελματική ύπαρξη τους με την αποτυχία της διαπραγμάτευσης, οι υπόλοιποι (των νεοδημοκρατών συμπεριλαμβανομένων) δεν είμαστε τόσο παρανοϊκοί ώστε να θέλουμε να πληρώσουμε το κόστος μίας ήττας.

Πάντως γκολ από τα αποδυτήρια δεν έχουμε φάει ακόμη, όπως φοβόμασταν. Το Grexit υπάρχει ως απειλή στο τραπέζι, αλλά ποιος την κραδαίνει εν τέλει; Τα δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου παρόλη την ανησυχία που αποπνέουν, καταγράφουν ένα κλίμα διάθεσης προς μία συμβιβαστική συμφωνία και ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει πλέον και τι γράφει ο γερμανικός τύπος.

Οι δηλώσεις της γερμανικής κυβέρνησης (που είναι και αυτή η οποία παίρνει τις αποφάσεις και όχι τα ΜΜΕ) είναι σαφώς αυστηρές και φυσικά τα πράγματα δεν είναι εύκολα, ούτε το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο μέχρι το σφύριγμα της λήξης, όσο κι αν βιαζόμαστε σαν παθιασμένοι θεατές να πανηγυρίσουμε ή να θρηνήσουμε. Στο τέλος άλλωστε -όπως και στο ποδόσφαιρο- δε θα έχει σημασία ποιος έπαιξε καλύτερα, αλλά ποιος πήρε το ματς και αυτό είναι κάτι που καταλαβαίνει ακόμη και όποιος δεν ξέρει από μπάλα. Και κάτι που πρέπει να θυμάται και η κυβέρνηση.

Ο γερμανικός τύπος πάντως μπορεί να καταγράφει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης Μέρκελ, καταγράφει όμως και άλλα σημάδια. Η Zeit σε άρθρο με τίτλο «Οι Έλληνες ιδρύουν μόλις τώρα την Ευρώπη» ξεκαθαρίζει μεν ότι κούρεμα χρέους δεν πρόκειται να υπάρξει, καταλήγει όμως πως μία διευθέτηση του ζητήματος και αλλαγή πολιτικής πλεύσης είναι απαραίτητη και αναπόφευκτη και παρομοιάζει την τακτική Τσίπρα με μία βασική αρχή του ψυχρού πολέμου: Ο αντίπαλος σου πρέπει να πιστέψει ότι είσαι αρκετά τρελός και ικανός να ρίξεις την ατομική βόμβα που κρατάς, εν προκειμένω το Grexit.

Είναι από την πλευρά της η Μέρκελ εξίσου αποφασισμένη να αφήσει το Σόιμπλε να χρησιμοποιήσει το όπλο αυτό, που ενέχει το ρίσκο να πεθάνει και αυτός που το χρησιμοποίησε ίσως όχι από την έκρηξη αλλά από τη ραδιενέργεια; Δε θα ήταν η πρώτη φορά άδικης ή αυτοκαταστροφικής πολιτικής απόφασης. Εν τω μεταξύ πάντως ακόμη και η συντηρητική Welt, που πρόσκειται στην παράταξη της κ.Μέρκελ, σημειώνει ότι η Γερμανίδα καγκελάριος μοιάζει σιγά σιγά να μένει μόνη στην υπεράσπιση της πολιτικής της λιτότητας, αν και δε δείχνει καμία διάθεση υποχώρησης.

Με εξαίρεση την Ισπανία, όπου ο Ραχόι θα κάνει τα πάντα ακόμη και ενάντια στο συμφέρον της χώρας για να μη χάσει από τους Podemos στις εκλογές του Νοεμβρίου, άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία αρχίζουν παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις να συντάσσονται με το ελληνικό αίτημα για αλλαγή πολιτικής. Όχι βέβαια και με το αίτημα για κούρεμα χρέους και πάντα με τη γενικότερη δήλωση πίστης στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων- όρος νεφελώδης, που πολύ έχει κακοποιηθεί.

Δε θα διαρρήξουν πάντως και τα ιμάτια τους για χατήρι μας, ενώ δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως όποτε η Γαλλία προσπάθησε να επιβληθεί της Γερμανίας έχασε.

Η Κομισιόν παίζει το δικό της παιχνίδι με στόχο βασικά τη διάλυση της τρόικας, αν και έχει σαφώς πεπερασμένες δυνατότητες παρέμβασης (άλλως ο “φίλος Γιούνκερ” θα είχε κάνει κάτι περισσότερο για τον Αντώνη). Και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που στην τελευταία συνεδρίαση της για την ποσοτική χαλάρωση δεν κινήθηκε ακριβώς σε γραμμή Μέρκελ, δεν αναμένεται να κάνει εύκολη τη ζωή της ελληνικής κυβέρνησης ούτε να συγκρουστεί με το Βερολίνο για το χατίρι του «ακροαριστερού» Τσίπρα, δε φαίνεται όμως και πιθανό αύριο να αφήσει τις ελληνικές τράπεζες εκτός ELA οδηγώντας ουσιαστικά σε μία άτυπη χρεοκοπία.

Οι ΗΠΑ σαφώς θέλουν την Ελλάδα εντός ευρωζώνης και εξακολουθούν να διαφωνούν με τη μονομερή γερμανική λιτότητα, αλλά αυτό δεν το είπαν την Κυριακή για πρώτη φορά. Το έχει ξανακούσει και ο κ.Σαμαράς, χωρίς να αλλάξει κάτι. Από την άλλη όμως η απόφαση να στείλουν ειδική ομάδα να βοηθήσει την Αθήνα έχει ενδιαφέρον.

Η κυβέρνηση από την πλευρά της μοιάζει να ενδιαφέρεται μόνο για το αποτέλεσμα, έστω και εάν αυτό κριθεί από ένα «χέρι του θεού».

Το περίφημο κούρεμα ή διαγραφή χρέους φαίνεται πως ήταν η μαξιμαλιστική απαίτηση που η ελληνική πλευρά έβαλε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ώστε να αποδεχθεί την απόσυρση της και την αντικατάσταση με μία ισοδύναμη λύση συν ό,τι άλλο πετύχει, κυρίως στο επίπεδο ενός αναπτυξιακού προγράμματος και χαλάρωσης των στόχων όσον αφορά στα πρωτογενή πλεονάσματα. Ας την πούμε και Θανάση την ελάφρυνση, αρκεί να γίνει, μοιάζει να λέει ο Βαρουφάκης χωρίς αντίδραση από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι στιγμής ο μόνος που καταγγέλλει κωλοτούμπα είναι η Ν.Δ, που πρέπει να ξεκαθαρίσει επιτέλους τι προτιμά: Το ΣΥΡΙΖΑ να πηγαίνει σε ρήξη ή σε μία συμβιβαστική λύση;

Ακόμη και στη Γερμανία υπάρχουν φωνές που τονίζουν ότι στο τέλος η διαγραφή χρέους ειναι και αναγκαία και αναπόφευκτη, γνωρίζουν όμως πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί τουλάχιστον όχι άμεσα. Ο Φέρντιναντ Φίχτνερ, επικεφαλής του τμήματος οικονομικών προβλέψεων και οικονομικής πολιτικής στο Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο (DIW) του Βερολίνου έχει μίλησει για αυτή την ανάγκη, όμως είχε προβλέψει ότι αυτό δε θα συμβεί, τουλάχιστον όσο οι σημερινοί πολιτικοί πρωταγωνιστές παραμένουν στο παιχνίδι. Ο λόγος είναι απλός: Δε μπορεί η Μέρκελ να δείξει ότι χαρίζεται στους “τεμπέληδες και τζαμπατζήδες Ελληνες”. Αλλά οι Έλληνες έχουν ήδη υποχωρήσει όσον αφορά στο κούρεμα, οπότε μπορεί πια να συζητηθεί μία άλλη λύση…

Ακόμη και όσον αφορά στην ύπαρξη ενός προγράμματος, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να μην έχει πρόβλημα. Άλλωστε εάν είναι υποχρεωτικό, προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία, να υπάρξει ένα πρόγραμμα το οποίο θα έχει άλλους στόχους, μέχρι κι ο Λαφαζάνης θα το ψηφίσει και με τα δύο χέρια. Αρκεί ο διάβολος να μην κρύβεται στις μεταρρυθμιστικές λεπτομέρειες. Η προηγούμενη κυβέρνηση πάντως έχει θέσει τόσο χαμηλά τον πήχυ, που ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς να αποφύγει τη χρεοκοπία και να πάρει ένα με δυο πράγματα επιπλέον σε σχέση με τους απελθόντες, σε πολιτικό επίπεδο θα έχει κερδίσει τις εντυπώσεις.

Τη μπάλα όπως είπαμε όμως την έχουν τώρα πια οι Γερμανοί. Και οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ μας. Αλλά μέχρι το σφύριγμα της λήξης ας είμαστε συγκρατημένοι είτε στον πανηγυρισμό είτε στο θρήνο.

Πηγή: news247.gr