H «μεγάλη παραίτηση» των εργαζομένων κοστίζει στις επιχειρήσεις σχεδόν 2 τρισ. δολάρια

Οι δυσαρεστημένοι εργαζόμενοι κόστισαν στις αμερικανικές εταιρείες περίπου 1,9 τρισεκατομμύρια δολάρια σε χαμένη παραγωγικότητα για το 2023 σύμφωνα με έρευνα της Gallup η οποία αποτιμά τη δυσαρέσκεια στο χώρο εργασίας.

Αυτό το εντυπωσιακό νούμερο προέρχεται από το γεγονός ότι περισσότεροι Αμερικανοί αισθάνονται αποστασιοποιημένοι από τους εργοδότες τους μετά την πανδημία του κορονοϊού.

Η διαταραχή των τελευταίων ετών μείωσε την ικανοποίηση στον εργασιακό χώρο, με περισσότερους εργαζόμενους να δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν σαφώς τι αναμένεται από αυτούς, ένα σύμπτωμα που μειώνει τη δέσμευση τους στην επιχείρηση.

Το διακύβευμα είναι υψηλό για τις εταιρείες, διότι ένα αφοσιωμένο εργατικό δυναμικό αυξάνει την παραγωγικότητα και αυτό συμβάλλει στην αύξηση των πωλήσεων και των κερδών. Η καλύτερη σύνδεση με το προσωπικό αυξάνει επίσης τη διατήρηση των εργαζομένων, υπογραμμίζει το Bloomberg.

Τι μέτρα πρέπει να λάβουν οι επιχειρήσεις

Το να έχει κανείς εργαζόμενους με κίνητρα συνδέεται με «πολλά διαφορετικά αποτελέσματα που είναι σημαντικά για τους οργανισμούς», δήλωσε ο Τζιμ Χάρτερ, επικεφαλής επιστήμονας για την πρακτική της Gallup στον εργασιακό χώρο.

Μόνο το ένα τρίτο των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι είναι αφοσιωμένοι στη δουλειά τους, ενώ οι μισοί καταβάλλουν ελάχιστη προσπάθεια, φαινόμενο που έχει ονομαστεί «σιωπηλή παραίτηση».

Η Gallup υπολόγισε το κόστος της μειωμένης παραγωγικότητας εκτιμώντας την επίπτωση που έχει σε δολάρια η απροθυμία ενός εργαζομένου και στη συνέχεια προεκτείνοντας την επίπτωση αυτή για τον εργαζόμενο πληθυσμό. Το συνολικό πλήγμα στην παγκόσμια οικονομία εκτιμάται σε 8,8 τρισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με την εταιρεία.

Από την πλευρά του, ο Χάρτερ υποστηρίζει πως εργαζόμενοι θέλουν «να αισθάνονται ότι αυτό που κάνουν στη δουλειά τους συνδέεται με κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό τους».

Ο ίδιος προτείνει ατομικές εβδομαδιαίες συναντήσεις και καθοδήγηση σχετικά με τον τρόπο συνεργασίας με τους συναδέλφους τους. Όταν οι εργαζόμενοι ενημερώνονται για το πώς να συνεργάζονται μεταξύ τους, η σαφήνεια των ρόλων αυξήθηκε σε περίπου 80% από λιγότερο από 50%. Αυτού του είδους η στρατηγική είναι ιδιαίτερα απαραίτητη για τους νεότερους εργαζόμενους, επειδή είναι πολύ πιο πιθανό να αλλάξουν δουλειά σε αναζήτηση μιας πιο ικανοποιητικής ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

«Υπάρχει σίγουρα μια προσδοκία μεταξύ του νέου εργατικού δυναμικού να έχει περισσότερο έναν τύπο προπονητή-διευθυντή που πραγματικά σκέφτεται την ανάπτυξή τους.Απαιτούν η εργασία να βελτιώνει τη ζωή τους και όχι απλώς να είναι κάτι ξεχωριστό» συμπλήρωσε ο Χάρτερ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Futurescapes: Πόσο πραγματικά μας απειλεί η κλιματική κρίση;
• KPMG για αυτοκινητοβιομηχανία: Κάμψη στην αισιοδοξία, οι κατασκευαστές αναμένουν βραδύτερη ανάπτυξη