H xώρα στην οποία οι «ψηφιακοί νομάδες» θα μπορούν να εργάζονται χωρίς να καταβάλλουν φόρους

του Nicholas Gordon

Καθώς εταιρείες όπως η Airbnb υιοθετούν ένα μοντέλο «εργασίας από παντού», οι μελλοντικοί «ψηφιακοί νομάδες» πρέπει να σκεφτούν πού θέλουν να εγκατασταθούν. Ίσως στους ηλιόλουστους αμπελώνες της Τοσκάνης; Ή στους λαμπερούς ουρανοξύστες του Ντουμπάι; Ή μήπως στις αμμώδεις τροπικές παραλίες του Μπαλί;

Οι απομακρυσμένοι εργαζόμενοι που ελπίζουν να συνδεθούν από τις παραθαλάσσιες βίλες που βρίσκονται στις ακτές του ινδονησιακού νησιού μπορεί σύντομα να έχουν την ευκαιρία να το κάνουν, καθώς ο υπουργός Τουρισμού της Ινδονησίας Sandiaga Uno δήλωσε στο Bloomberg τη Δευτέρα ότι η χώρα αναπτύσσει μια νέα βίζα «ψηφιακού νομάδα» για να προσελκύσει επισκέπτες με υψηλότερες δαπάνες.

«Στο παρελθόν, τα ‘τρία ζητούμενα’ ήταν ο ήλιος, η θάλασσα και η άμμος. Εμείς τα μετατρέψαμε σε ηρεμία, πνευματικότητα και βιωσιμότητα», ανέφερε ο Uno. Η βίζα «ψηφιακού νομάδα» της Ινδονησίας θα ισχύει για πέντε χρόνια και η Ινδονησία δεν θα φορολογεί το εισόδημα που θα λαμβάνει από το εξωτερικό. Ο Uno υποσχέθηκε επίσης ταχύτερες εγκρίσεις θεωρήσεων και μεγαλύτερη συχνότητα πτήσεων στο μεσοδιάστημα.

Το Μπαλί είναι ήδη ένας δημοφιλής – και κατά καιρούς αμφιλεγόμενος – προορισμός για τους ψηφιακούς νομάδες, χάρη στο τροπικό κλίμα και το χαμηλό κόστος ζωής του. Αλλά οι ψηφιακοί νομάδες με έδρα το Μπαλί λειτουργούν στην καλύτερη περίπτωση σε μια νομική γκρίζα ζώνη.

Επί του παρόντος, οι επισκέπτες μπορούν είτε να λάβουν τουριστική βίζα για μέγιστο χρονικό διάστημα 60 ημερών είτε να αναμετρηθούν με πολυάριθμα νομικά στεγανά για μια εξάμηνη προσωρινή άδεια εργασίας. Όμως, όποιος μένει στην Ινδονησία για περισσότερο από 183 ημέρες ενός ολόκληρου έτους γίνεται αυτόματα φορολογικός κάτοικος της χώρας – πράγμα που σημαίνει ότι το εισόδημα από το εξωτερικό υπόκειται στους φορολογικούς συντελεστές της Ινδονησίας.

Η ανώτατη φορολογική κλίμακα της Ινδονησίας είναι ένας φορολογικός συντελεστής 35% για εισοδήματα άνω των 350.000 δολαρίων περίπου. Αν και αυτός ο φορολογικός συντελεστής είναι χαμηλότερος από χώρες όπως οι ΗΠΑ (οι οποίες έχουν φορολογικό συντελεστή 35% για εισόδημα μεταξύ 215.950 και 539.900 δολαρίων) και το Ηνωμένο Βασίλειο (το οποίο χρεώνει συντελεστή 45% για εισοδήματα μετά το όριο των 187.000 δολαρίων), εξακολουθεί να είναι υψηλότερος από άλλους πιθανούς κόμβους ψηφιακών νομάδων. Το Ντουμπάι, το οποίο προσφέρει τη δική του μονοετή ανανεώσιμη βίζα «ψηφιακού νομάδα», δεν χρεώνει καθόλου φόρο εισοδήματος, ανεξάρτητα από τον τύπο της βίζας.

Μια ινδονησιακή βίζα «ψηφιακού νομάδα» θα νομιμοποιούσε αυτό που ήδη κάνουν οι απομακρυσμένοι εργαζόμενοι στο Μπαλί, χωρίς να απαιτείται να παρατείνουν τη βίζα τους κάθε λίγους μήνες, και αφαιρώντας τον κίνδυνο γρήγορης απέλασης για παραβίαση των κανόνων. Και μια φορολογική απαλλαγή για τα εισοδήματα από το εξωτερικό θα μείωνε τη φορολογική επιβάρυνση των απομακρυσμένων εργαζομένων με έδρα την Ινδονησία, μειώνοντας τον κίνδυνο διπλής φορολόγησης.

Η βίζα ψηφιακού νομάδα της Ινδονησίας θα είναι επίσης μεγαλύτερη από κάθε άλλη βίζα «ψηφιακού νομάδα» που διατίθεται σήμερα, σε 33 χώρες, μεταξύ των οποίων η Γερμανία, το Μεξικό, τα Μπαρμπάντος και η Εσθονία. Τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο καθηγητής του Harvard Business School, Raj Choudhury, δείχνουν ότι οι περισσότερες θεωρήσεις «ψηφιακού νομάδα» προσφέρουν διαμονή ενός έως δύο ετών, με την πιο γενναιόδωρη να προσφέρει τετραετή διαμονή. Τα περισσότερα επίσημα προγράμματα θεωρήσεων ψηφιακών νομάδων απαλλάσσουν τους κατόχους θεωρήσεων από τον τοπικό φόρο εισοδήματος.

Η Ινδονησία ίσως προσπαθεί να απομακρυνθεί από εκείνο το είδος του τουρισμού που την χαρακτήριζε πριν από την πανδημία, καθώς ο κλάδος αντιμετωπίζει μια δύσκολη ανάκαμψη μετά την πανδημία. Αντί να προσπαθήσει να φτάσει στα επίπεδα τουρισμού της Ινδονησίας πριν από τον COVID, η χώρα «προσπαθεί να στοχεύσει σε 3 έως 4 εκατομμύρια επισκέπτες με μεγαλύτερη διάρκεια παραμονής και ποιοτικότερες δαπάνες», δήλωσε ο Uno στο Bloomberg.

Η Ινδονησία, μαζί με την υπόλοιπη Νοτιοανατολική Ασία, προσπαθεί να αναζωογονήσει τον τουριστικό της κλάδο μετά από χρόνια ταξιδιωτικών περιορισμών που ελαχιστοποίησαν τον αριθμό των επισκεπτών στα τουριστικά hotspots. Νωρίτερα φέτος, η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης εκτίμησε ότι 9 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν άνεργοι ως αποτέλεσμα της πανδημίας, εν μέρει λόγω της απώλειας θέσεων εργασίας στον κλάδο της φιλοξενίας και του τουρισμού.

Οι χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας απέσυραν τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς νωρίτερα φέτος σε μια προσπάθεια να κερδίσουν πίσω τους διεθνείς επισκέπτες. Οι εμβολιασμένοι ταξιδιώτες μπορούν να επισκέπτονται την Ινδονησία χωρίς καραντίνα, αρκεί να παρουσιάσουν αρνητικό αποτέλεσμα της εξέτασης PCR 48 ώρες πριν από την αναχώρηση.

Ωστόσο, η ταχεία ανάκαμψη μπορεί να είναι δύσκολη. Δύο σημαντικές πηγές τουριστών – η Κίνα και η Ρωσία – εξακολουθούν να είναι αποκλεισμένες. Οι Κινέζοι επισκέπτες είναι απίθανο να ταξιδέψουν στο εξωτερικό όσο το Πεκίνο διατηρεί την καραντίνα εισόδου για τις διεθνείς αφίξεις – συμπεριλαμβανομένων των Κινέζων τουριστών που επιστρέφουν στην πατρίδα τους. Οι Ρώσοι τουρίστες έχουν επίσης εγκλωβιστεί στα σπίτια τους, καθώς οι διεθνείς πτήσεις περιορίζονται λόγω των κυρώσεων και του κλειστού εναέριου χώρου, και τα οικονομικά εμπόδια εμποδίζουν τους Ρώσους να πληρώσουν για οτιδήποτε στο εξωτερικό.

Ο αριθμός των τουριστών της Ινδονησίας αυξήθηκε κατά 500% τον Απρίλιο και έφτασε τις 111.000, ένας αριθμός ρεκόρ μετά την πανδημία – αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλότερος από τον μέσο όρο των 1,3 εκατομμυρίων επισκεπτών που είχε κάθε μήνα το 2019.