Hotel Experience: Η πρώτη διεθνούς αίγλης διοργάνωση που διερευνά το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας
Ξεπέρασε τις προσδοκίες η διοργάνωση του ετήσιου συνεδρίου-έκθεσης Hotel Experience που πραγματοποιήθηκε 5-6 Οκτωβρίου 2024 στο Ωδείο Αθηνών, με τη συμμετοχή παγκόσμιων ηγετών στο χώρο της Αρχιτεκτονικής και της Φιλοξενίας και επιχειρηματιών του Τουρισμού.
Πάνω από 4.000 άτομα βρέθηκαν στο Ωδείο Αθηνών για το Hotel Experience και περισσότεροι από 3.000 συμμετέχοντες από Ευρώπη και ΗΠΑ, το παρακολούθησαν σε απευθείας σύνδεση διαδικτυακά.
Η μοναδική στην χώρα μας και η μεγαλύτερη συνάντηση για τις προοπτικές και τις δυνατότητες που ανοίγονται στο εξελισσόμενο τουριστικό τοπίο της Ελλάδας και της Ευρώπης με 70 ομιλητές -διακεκριμένοι αρχιτέκτονες, επιχειρηματίες της Φιλοξενίας, επενδυτές, κοινωνικοί επιστήμονες και θεσμικοί εκπρόσωποι από την Ελλάδα και το εξωτερικό- συγκέντρωσε το ενδιαφέρον Ελλήνων και ξένων επισκεπτών.
Εστιάζοντας στην αρχιτεκτονική ως ενοποιητικό θέμα, αναλύθηκαν οι οικονομικές, κοινωνικές και διαστάσεις της ανάπτυξης, μέσα από τις τάσεις που βελτιώνουν τη διαμονή των επισκεπτών.
Στο επίκεντρο είναι η εμπειρία του ταξιδιώτη στο ξενοδοχείο ως μέρος ενός συναρπαστικού ταξιδιού, βαθιά συνδεδεμένο με τον τοπικό πολιτισμό, εμπλουτισμένο με τεχνολογία αιχμής και με δέσμευση στη βιωσιμότητα. Κάθε λεπτομέρεια στο ξενοδοχείο, συμβάλλει στην ατμόσφαιρα και την ποιότητα της προσφερόμενης υπηρεσίας.
Hotel Experience: Τάσεις και προτάσεις για το μέλλον
Η ανάγκη “επιστροφής στις ρίζες” γίνεται αντιληπτή και εκφράζεται με ποικίλους διαφορετικούς τρόπους και στα ταξίδια, όπως υπογράμμισαν αρκετοί ομιλητές στο Hotel Experience.
Η συνέχεια της σχέσης των ανθρώπων με τη γη και την πρωτογενή παραγωγή στην ελληνική ύπαιθρο είναι αναγκαία, ώστε να συνεχίσει κάθε τόπος να έχει τη μοναδική ταυτότητα του, που δεν μπορεί να κλαπεί ή να αντιγραφεί, επισημάνθηκε στο πάνελ για την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά ( Ήβη Νανοπούλου, Βίλλυ Φωτοπούλου, Δρ. ιωάννης Σπιλάνης, Τάσος Τέλλογλου.
Ένα σημείο/ μουσείο storytelling που είναι ο αφηγητής της ιστορίας και του πολιτισμού -από το παρελθόν μέχρι σήμερα- μπορεί να συνδέσει τους επισκέπτες με τον προορισμό δίνοντας μια μοναδική αίσθηση του τόπου.
Την ίδια στιγμή, όπως προτείνει ο Δρ Στάθης Καλύβας, η Ελλάδα, ως market maker θα πρέπει, με αυτοπεποίθηση, να επιδιώξει μία μονοπωλιακή θέση, για μεγάλα, μακροπρόθεσμα κέρδη στον τουρισμό και όφελος για όλη την κοινωνία.
Ένα από τα εργαλεία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν είναι οι εκπαιδευτικές καμπάνιες για το εσωτερικό μας κοινό στην Ελλάδα.
Με την αύξηση του τουρισμού να είναι δεδομένη, η διαχείριση, σημειώνει ο Γιάννης Τσάκαλος, θα πρέπει να γίνει κατά τρόπο που συνδέει το στόχο το συντονισμό και έλεγχο των ροών στη χώρα με την τάση του experimental travel, που προβλέπεται να ξεπεράσει το ένα τρισεκατομμύριο δολάρια μέχρι το 2025.
Το wellness είναι η αδιαμφισβήτητη τάση, η οποία έρχεται να επηρεάσει όχι μόνο το χώρο, αλλά το σύνολο των operations, αγγίζοντας και HR θέματα.
Ως προς την εφαρμογή του και την εμπειρία των επισκεπτών, είναι σαφές πως η ευεξία κάνει καλό στο εκάστοτε segment των επισκεπτών (Νίκος Κουρεμένος, Kent Richards, Andrew Gibson, Αλέξανδρος Αγγελόπουλος, Ρία Βογιατζή, Γιάννης Μαρκογιάννης, Δημήτρης Δάιος ), με άξονες την κοινότητα, την κίνηση του σώματος και την τροφή ψυχής και σώματος.
Οι αρχιτέκτονες αποκτούν μία κοσμοπολίτικη και διεθνή θεώρηση με ποικίλους τρόπους. Ενδεικτικά, δουλεύοντας σε υβριδικά έργα του πρωτογενούς και του τριτογενούς τομέα (γραφείο OOAK) με έμφαση στην ελάχιστη κάλυψη της διαθέσιμης γης.
Επίσης αναπτύσσουν έργα στο εξωτερικό, αξιοποιώντας τη σχέση με τους ξένους πελάτες σε έργα που δουλεύουν στην Ελλάδα, την επικοινωνία, την αριστεία στην εσωτερική λειτουργία των γραφείων και τον κοσμοπολιτισμό των Ελλήνων (γραφείο Urban Soul Project).
Το πάνελ σχετικά με την κλίμακα, ανέδειξε δε μία νέα πραγματικότητα. Επιχειρηματίες του εξωτερικού ζητούν την εφαρμογή του “ελληνικού στυλ” – κυρίως κυκλαδίτικου, σε έργα εκτός Ελλάδας.
Οι Έλληνες αρχιτέκτονες έχουν ξεκινήσει σε επίπεδο γραφείων τη διερεύνησή του και αναζητούν τα κριτήρια (Aude Mazelin, Μαρίνα Καραμαλή, Ουρανία Πικραμένου, Σωτήρης Ανυφαντής, Αλεξάνδρα Νταλιάνη).
Νέοι ξενοδόχοι με καταγωγή και γνώση του τόπου, εμπειρία στη φιλοξενία και διάθεση για continuous learning δημιουργούν τις νέες τοποθετήσεις υπαρχόντων ή καινούργιων ξενοδοχείων, με γνώμονα την απάντηση στο «τι είναι ελληνικότητα;» (Έλσα Εξάρχου, Ανέστης Ανέστης) αλλά και «τοπικότητα» σε πολύ εστιασμένη κλίμακα ( Κάλια Κωνσταντινίδου).
Οι αρχιτέκτονες συμμετέχουν δυναμικά και συνεργατικά σε dream teams ειδικών, προσθέτοντας αξία στην αλυσίδα του οράματος, ενώ τα μεγάλα ξενοδοχεία γίνονται κονσεπτικά με εξαιρετικά οικονομικά αποτελέσματα (Αγάπη Σμπώκου).
Τα design ξενοδοχεία δημιουργούν “necklace of experiences” (Νίκος Καραφλός, Στρατής Μπατάγιας, Γιάννης Μπελλώνιας), περιηγήσεις δηλαδή ταξιδιωτών στην Ελλάδα με σταθμούς και σημεία αναφοράς τη διαμονή στα εν λόγω καταλύματα.
Διεθνείς προσκεκλημένοι (Adam Tihany, Double Decker, Paola Navone, Werner Aisslinger) ενίσχυσαν την εικόνα των πολυδιάστατων συνεργασιών, με παραδείγματα από το παγκόσμιο σκηνικό διαμονής όπως το ειδικά κατασκευασμένο πλοίο αποστολής luxury κρουαζιέρας Seabourn Pursuit και τα ξενοδοχεία της 25Hours Hotels του Christoph Hoffman, ο οποίος κατέδειξε τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί ένα συμπαγές όραμα σε δημιουργούς, καθένας από τους οποίους επιτελεί το έργο του με αριστεία.
Ο Chistos Passas των Zaha Hadid Architects και η Maria Vafiadis των MKV Design κατέδειξαν τις διαφορές της αρχιτεκτονικής αφήγησης σε τόπους tabula rasa (Dubai και εν δυνάμει νέοι προορισμοί στην Ελλάδα) αλλά και χώρους με ισχυρή προ υπάρχουσα ιστορία και ταυτότητα (Ελληνικά νησιά).
Η έκθεση του Hotel Experience
Η έκθεση του Hotel Experience, ήταν εμπνευσμένη από ατμόσφαιρες ξενοδοχείου που συναντάμε σε εμβληματικά κινηματογραφικά έργα, όπως το «Shining» του Stanley Kubrick (1980), το «In the mood for love» από τον Wong Kar-wai (2000) και το «Grand Budapest Hotel» του Wes Anderson (2014).
Τα εμπορικά περίπτερα μετατρέπονται σε δωμάτια ξενοδοχείου, ενώ οι υπόλοιποι χώροι της έκθεσης αναφέρονται σε χαρακτηριστικά σημεία χώρων φιλοξενίας όπως Ρεσεψιόν, Φουαγιέ, Πισίνα, Ανελκυστήρας, παραπέμποντας σε ένα ατμοσφαιρικό ξενοδοχείο με σινεφίλ αναφορές.
Βασικός στόχος της αρχιτεκτονικής και της οργάνωσης του χώρου ήταν η δημιουργία μιας πολυαισθητηριακής εμπειρίας καθώς ο επισκέπτης της έκθεσης μετατρέπεται σε επισκέπτη του ξενοδοχείου που καλείται να περιηγηθεί σε έναν ελκυστικό και μυστήριο χώρο φιλοξενίας.
Η αλληγορία του ξενοδοχείου αποτυπώνονταν μέσω σκηνικών κατασκευών, κινηματογραφικών αναφορών και του φωτισμού προσκαλώντας σε ένα απρόσμενο περιβάλλον.
Αφετηρία της έκθεσης ήταν η Ρεσεψιόν, ο χώρος υποδοχής των επισκεπτών με αντίστοιχη κινηματογραφική αναφορά που τους εισάγει απευθείας στη ντελικάτη ατμόσφαιρα του ξενοδοχείου.
Η Ρεσεψιόν, και τα δύο κλιμακοστάσια που την πλαισιώνουν, συνδέονταν με το μεγάλο lounge, στο οποίο χωροθετούνταν το κυριότερο μέρος των περιπτέρων.
Το μεγάλο lounge του φουαγιέ, ήταν ο κεντρικός χώρος της έκθεσης, σημείο συναντήσεων και καθιστικό.
Εκατέρωθεν του εκτεταμένου διαδρόμου του φουαγιέ, που καλύπτεται από μοκέτα που παραπέμπει στην κλασική ταινία «Shining», του Κιούμπρικ, διαμοιράζονταν περίπτερα – δωμάτια ξενοδοχείου.
Η ενσωμάτωση επιγραφών neon, που συχνά συναντάμε στις εισόδους κυρίως των ξενοδοχείων, δημιουργούσαν οπτικούς ορίζοντες και έδιναν ένταση στη θεατρική ατμόσφαιρα του χώρου.
Η παραγωγή και η επιμέλεια της διοργάνωσης του Hotel Experience ανήκουν στην Design Ambassador και το Archisearch του Βασίλη Μπαρτζώκα, σε συμπαραγωγή με την Aris Marinakis Architectural Editions. To art direction & experience design υπογράφει το γραφείο Flux-Office, σε production design της Design Ambassador.
