Η αγάπη δεν είναι πια αρκετή – Οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες από τον γάμο σήμερα είναι μεγαλύτερες από ποτέ

Της Hillary Hoffower

Πότε ήταν η τελευταία φορά που είχατε μια σοβαρή συζήτηση με τον ή την σύζυγό σας; Μια λεπτομερή κουβέντα σχετικά με τις προκλήσεις και τους τομείς βελτίωσής σας. Μάλλον όχι τόσο συχνά όσο έχετε με το αφεντικό σας.

«Οι άνθρωποι πάντα συζητάνε στη δουλειά, για τη δουλειά. Γίνονται διαρκώς συναντήσεις με το προσωπικό, κουβεντιάζετε τις προκλήσεις και τις ξεκαθαρίζετε», λέει στο Fortune η ψυχοθεραπεύτρια Linda Bloom, η οποία βοηθά τα ζευγάρια να δουλέψουν πάνω στους γάμους τους. «Οι άνθρωποι έχουν τη ρομαντική αντίληψη ότι ακριβώς επειδή παντρεύτηκαν ο ένας τον άλλον και αγαπιούνται, όλα υποτίθεται ότι πηγάζουν απ’ αυτό. Αυτό είναι λάθος – πρέπει να έχετε μια δομή που να υποστηρίζει την ευημερία του γάμου σας, όπως ακριβώς έχετε τη δομή που υποστηρίζει την ευημερία της επαγγελματικής σας εξέλιξης».

Πρόκειται για ένα σημαντικό σκέλος αυτού που η Bloom – η οποία μαζί με τον σύζυγό της έχει συγγράψει τέσσερα βιβλία για τον γάμο – ορίζει ως γάμο προσωπικής ανάπτυξης. Ένας τέτοιος γάμος βοηθά και τους δύο συντρόφους να θεραπευθούν από τις οικογένειες όπου γεννήθηκαν ή τις πληγές της σχέσης και να μάθουν δεξιότητες όπως η επικοινωνία, η διαχείριση συγκρούσεων, η διαπραγμάτευση και η επιδιόρθωση.

Στο βιβλίο του, Passionate Marriage, ο κλινικός ψυχολόγος David Schnarch αποκαλεί έναν τέτοιο γάμο «μηχανή ανάπτυξης ανθρώπων». Και ο Eli Finkel, καθηγητής κοινωνικής ψυχολογίας στο Northwestern University, τον αναφέρει ως γάμο της αυτοέκφρασης στο βιβλίο του The All-or-Nothing Marriage.

Σε αυτό, υποστηρίζει ότι στους σημερινούς γάμους οι σύντροφοι περιμένουν περισσότερα από ποτέ. Εκεί που κάποτε θέλαμε απλώς ασφάλεια από τον σύντροφό μας, τώρα θέλουμε να μας βοηθήσει να γίνουμε καλύτερες εκδοχές του εαυτού μας. «Ένα νέο είδος γάμου έχει εμφανιστεί, που μπορεί να προωθήσει την αυτοανακάλυψη, την αυτοεκτίμηση και την προσωπική ανάπτυξη όσο ποτέ άλλοτε», γράφει. Η αγάπη δεν είναι πια αρκετή. Όπως και στην καριέρα μας, βρισκόμαστε σε μια προσπάθεια αυτοπραγμάτωσης.

Περισσότερες προσδοκίες, περισσότερες πιέσεις

Στο βιβλίο του, ο Finkel εντοπίζει το σημείο καμπής της εξέλιξης του γάμου στη δεκαετία του 1850. Μέχρι τότε, ήταν οικονομικά συμφέρουσα η σύναψη ενός γάμου για να καλύψουν οι άνθρωποι τις ανάγκες επιβίωσής τους. Αλλά η Βιομηχανική Επανάσταση τους απελευθέρωσε από αυτό το βάρος, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να παντρεύονται από αγάπη. Όταν το κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων έφερε στο προσκήνιο τα ατομικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών στη δεκαετία του 1960, ενέπνευσε επίσης πολλές γυναίκες να αγωνιστούν για τη βελτίωση της θέσης τους μέσα στην κοινωνία ως μέρος του φεμινιστικού κινήματος του δεύτερου κύματος. Καθώς περισσότερες από αυτές έμπαιναν στο εργατικό δυναμικό, έβγαζαν τα δικά τους χρήματα και γίνονταν πιο ανεξάρτητες, άρχισαν να βλέπουν τον γάμο ως μια ευκαιρία να μάθουν περισσότερα για το ποιες θα μπορούσαν να γίνουν. Αυτό εγκαινίασε την εποχή του γάμου της αυτοέκφρασης.

«Οι προσδοκίες ανέβηκαν πάρα πολύ», λέει η Bloom, προσθέτοντας ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την προσωπική ανάπτυξη χάρη στον αποστιγματισμό της ψυχοθεραπείας και την άνοδο των εργαστηρίων αυτοβοήθειας. Εξάλλου, 14 εκατομμύρια άνθρωποι άρχισαν να κάνουν για πρώτη φορά ψυχοθεραπεία το 2022 και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κάνει πιο προσιτό το περιεχόμενο ψυχικής υγείας.

«Πολλοί άνθρωποι αναζητούν τη συζυγική εκπλήρωση, για να είναι ο γάμος μια θετική εμπειρία», λέει στο Fortune ο Don Cole, σύμβουλος γάμου και οικογένειας και κλινικός διευθυντής του Ινστιτούτου Gottman. «Υπάρχει μια προσδοκία καλής μεταχείρισης στους γάμους και ότι οι γάμοι πρέπει να είναι ευτυχισμένοι, ασφαλείς και σεξουαλικά ικανοποιητικοί».

Την ίδια στιγμή, οι αυξανόμενες προσδοκίες για το βιοτικό επίπεδο στις ΗΠΑ ασκούν νέες πιέσεις στους γάμους. Στη σημερινή οικονομία της ακρίβειας, λέει ο Cole, υπάρχουν περισσότερες απαιτήσεις στα εισοδήματα και των δύο συντρόφων και υψηλότερες προσδοκίες γονικής μέριμνας που δεν υπήρχαν πριν από 50 χρόνια. Υπάρχει αυτή η ιδέα του «Πρέπει να είμαι καλός γονιός. Πρέπει να κερδίζω καλά λεφτά. Πρέπει να κάνω μια καλή καριέρα», λέει.

Είναι λογικό, λοιπόν, ότι οι Αμερικανοί με χαμηλότερο εισόδημα είναι πιο πιθανό να δυσκολεύονται με τους γάμους τους. Όπως εξήγησε ο Finkel σε μια συνέντευξη του 2017 στο The Atlantic, αυτό που ορίζει έναν καλό γάμο δεν διαφέρει μεταξύ των εισοδηματικών κλιμακίων – αλλά οι Αμερικανοί με χαμηλότερο εισόδημα έχουν περισσότερους στρεσογόνους παράγοντες, δίνοντάς τους περιορισμένη ευχέρεια για να επικεντρωθούν στη σχέση τους.

Οι γάμοι χρειάζονται τις ίδιες δεξιότητες που χρειάζεται η καριέρα σας

Η επίτευξη προσωπικής ανάπτυξης στο γάμο μοιάζει με την αναρρίχηση σε αυτό που ο Finkel αποκαλεί Όρος Maslow, μια μεταφορά που αναφέρεται στη διάσημη ψυχολογική θεωρία της ιεραρχίας των αναγκών του Maslow, στην οποία οι άνθρωποι χρειάζονται πρώτα να εκπληρώσουν τις βασικές τους ανάγκες και το αίσθημα της ασφάλειας, ακολουθούμενα από την αγάπη και την αίσθηση του ανήκειν, και μετά την αυτοεκτίμηση και την αυτοπραγμάτωση. Υποστηρίζει ότι όλο αυτό αντικατοπτρίζει τις μεταβαλλόμενες προσδοκίες μας για τον γάμο.

«Μπορούμε να έχουμε αυτό το υπέροχο σύνολο εμπειριών με τον ή την σύζυγό μας, έναν ιδιαίτερα ικανοποιητικό γάμο, αλλά δεν μπορούμε να το κάνουμε αν δεν ξοδεύουμε χρόνο και συναισθηματική ενέργεια για να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον και να βοηθήσουμε ο ένας στην προσωπική ανάπτυξη του άλλου» δήλωσε στο The Atlantic.

Το να έχουμε αυτές τις προσδοκίες μπορεί να μας προκαλέσει απογοήτευση εάν δεν ικανοποιηθούν, αλλά επίσης κάνει τον γάμο καλύτερο και με πλουσιότερες επιβραβεύσεις εάν ικανοποιηθούν. Είναι σημαντικό να θυμάστε, ωστόσο, ότι κανείς δεν μπορεί να καλύψει κάθε σας ανάγκη∙ ο Finkel λέει ότι πρέπει να προσεγγίζετε αυτές τις προσδοκίες ρεαλιστικά.

Όταν τα ζευγάρια αντιμετωπίζουν προβλήματα, ο Cole πιστεύει ότι είναι πιο πιθανό να αναζητήσουν βοήθεια παρά να τα παρατήσουν. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι «δεν ξέρουμε πώς να αλλάξουμε τη δυναμική ενός γάμου που δεν πηγαίνει καλά». Είναι καλό να έχεις υψηλές συζυγικές προσδοκίες, επισημαίνει. «Αυτό που δείχνει η επιστήμη είναι ότι οι άνθρωποι που έχουν τους καλύτερους γάμους είναι αυτοί που περιμένουν τα περισσότερα από αυτούς. Η μείωση των προσδοκιών είναι στην πραγματικότητα ένα σημάδι μιας σχέσης που αποτυγχάνει». Και προσθέτει ότι το πρόβλημα είναι συχνά ότι δεν έχουμε αρκετά υψηλές προσδοκίες από τον εαυτό μας, αναφέροντας το παράδειγμα ενός άντρα που δεν έχει αρκετά υψηλές προσδοκίες για το τι σημαίνει να είναι με τη γυναίκα του.

Ίσως γι’ αυτό είναι συνήθως οι γυναίκες που τηλεφωνούν στην Bloom για ραντεβού όταν έχουν φτάσει σε οριακό σημείο. Συνήθως, θεωρούν ότι οι σύντροφοί τους δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο για να συνδεθούν μαζί τους ουσιαστικά, αφήνοντάς τες να νιώθουν μοναξιά. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό για τα ζευγάρια να έχουν ουσιαστικές συζητήσεις μεταξύ τους.

«Δεν αντιλαμβάνονται γιατί η σχέση δεν λειτουργεί», λέει, προσθέτοντας ότι οι προσδοκίες μας στην πραγματικότητα δεν είναι αρκετά υψηλές από φόβο μήπως απογοητευθούμε. «Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που δεν θίγονται επαρκώς μέσα στους γάμους».

Η Bloom λέει ότι αν επιδεικνύετε υψηλή δέσμευση και ευθύνη για να αναπτύξετε τις ιδιότητες που απαιτούνται για μια εξαιρετική σχέση – όπως η ανθεκτικότητα, η αποφασιστικότητα και οι δεξιότητες ακρόασης – τότε «η σχέση σας θα ανθίσει, όπως θα ανθίσει και η παρουσία σας στον εργασιακό χώρο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:

• Στη Θεσσαλονίκη ο Μητσοτάκης ενόψει ΔΕΘ – Τι περιλαμβάνει το κυβερνητικό «πακέτο»
• Το ΔΝΤ «βλέπει» μεγάλη μείωση για το ελληνικό χρέος
• Αυτές είναι οι χώρες με τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού στον κόσμο