Οι διαμαρτυρίες για τον Τζορτζ Φλόιντ αναγκάζουν τη Βρετανία να αναγνωρίσει τον ρόλο της στη δουλεία
του Jeremy Kahn
Η Τράπεζα της Αγγλίας ζήτησε συγγνώμη την περασμένη εβδομάδα για τους ιστορικούς δεσμούς της με τη δουλεία και υποσχέθηκε να διασφαλίσει ότι δεν θα εμφανίζονται πορτρέτα πρώην αξιωματούχων της τράπεζας που είχαν σκλάβους ή επωφελήθηκαν από τη δουλεία.
Η κεντρική τράπεζα του Ηνωμένου Βασιλείου είχε 27 πρώην μέλη, συμπεριλαμβανομένων 11 πρώην διοικητών και 16 διευθυντών, που κατείχαν σκλάβους ή επωφελήθηκαν απευθείας από το εμπόριο σκλάβων, σύμφωνα με μια βάση δεδομένων που διατηρείται από το University College London.
Η ανακοίνωση της τράπεζας έρχεται μια μέρα αφότου δύο σοβαρές βρετανικές εταιρείες, το ασφαλιστικό χρηματιστήριο Lloyd’s του Λονδίνου και η ζυθοποιία Greene King, ανακοίνωσαν ότι θα καταβάλουν αποζημιώσεις για τον ιστορικό ρόλο που έπαιξαν οι εταιρείες αυτές στη δουλεία. Η Royal Bank of Scotland, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες λιανικής τραπεζικής της χώρας, η οποία είχε αρκετούς διευθυντές που είχαν σκλάβους, δήλωσε στην Daily Telegraph ότι σκέφτεται να πράξει το ίδιο.
Οι ανακοινώσεις αποτελούν μια σημαντική νίκη για το κίνημα διαμαρτυρίας Black Lives Matter του Ηνωμένου Βασιλείου το οποίο, παρότι πυροδοτήθηκε από τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ στις ΗΠΑ, προσπάθησε να αναδείξει τις φυλετικές ανισότητες και τις αδικίες στη χώρα. Το κίνημα πέτυχε εκεί που προηγούμενες προσπάθειες καταβολής αποζημιώσεων από εταιρείες με παρελθόν δουλοκτησίας, συμπεριλαμβανομένων αρκετών αγωγών κατά της Lloyd’s του Λονδίνου από τους απογόνους των σκλάβων στις ΗΠΑ στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 2000, είχαν αποτύχει.
Η Lloyd’s ιδρύθηκε σε ένα καφέ του Λονδίνου το 1688 και αργότερα προσέφερε ασφαλιστήρια συμβόλαια για ταξίδια που μετέφεραν σκλάβους, καθώς και προϊόντα, όπως ζάχαρη, καφέ και βαμβάκι, που παρήγαγαν με την εργασία τους. Η εταιρεία σε μια δήλωση της είπε ότι «δεν μπορεί πάντα να είμαστε περήφανοι για το παρελθόν μας». Ζήτησε συγγνώμη «για το ρόλο που διαδραμάτισε η Lloyd στο εμπόριο σκλάβων του 18ου και του 19ου αιώνα – μιας τρομακτικής και επαίσχυντης περιόδου της αγγλικής ιστορίας, καθώς και της δικής μας».
Η εταιρεία δήλωσε ότι θα επενδύσει σε τρόπους πρόσληψης, διατήρησης και ανάπτυξης περισσότερων μαύρων και λοιπών ξένων συμμετεχόντων στην αγορά και θα παρέχει οικονομική υποστήριξη σε φιλανθρωπικές οργανώσεις και άλλους οργανισμούς που προωθούν την ποικιλομορφία και την ένταξη, μεταξύ άλλων.
Η Greene King, που ιδρύθηκε το 1799, είπε ότι ένας από τους ιδρυτές της επωφελήθηκε από τη δουλεία και ήταν κατά της κατάργησής της τον 19ο αιώνα. Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Nick Mackenzie είπε ότι αυτό το παρελθόν ήταν «απαράδεκτο» και ότι η εταιρεία θα έκανε «μια σημαντική επένδυση» για να ωφελήσει τις κοινότητες μαύρων και Ασιατών και στη Βρετανία.
Ενώ τα αγάλματα των ομόσπονδων στρατηγών έχουν γίνει αντικείμενο επίθεσης των διαδηλωτών του κινήματος Black Lives Matter στις ΗΠΑ, στη Βρετανία οι διαδηλώσεις έχουν στοχεύσει αγάλματα εκείνων που επωφελήθηκαν από το διατλαντικό εμπόριο σκλάβων. Στο Μπρίστολ νωρίτερα αυτό το μήνα, ένα άγαλμα του Edward Colston, σημαντικού ευεργέτη της πόλης στις αρχές του 18ου αιώνα, ρίχτηκε στο λιμάνι. Ο Colston ήταν διευθυντής της Royal African Company, η οποία τον 17ο αιώνα κατείχε μονοπώλιο στο βρετανικό εμπόριο σκλάβων από τις ακτές της Δυτικής Αφρικής.
Την επόμενη εβδομάδα οι διαδηλωτές επευφημούσαν καθώς το άγαλμα του Robert Milligan, ενός εμπόρου του 18ου αιώνα που είχε χτίσει μια από τις πιο σημαντικές αποβάθρες του Λονδίνου, απομακρύνθηκε από τη θέση του. Τα πλοία του Milligan εξυπηρετούσαν το Τριγωνικό Εμπόριο μεταξύ Αγγλίας, Αφρικής και αμερικανικών αποικιών της Βρετανίας, και ηγήθηκε των προσπαθειών για την οικοδόμηση της αποβάθρας της εταιρείας Δυτικών Ινδιών του Λονδίνου, όπου κατέφθαναν προϊόντα που παράγονταν με εργασία σκλάβων, όπως ζάχαρη, ρούμι και καφές.
Η εκστρατεία ανατροπής του αγάλματος έφερε στην επικαιρότητα το ρόλο της χώρας στη δουλεία και το βαθμό στον οποίο ο πλούτος του έθνους στηρίζεται σε αυτό το ιστορικό έγκλημα. Έχει προσθέσει επιπλέον ώθηση στις εκκλήσεις των σημερινών κατόχων αυτού του πλούτου, ιδίως των εταιρειών, για την καταβολή αποζημιώσεων.
