Η ΕΚΤ σε δίλημμα: Πόσο μακριά μπορούν να φτάσουν οι μειώσεις επιτοκίων;
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) βρίσκεται αντιμέτωπη με κρίσιμες αποφάσεις για τη νομισματική πολιτική, καθώς οι μειώσεις επιτοκίων γίνονται το επίκεντρο των συζητήσεων. Αν και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής συμφωνούν για την ανάγκη χαλάρωσης, διαφωνούν για το κατά πόσο οι μειώσεις μπορούν πραγματικά να τονώσουν την οικονομία της ευρωζώνης.
Οι υπέρμαχοι των άμεσων μειώσεων, όπως ο Φάμπιο Πανέτα, υποστηρίζουν ότι η υποτονική εγχώρια ζήτηση και η οικονομική αδυναμία απαιτούν δραστικά μέτρα για την αποφυγή κινδύνων, όπως η αποτυχία επίτευξης του στόχου πληθωρισμού του 2%. Από την άλλη, «γεράκια» όπως η Ιζαμπέλ Σνάμπελ προειδοποιούν ότι τα επιτόκια δεν μπορούν να επιλύσουν διαρθρωτικά προβλήματα, όπως η χαμηλή παραγωγικότητα και η μειωμένη ανταγωνιστικότητα.
Οι οικονομολόγοι που συμμετείχαν σε έρευνα του Bloomberg προβλέπουν ότι το κόστος δανεισμού θα μειωθεί στο 2%, ένα επίπεδο που θεωρείται ουδέτερο. Ωστόσο, η προοπτική περαιτέρω μειώσεων κάτω από αυτό παραμένει αμφιλεγόμενη. Ο Γάλλος αξιωματούχος Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό δεν αποκλείει αυτή την πιθανότητα, ενώ ο πρόεδρος της Bundesbank, Γιοακίμ Νάγκελ, θεωρεί ότι οι τρέχουσες συνθήκες δεν δικαιολογούν τόσο δραστικά μέτρα.
Η πραγματικότητα και οι περιορισμοί της πολιτικής
Η ευρωζώνη αντιμετωπίζει σοβαρούς αντίξοους… άνεμους: από τη βιομηχανική κρίση στη Γερμανία και τη δημοσιονομική αβεβαιότητα στη Γαλλία, μέχρι τις γεωπολιτικές εντάσεις και την επιστροφή των εμπορικών δασμών στις ΗΠΑ. Ενώ η μείωση του κόστους δανεισμού και η ενίσχυση της κατανάλωσης θεωρούνται θετικές, πολλοί ανησυχούν για τα όρια της νομισματικής πολιτικής.
Η επικεφαλής οικονομολόγος της PGIM Fixed Income, Κάθριν Νάις, τονίζει ότι οι μειώσεις πρέπει να συνοδεύονται από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομικές πολιτικές για να είναι αποτελεσματικές.
Η μάχη για το μέλλον της ευρωπαϊκής οικονομίας μόλις ξεκινά, με την ΕΚΤ να ισορροπεί ανάμεσα σε βραχυπρόθεσμες ανάγκες και μακροπρόθεσμες προκλήσεις.
