Οι επενδυτές σε Facebook και Google ετοιμάζονται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους
Μέτοχοι των δύο τεχνολογικών γιγάντων έχουν προτείνει να αρχίσει να ισχύει ο κανόνας «μια μετοχή, μια ψήφος».
της Ελέανορ Μπλόξχαμ*
Αντιδρώντας στην ύπαρξη μετοχών με άνισα δικαιώματα ψήφου, μέτοχοι της Google και της Facebook έχουν κάνει προτάσεις για να «δοθεί σε κάθε μετοχή ίση ψήφος». Οι μέτοχοι θέλουν να εξασφαλίσουν τη χρηστή διακυβέρνηση στις εταιρείες τους και να είναι σε θέση να ελέγχουν τα διευθυντικά στελέχη.
Από την πλευρά τους, οι ιδρυτές εταιρειών όπως η Google και η Facebook αντιτίθενται στο πρότυπο του «μια μετοχή, μια ψήφος». Υποστηρίζουν ότι πολλοί μέτοχοι έχουν βραχυπρόθεσμο προσανατολισμό και ότι, ως ιδρυτές, δεν θέλουν να θυσιάσουν τα μακροπρόθεσμα οράματα τους για χάρη των βραχυπρόθεσμων «καπρίτσιων» των επενδυτών. Φυσικά, οι ίδιοι άνθρωποι – οι ιδρυτές – είναι αυτοί που κάποτε θέλησαν να χτίσουν τις επιχειρήσεις τους με τα χρήματα άλλων ανθρώπων.
Οι μέτοχοι σίγουρα δεν είναι η μόνη ομάδα που είναι ευπρόσβλητη από την «ασθένεια» της βραχυπρόθεσμης σκέψης. Η υιοθέτηση μιας βραχυπρόθεσμης άποψης μαστίζει εξίσου τους επενδυτές, τις επιχειρήσεις, τα μέσα ενημέρωσης, και τους νομοθέτες.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, η BlackRock είναι «ο μεγαλύτερος επενδυτής παγκοσμίως». Εκ μέρους των πελατών της, μερικά από τα αμοιβαία κεφάλαια της BlackRock διατηρούν στην κατοχή τους μετοχές για λιγότερο από ένα χρόνο. Αλλά σε μια επιστολή που εστάλη τον περασμένο μήνα στους διευθύνοντες συμβούλους των εταιρειών του δείκτη S&P 500 και μεγάλων εταιρειών στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ασία-Ειρηνικό, ο διευθύνων σύμβουλος της BlackRock Λάρυ Φινκ επέκρινε τη χρήση των επαναγορών μετοχών και των μερισμάτων από τους εταιρικούς ηγέτες, όταν θα μπορούσαν κάλλιστα να επενδύσουν στην «καινοτομία, σε ειδικευμένο εργατικό δυναμικό ή σε ουσιώδεις κεφαλαιουχικές δαπάνες απαραίτητες για τη διατήρηση της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης της εταιρείας». Κάθε λογικός άνθρωπος θα συμφωνήσει με την επίκαιρη προτροπή του Φινκ.
Στην επιστολή, ο Φινκ υπενθύμισε επίσης στους εταιρικούς ηγέτες ότι το καθήκον τους δεν είναι να υπηρετούν τους βραχυπρόθεσμους επενδυτές ή τους traders, αλλά «την εταιρεία και τους μακροχρόνιους ιδιοκτήτες της».
Στην επιστολή του, ο Φινκ απείλησε ότι η αξίας 4.65 τρισεκατομμυρίων δολαρίων εταιρεία του παροχής επενδυτικών συμβουλών θα χρησιμοποιήσει τις διαθέσιμες ψήφους της για να αντιτεθεί σε αναποτελεσματικά, «περιχαρακωμένα» διοικητικά συμβούλια που δεν υιοθετούν μια μακροπρόθεσμη εστίαση. Η απειλή του Φινκ βασίζεται στο πρότυπο του «μια μετοχή, μια ψήφος», δηλαδή στην ιδέα ότι η δύναμη ψήφου των μετόχων βασίζεται στον αριθμό των μετοχών που κατέχουν σε μια συγκεκριμένη εταιρεία και όχι στις ψήφους των περιχαρακωμένων ιδρυτών ή πρώιμων επενδυτών της.
Τι γίνεται με τη διευθυντική περιχαράκωση; Πρέπει η Facebook και η Google να είναι απρόσβλητες ως προς τις απόψεις άλλων μακροπρόθεσμων επενδυτών; Με το να αντιτίθενται στο πρότυπο «μια μετοχή, μια ψήφος», οι ιδρυτές της Google και της Facebook ουσιαστικά αρνούνται να δώσουν στην BlackRock τα δικαιώματα ψήφου που απαιτούνται ώστε αυτή να επιβάλλει μια μακροπρόθεσμη εστίαση, σε περίπτωση που ίδιοι κάποια στιγμή την χάσουν.
Αν η Facebook και η Google ήταν μικρές startups, όλα αυτά θα μας ενδιέφεραν λιγότερο. Αλλά η υπόθεση δεν αφορά μόνο τους μετόχους των συγκεκριμένων εταιρειών. Η επίδραση αυτών των δύο ισχυρών εταιρειών αγγίζει πολλά άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, εφόσον οι εταιρείες κατέχουν τόσο πολλά δεδομένα ιδιωτών και προς το παρόν δεν αντιμετωπίζουν κάποιον ιδιαίτερο ανταγωνισμό από άλλη εταιρεία ή επίβλεψη από ρυθμιστική αρχή στις ΗΠΑ.
Για την ακρίβεια, στις ΗΠΑ σήμερα η δημόσια συζήτηση σχετικά με την κυριαρχία των γιγάντων του διαδικτύου και τις επιπτώσεις τους στην κοινωνία είναι επιπέδου απλού …ψιθύρου. Στις ΗΠΑ η Google δεν έχει γίνει αποδέκτης του αντιμονοπωλιακού ελέγχου που έχει λάβει στην ΕΕ, και οι ενέργειες της Facebook που βρίσκονται σε αντίθεση με τις αρχές της διαδικτυακής ουδετερότητας δεν έχουν τύχει πολλής προσοχής.
Αλλά στο σημερινό αμερικανικό σύστημα εταιρικής διακυβέρνησης, μόνο οι επενδυτές και οι διαχειριστές τους (όπως η BlackRock) έχουν φωνή. Αν οι μεγάλες επιχειρήσεις των ΗΠΑ μπορούν να καταστείλουν αυτές τις φωνές εξαλείφοντας το πρότυπο του «μια μετοχή, μια ψήφος», τι μένει να κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι;
* Η Ελεανόρ Μπλόξχαμ είναι διευθύνουσα σύμβουλος της The Value Alliance and Corporate Governance Alliance.
