Η επενδυτική συμφωνία Κίνας – Ε.Ε. και τα εμπόδια υλοποίησης της
Λίγο πριν κλείσει η χρονιά, στις 30/12, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε τις αρχές της Συμφωνίας με τη Κίνα σχετικά με τις προϋποθέσεις και τις δεσμεύσεις των δυο συμβαλλομένων μερών για τις επενδύσεις, καθώς και τη διαχείριση και την εποπτεία τήρησης των συμφωνηθέντων.
Σημειωτόν ότι δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα το τελικό κείμενο. Οι βασικοί άξονες της Συμφωνίας, όπως αναφέρει η Ε.Ε., ως προς τις δεσμεύσεις της Κίνας απέναντι στην Ένωση είναι περιληπτικά οι εξής.
- Καλύτερη πρόσβαση και απλούστευση διαδικασιών στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που παράγουν βιομηχανικά προϊόντας στο έδαφος της, όπως αυτοκινητοβιομηχανία, χημική βιομηχανία και παραγωγή προϊόντων υγείας.
- Αποκατάσταση των κανόνων ανταγωνισμού με τις κρατικές κινεζικές εταιρείες και τη διαφάνεια στις κρατικές ενισχύσεις.
- Ρύθμιση της προστασίας του περιβάλλοντος σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Συμφωνίας του Παρισιού για την μείωση τον εκπομπών διοξειδίου του Άνθρακος κλπ
- Ρύθμιση της αγοράς εργασίας και της υποχρεωτικής , ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO) και επικύρωση της Συνθήκης.
- Δημιουργία μηχανισμού διακανονισμού των διαφορών που θα προκύπτουν μεταξύ των δυο μερών στα πρότυπα του Διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου.
Πριν στεγνώσει το μελάνι της ανακοίνωσης και πριν καν δούμε το κείμενο οι αντιδράσεις υπήρξαν άμεσες και έντονες. Κάποιες από αυτές αναφέρει σε σχετικό άρθρο του ο γνωστός μας (‘’Το παράδοξο της Παγκοσμιοποίησης’’) Ντάνι Ρόντρικ. Θεωρεί ότι μια τέτοια Συμφωνία θέτει σε αμφισβήτηση την σημερινή τάξη πραγμάτων.
Οι ΗΠΑ και η Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας της Κυβέρνησης Μπάιντεν εξέφρασε την απογοήτευση και τη δυσφορία της για την CAI ως μέτρο που αποδυναμώνει την Δύση σε καίρια ζητήματα εθνικής ασφάλειας.
Το κύριο σημείο της εχθρικής αντιμετώπισης από το σύνολο σχεδόν των αναλυτών πολιτικών και πολλών Ευρωβουλευτών είναι στο αν η Κίνα θα θελήσει να αποδεχτεί τους όρους για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων που αποτελούν τα θεμέλια της Φιλελεύθερης Δημοκρατίας.
Σε κάθε περίπτωση ο δρόμος είναι μακρύς μέχρι την έγκρισή της από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο.
Δεν φαίνεται τόσο πιθανό να προχωρήσει, οπότε τίθεται το ερώτημα για ποιο λόγο προέβη η Επιτροπή στη δημοσιοποίηση του κειμένου και αν ισχυρά κράτη μέλη είχαν δώσει τον πράσινο φως στην Επιτροπή, όπως αναφέρει το έγκυρο DGAP (Γερμανικό Συμβούλιο Εξωτερικής πολιτικής), αλλά και για ποιο λόγο η Κίνα προχώρησε σε μια τέτοιου είδους Συμφωνία.
Αντώνης Τριφύλλης μέλος της διαΝΕΟσις και του ΕΛΙΑΜΕΠ.
